یه قانون مسخره از روشن فکرای سایت!!!

من سال ۹۳ برام فقط چندتا کتاب تست گرفتن اونم با هزار دعوا و منت. ناامید شدم خوب نخوندم، اما چون معدلم ۱۹ بود خب کمک کرد دانشگاه دولتی قبولشم.

الان برای استخدامی یکی از منابع مربوط به رشته روانشناسی بود، رفتم توی تلگرام شانسی یه کانال پیدا کردم که یه نفر وویس مدرس همین درس که کلاسای کنکور ارشدو برگزار میکنه گذاشته. تازه متوجه شدم که این کلاسا واقعا چقدر تاثیر داره و آدمو جلو میندازه، پر از نکته و...

اابته خب یه درصد خیلی کمی خودشون نخبه بَرهوشن ، تلاش کنن با کتاب و فوقش دو تا کلاس برا دوتا از درساشون میتونن بههترین دانشگاه قبولشن . اما خب تعداد باهوشا و از اونور اونایی که از نظر ذهنی متوسطن خیلی خیلی زیاده و رقابت شدید باید پول خرج کرد وگرنه عقب میمونی

الان دیگه نمیشه با دست خالی زندگی بسازی بله حتی تا ده سال پیشم میشد

طبق منطق استارتر باید وقتی بی پول و فقیرید بچه بیارید ولی باید طلبکار ادما باشید که یه وقت برای بچه شون اجیل و میوه ی بودار نذارن چون بچه ی خانواده فقیر هوس میکنه !

استارتر خونواده ای که نتونه واسه بچه ش که تو سن رشده (حالا نه هر روز) یه مقدار اجیل تهیه کنه یا یه میوه ی معمولی به درد چی میخوره واقعا ؟ به نظرت ظلم نکرده به اون بچه ؟

می‌دونی من حرف تورو خیلی فبول دارم ..واصن مخالف حرف تو نیستم..

من میگم نباید نگاه صفر و صدی داشت...

بله میشه هم قد بچه یکم گوجه سبز بخری اما خودت نخوری...

اما بعضی وقتا نمیشه خودتم تیکه تیکه کنی نمیشه همه چی فراهم کنی...

همون پولدارم باور کن توقعاتش پولداریه پولدارتر از خودش رو میبینخ

به خدا حق دارن بپرسن چرا منو شريك نداريت كردي؟؟ ديگه نياز به غذا لباس مسكن كه نياز فرعي نيست بچه ميوه ميخواد اجيل ميخواد تامين لباس كيف كفش و وسايل كمك  اموزشيش نياز فرعي نيست ، نبايد بپرسه پدرمن تو كه تو سفره خودت مونده بودي چه نيازي داشتي منو بياري؟؟؟ حالا نه گوشي نه اي پد نه ،،، اما ديگه زوره بچه حسرت كاپشن رو بخوره حسرت كيف وكفش حسرت همون گوجه سبز و شكلات دست رفيقشو بخوره 

چقدر خودخواهین واقعا 

شما فرض کن پول نداری،بچت مریض شده،خب،بچه ی ۱۰ ساله اصلا 

میذاری به درد خودش بمیره؟؟ میگی خودش باید تلاش کنه؟؟کار کنه پول دربیاره بره دکتر و دارو و اینا ؟؟؟؟  

یا آدم دیدم نون نداره صبحانه بخوره بچش موقع مدرسه رفتن،بچه چه گناهی کرده؟؟ بچه بره کار‌ کنه نون بخره؟!!بجه دیدم کفشاش پاره شده پر از آبه بارونه توش 

باز میگی بره خودش بخره؟؟ 

شما حاضری طرف حسرت مادر یا پدر شدن به دلش نمونه ولی بچه ی ۶ ساله مثلا حسرت ۴ تا دونه گوجه سبز بمونه به دلش بگه بزرگ میشم کار میکنم پول درمیارم میخرم چون مامان بابام مسئول شکم من نیستن؟؟؟ 

۶ سالم بود دلم دوچرخه خواست کلا دوستام داشتن اونموقه دوچرخه ۱۰ هزار بود نخریدن برام 

الان ۲۶ سالمه تو رفاه کاملم ولی حسرت دوچرخه ی بچگی تا آخر عمر تو دلمه 

دوچرخه فقط یکیشه

دقیقا من نگاه صفر تا صدی نداشتم میگم اونی که نداره کم بیاره نه که اصلا نیاره

اصلا اینطور نیست 

من تو اون تاپیک بودم ولی چون قفل شد نتونستم نظر بدم

استارتر گفته بود من دلیل نمیشه چون پول ندارم حسرت مادر شدن به دلم بمونه

ولی اگه حسرت مادر شدن به دلش میموند بهتر از این بود که حسرت خرید یه میوه رو توی دل بچش بزاره

دقیقا 

انتظار دارن بچه خودش بره بخره بگه پدر مادر دستشون درد نکنه فقط منو زاییدن و بس!!دیگه مسئول نیستن؟!!! 

بچه ی ۶،۷،۸ ساله یا اصلا بچه ی ۱۸ ساله خودش چجور نیازشو برطرف کنه؟؟؟

دقیقا شوهر منم مدام حسرت بچگیش هنوز باهاشه و میگه مادرم رو نمیبخشم چون پول داشتیم ولی نمیذاشت بابام برامون دوچرخه بخره و باورت میشه حس وابستگی بهشون نداره من گاهی مجبورش میکنم بهشون سر بزنه 

اولا اون زمانا فرق میکرد

دوما بازم فکر نکن خیلی خوشبخت شده

کار کردن زیاد آدمو له و داغون می کنه

الان پدر همسر من که از اول پسر یه خونواده مرفه بوده و همه چی داشته به مراتب جوون تر،سالم تر و سرحال تر از بابای من هست که پسر یه خونواده نیمه فقیر بوده و تازه یه ساله که تونسته یه خونه نسبتا آبرومند بخره(خونه قبلیمون فاجعه بود،طبقه ۴ بدون آسانسور و کوچیک و بدنقشه)

تازه باباش حسابی هم عزت و احترام داره،ولی بابای من چی؟

همه فک و فامیل بارها تحقیرمون کردن

مطمئنا پدرای ما هم دوس نداشتن انقد زیاد کار کنن و حقوقشون ناچیز باشه و تهشم چی؟.......

درسته تامین شدیم،ولی من هیچ وقت شاد نبودم

حتی پول کلاس کنکورمم به دلم نمینشست چون حس میکردم با سختی داده شده