راهی جلو پام بزارین شوهرم دیوونه شده و من بدبخت

دو سه ماهه همش عروسی کردیم ما اصلا همدیگرو ندیده بودیم تا اینکه تو یه مراسمی ایشون منو دید اومد خواستگاری من دفعات اول جواب رد میدادم اما مادرم راضی بود

بعد یه مدت منم راضی شدم و پدرم راضی نبود خلاصه اوضاع جوری شد که نشد عقد کنیم چند ماهی خیلی تلاش کردم ولی جواب نداد

شوهرم هم اول یکم تلاش کرد بعدش تلاشی نکرد فقط گفت من میخوام و صبر میکنم همش همین

منم بعد یه مدت نظرم عوض شد و دیگه نمیخواستم باهاش ازدواج کنم تا اینکه یکی دو سال بعد یکی اومد خواستگاریم که میخواستم با اون ازدواج کنم پدرم گفت باید با قبلی که شوهر فعلیمه ازدواج کن مادرم که راضی بود من گفتم نمیخوام دو سه هفته طول کشید تا منو راضی کنن

عقد کردیم بعد عقد اخلاق شوهرم خیلی خوب بود هوای خانوادمون داشت به خودم خیلی توجه می‌کرد همش حرفای عاشقانه و‌.....

چند ماه که گذشت کم کم بهش علاقه مند شدم ولی اختلافاتشان شروع شد بیشتر البته تقصیر خانوادش و من بود نه خودش نزدیکای عروسی گفت دیگه من نمیتونم تحمل کنم و ولم کرد دو سه ماه و هر چقدر التماس کردم گفت دیگه نمیخوامت  

بعد دو سه ماه اومد آشتی یکم طول کشید تا مثل قبل بشه روزای اول واقعا رفتارهای خیلی بدی باهام داشت 

بعد از پنج شش ماه عروسی کردیم همه چی تقریبا خوب بود 

که بعد عروسی شوهرم خود واقعیش نشون داد

و واقعا یه سری اخلاق ها داره که غیر قابل تحمله 

هفته ای نشده که منو به گریه نندازه و همیشه هم منو مقصر میدونه

همیشه به خونه گیر میده همیشه چرا کثیفه چرا فلانه چرا بهمانه 

دعواهای اول به کنار بزارید فقط واسه این چند روز رو بگم

چند روزیه ناپدری من فوت شده خیلی زیاد غصه میخوردم از یه طرف هم مریض شدم هیچ کدوم از خانوادش هوامو نگه نداشتن حتی یه تسلیتی نگفتن در این حد ولی باز حق رو به اونا میده 

تنها دو روز بود که فوت شده بود به جای اینکه درکم کنه دلداریم بده باهام دعوا می‌کرد که چرا کارهای خونه رو انجام نمیدی حتی خودش کمکم نمی‌کرد

دعوتمون کردن ختم مادرم پیشم بود گفتم هم مارو هم شمارو دعوت کردن اونم گفت فکر نکنم برید شوهرت کار داره منم فکر کردم شنیده به شوهرم گفته بود به من نگفته و نیومد شوهرم هم جلو همشون سرم داد کشید که چرا نگفتی منم گریه کردم برگشتم خونه اومد باز کلی حرف بارم کرد گمشو بیا و...

بعد فرداش خواهراش و جاری هامو برد امامزاده و تفریح انگار من آدم نبودم فقط به من نگفتن عفریته ها شوهرم هم اومد گفت جا نیس دیگه تورو ببرم

حالا خودش همیشه میشه همیشه غذاهای سخت نپز بعضی موقع هاهم غذاهای سبک بزار منم دیروز که دیگه حوصله نداشتم بادمجون میخواستم سرخ کنم پنج دقیقه مونده بود آماده بشه که اومد اول منت کرد که تازه داری میپزی 

بعد گفت از تو برای من چیزی در نمیاد میرم خونه مامانم بخورم رفت نیم ساعت دیگه برگشت منم اول صبر کردم بعد پیام دادم اگه نخوردی صبر کنم جواب نداد و داشتم خودم میخوردم که آوند عصبی شد کلی بد و بیراه مگه من ناهار خوردم که داری تنهایی میخوری و....

برای شب دیگه حوصله دعوارو نداشتم کل خونه رو مرتب کردم حموم هم میخواستم برم که نرسیدم واقعا 

حالا این اومد شامپو کشیدم گفتم شب خونه ای گفت نه منم کسی خونه نباشه نمیت نمیتونم برم گفتم پس تو شامپو بخور من هم برم جوراباتو بشورم هم خودم حموم برم

رفتم هزار تا جوراب انداخته بود هر روز یکی دوتا کثیف میکنه دست هم بهش نمیزنه 

اونارو شستم طول کشید بعد برگشتم حتی سفره رو جمع هم نمیکنه 

بعد موقع خواب دوباره دعوا کرد که داری خودتو از چشمم میندازی کم مونده که دوباره طلاقت بدم

چرا شام رو به من تنهایی دادی

چرا تو حموم دوساعت جوراب شستی آب رو باز گذاشتی

چرا نمیری تو حیاط بشوری

چرا صبح ها پیشم نمیشینی صبحونه بخورم 

جاری هام همشون ۱۰ اینا پا میشن حتی بلند نمیشن واسه شوهرشون صبحونه آماده کنن

این هر روز ساعت ۶ ۷ منو بیدار میکنه براش