خیلی حال روحیم بده
خدارو قبوول دارم کامل مشکلی با این قضیه ندارم
فقط دوگانگی ایجاد شده برام
چرا بعضیا کلا بختشون خویه از اول تولد خوشبختن تا اخر عمر یه عده همش سختی و بدبختی
نمیخوام کسی نصیحت کنه یا بگه تو باطن زندگیشونو نمیدونی و اینا
من ۳۲ سالمه هرروزم غم بوده رنگ خوشی ندیدم
همش بدبختی
میدونم بدبخت تر از منم هست
من با اصل قضیه مشکل دارم
بعضیا بدون تلاش همه چیز به دست میارن
یکی مثل من هرچی تلاش میکنه به جایی نمیرسه
هرراهیو امتحان کردم
الان دارم تفسیر قران کار میکنم
ولی دوست دارم تو این حوزه کتاب بخونم یکم ببینیم چی یه چیه
راستش از این حرفام سرم پره
که خدا جبران میکنه بعد سخنی آسونیه
۳۲ ساله برای این حرفا صبر کردم هیچی نشد
و نمیخوام ۴۰ سالگی برام جبران کنه
الان تو جوونی میخوام
