21سالمه.مدرسه نمونه درس میخوندم.سال اول کنکور رشته مورد علاقم قبول نشدم.سال دوم شوهرم اومد خواستگاریم.شوهرم از نظر خانوادم عالی بود واز نظر خودم متوسط و حسم این بود که خواستگار بهترم میاد ولی خانوادم میگفتن عالیه فلانه و باهاش ازواج کردم.ولی هیچ وقت حالم خوب نیست چون اصلا شرایط ازدواج نداشتم نه روحی نه ذهنی.از اونایی بودم که تو جمع میگفتم تا دستم نره تو جیب خودم ازدواج نمیکنم.الان چی شدمممم.هنوزم پشت کنکورم
نیمه پر لیوانو ببین
حالا شوهرت ادم خوبیه؟
وای بر من که ۱۷ سالگی ازدواج کردم
به زور خودم رو از منجلاب کشیدم بیرون و سعی کردم پیشرفت کنم
شوهرت مشکلی نداره بخون کنکور قبول بشی
منم شوهرم فوق العاده اس ولی پشیمونم کههه هفده سالگی ازدواج کردم الان ۲۲ سالمه هرچند شرایطم از مجردیم صدبرابر بهتره
خب کاری نداره الان ادامه بده و بهتری رشته کارو پیدا کن و دستت توجیب خودت باشه خیلی از متاهلا این کارومیکنن
من چی بگم ک تو ۲۲ سالگی دوتا بچه داشتم
حالا من پشیمونم ک دیر ازدواج کردم خیلی عقب موندم همیشه دوست داشتم زودازدواج کنم فاصله سنیم بابچم کم باشه اماللان بعد۹سال زندگی تو ۳۲سالگی تازه ی ماهه حاملم اونم باهزاربدبختی و ای وی اف
خب این شرایطی که داره ما مجردا ارزومونه حالا این که میگی حالت خوب نیست نمیدونم دلیلش چیهه من میگم خداروشکر کن زود ازدواج کردی وگرنه الان باید میومدی اینجا تاپیک میزدی چه ختمی واسه ازدواج‌خوبه😂😂😂💔💔💔
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
