منم پسرم سه سالشه بچه های برادرم و خاهرشوهرم ازشربزرگترن و باهاش بازی نمیکردن.فقط تنهایی خودم باهاش بازی میکردم.براش توپ خریدم.دوچرخه.اسباب بازی جدید که اونا ندارن.الان بخاطر وسیله ها مین سمتش منم بهش گفتم نزاری سوار دوچرخت بشن با وسایلو خراب کنن خودمم حواسم هست نمیزارم سوار دوچرخش بشن
ببین دختر من کلا بچه گوشه گیری نیست
اتفاقا خیلی با بچه ها قاطی میشه
مشکل فقط همین چن نفر هستن
که فامیلیم و زیاد همو میبینیم
وگرنه تو مهد
پارک
بچه های دوستامون
بچه های بقیه فامیل اصلا اینجوری نیست
ضمن اینکه دخترم مدام تلاش مبکنه باهاشون ارتباط بگیری
ولی اونا بی محلی میکنن
چون بیشتر باهمن هم بگه رم دوس دارن
دوس دارن باهم باشن
مشکلم این نیست چجوری باهاشون بازی کنه
نمیدونم چی بگم بهش که اعتماد به نفسش خورد نشه
یا اصلا بازی نکردنشون براش مهم نباشه
بچه من شش سالشه بچه های دوروبرش 11 سال
از قضا مسابقه دادن دو و دوچرخه بچه من اول شد
الان همه باهم شدن پسرمو بازی نمیدن
منم راستش دلم نمیخواد باهاشون هم بازی بشه چون هم بد دهنن هم دست بزن دارن
الان براش شده درد عظیم
مشکلی هم تو ارتباط و ... نداره
