چقدر پارسال تابستون که موقعیت شغلیم عوض شد و بهتر شد خوشحال بودم.
روی ابرا بودم.
کار عالی. در آمد نسبتا مناسب... و از همه مهمتر اینکه دوباره موقعیتشو داشتم کسی که دوسش دارمو ببینم.
ولی حماقت و سرسری گرفتنای خودم و اعتماد بیجا یه سری اتفاقای دیگه دست به دست هم داد تا اول اون آدم ازم متنفر بشه و بعدشم اون کار از دستم بره😔😓
مغزم داره میترکه از فکر. ۵۰ روزه اعصاب ندارم دیگه از فکر و خیال.
چرا تو این دنیا هیچ چیز خوبی سهم من نبود؟ مگه چه گناهی کرده بودم؟
ممنون میشم بیای تاپیک اخرم
چیشده اسی
چه کاری از دستت در رفت
اخی 😭 ببین اوضاع اقتصادی همه داغونه خیلی ها شغلشون یا از دست دادن یا در حال از دست دادنن از بس که بازار داغونه
این تحربه باعث رشدت میشه
هر شکست ادمو میسازه از جات بلند شو دستت رو بگیر به زانوت و دوباره شروع کن شغل جدید پیدا کن و پیشرفت کن
کاملا میفهمم چی میگی چون منم حدود یکسال پیش شغلم رو از دست دادم خصوصا در حالتی ک بدهی هم داشتم. گرچه بدهی هام رو خدا رو شکر تونستم پاس کنم اما این حس بد بیکار شدن خیلی برام سنگین بود. البته از موقعیت شغلیم اون موقع هم راضی نبودم اما بیکار شدن خیلی برام سنگین بود.
من هنوز نتونستم یه کار ثابت پیدا کنم متاسفانه، (چوک یک تایم زیاد منجمد شدم و توا شروع کار جدید در خودم نمی دیدم ولی با پروژه ای کار کردن روزگار گذروندم) تازه شروع کردم به دیدن اگهی های شغلی، البته چند روز پیش هم توی یک مصاحبه رد شدم🥴 اما میخوام بگم هیچ حال بدی دائمی نیست. مطمئن باش اون کار هم بهترین کار زندگیت نبوده. حتما کارهای خیلی بهتری انتظارت رو میکشن.
ولی مثل من نشو زودتر به خودت بیا و دوباره شروع کن.🍀
