من همیشه هر چی یادمه سالیان سال درگیر همین داغونیها بودم. فامیلامون خونه میخریدن باغ میخریدن ماشین نو میکردن اثاث میخریدن سفر میرفتن من همیشه و همیشه یا مریض و یا خسته و یا درگیر وسایل داغون زندگی بودم🥺
خونه ی پدر منم همین طوریه..الان که باز نمیدونم چرا قبض برقشون هر دفعه سر به فلک میزنه ..بابای بیچاره هم دستش تنگ...شاید باز وسیله ی برقیشون اتصال کرده معلوم نیست از چیه..شیرهای آبشون همیشه خراب میشه..
ما پارسال اینجوری شدیم. فیوز خونه میپرید داشت خونمون آتیش میگرفت. وسیله ها میشکست مثلا قوری چای سازم ظرف تزئینی هام، چند تا لیوان و ...شکست. تصادف بدجور کردیم فقط ۱۰ میل خرج ماشین شد. خیلی داستان های دیگه. بعد اومدیم رفت و آمد و مهمونی هامونو به حداقل رسوندیم. شرایط بهتر شد. دوباره امسال از بعد عید همش مریضیم و کار همسرم به مشکل خورد و هزار تا داستان دیگه
چشم نیست تو زندگیتون؟ ما خیلی حرفا بود. بخاطر حرف زدن نسنجیده ینفر که رفته بود گفته بود برو پذیرایی از فلانی یاد بگیر. ما تااااا کی خیلیا باهامون دشمن شده بودن و هعی مقایسه و رقابت و حرفا و تیکه بود که به ما مینداختن. دیگه منم مهمونی و قطع کردم یکسال. اوضاعمون برگشت. دوباره الان همون داستان ها شروع شده
عزیزم همه این اتفاقات بد و خراب شدن وسایل خونه و ناامیدی و حس بیماری و حروم شدن پولا به شکرگذاری برمیگرده خدا خودش میگه اگه شکر بگی من بیشتر بهت میدم اما اگه ناسپاسی کنی من هم از همون سفره ای که خودت انتخاب کردی بشینی روش بهت میدم
عزیزم اینجور که گفتی من فهمیدم تا حالا از خدا بابت داشتن وسایلی که هر روز ازشون استفاده می‌کنی تشکر نکردی بابت لباسشویی سالم بابت یخچال فریزر سالم بابت تیکه تیکه گوشتی که استفاده می‌کنی تو غذات حتی بابت نون و ماستی که همسرت اون روز پولش رسیده بخره و برا ناهار خوردید
تو انتظار داری وسایل خونه خراب بشه پس همین اتفاق می افته چون تو منتظر خراب شدنشون هستی
