من تو جمعی که باهاش صمیمی هستم یا به قول معروف یخم باز شده خیلی خوبم میگم میخندم البته زیاد شلوغ و پر سر و صدا هم نیستم ولی تو جمعی که زیاد نمیشناسم یا یخم باز نشده اصلا نمی تونم تو صورتاشون نگاه کنم آنقدر میترسم حرف بزنم همش احساس میکنم به من نگاه میکنن اصلا صدایی از من در نمیام
من خجالتیم یا درون گرا؟