بچه به خواست خودش به دنیا نمیاد،درنتیجه شما دیوار کوتاه نیستید فقط وظیفه تونو بایدانجام بدید، امیدوارم حواستون باشه به بچه آسیب روحی نزنید،مخصوصا اگر سن ۴ تا ۸ سالگی اش هست چون خیلی مهمه این سن
هیچی رو پیشش تعریف نکنید،دعوا و داد رو به حداقل برسونید و هیچ وقت از جمله ی:فقط بخاطربچه تحمل میکنم استفاده نکنید.
سعی کنید با ورزش و کلاسای مختلف ذهنش رو مشغول کنید تا خدایی نکرده دچار ترومای روحی نشه
من خودم توی ۶ سالگی بشدت آسیب دیدم بخاطر محیط خانوادم و سادگی مادرم،بعد چندین سال مشکلاتشون حل شد اما من یه ادم دیگ ایی شدم و الان باید کلی تلاش کنم تا زخم هایی که ناآگاهانه به من زده رو درمان کنم