خب کور که نبوده
حتما خوشگل بودی اومده
من تا همین دیروزم با همسرم حرف میزدم تنها چیزی ک میتونه رابطه نگه داره حتی زندگی زناشویی رو رفاقته
هیچ چیزو مطلق نخوا.عشق مطلق توجه مطلق و و و و هر چیز مطلق توی موضوع رفاقت درست نیست
یه جاها باید اون رها کنه یه جاها تو
یه جاها باید ببخشی رد شی بری
حرف بشنوی قورت بدی
بشکنی ولی بسازی
اونم همینطور . رفیق باش تا اولین و اخرین ادمی ک توی خوشی و ناراحتی بهش رجوع میکنه تو باشی
ازدواج ماهم که هم همسرم هم من کلا هدفمون از یه رابطه این بود هدف دار باشه یعنی ازدواج هدفش باشه و این مسیر مسیره اشنایی که یا بشه یا نه
ما قراره مسیر زیادی رو طی کنیم حداقل ۳ سال خیلی برام سخت میاد توهم اینطوری بودی؟
منم باهات موافقم که باید بهش رفیق باشم این نکته ای هم ک گفتی مطلق نخواییم آره درستهه ولی دقیق نمیدونم چطوری رفیقش بشم
همش باخودم مبگم نکنه ازم خسته شه نکنه ازم زده شه
شاید باور نکنی ولی الان ک توخیابون راه میرم پسری یلحظه نگاش میخوره زود برمیگردونه واقعا تاحالا هیچکسی ازمن خوشش نیومده بود بخاطر همین ازاین میترسم
بیشتر تواجتماع باش سرکار برو دانشگاه خیلی تاثیر داره بلخره ب دل یکی میشینه آدم
من اطرافم دیدم ک اعتماد به نفس داشتن خیلی مهمترازچهره هست باید روی اعتماد به نفسمون کار کنیم
من ۴ سال دوست بودم ولی این پیشنهاد از طرف من بود ک ۴ سال باشه
چون من امادگی ازدواج نداشتم
من تو زندگیم همیشه یه راه موفقیت داشتم امیدوارم ازش به عنوان خواهر بزرگتر توی کل راه زندگیت استفاده کنی
(فرض کن همه ی آدم ها خوبن تا خلافش بهت ثابت شه)یعنی از اول با دید مثبت برو جلو نسبت ب همه ادما و اگر خلافش ثابت شد راهتو و شیوه رو عوض کن
و
(خودت باش و ادم ها رو رها کن تا خودشونو نشون بدن)
ولشون کن رها کن یهو نگی اینکارو نکن دوست ندارم اون کدرو نکن یا نباید بری بیرون با رفیقات نباید و نباید ....
تو در مرحله ی اشنایی فقط وظیفه داری در ابتدا حدود یه ماه از اشناییت گذشت و تا حدودی مطمعن شدی از رابطه راجب حریمت چارچوبت خط قرمزت و اخلاقای کلیت بگی و از اونم بخوای بگه و از ابتدا باهاش خیلی جدی صحبت کنی اونم رعایت کنه تو ام .ولی در طول رابطه فقط برا اشنایی بشه نه برای تغیر هم یا تغیر مسیر هم.اگر همجهت بودی باهاش ادامه بده اونموقع هم حتما رفیق هم میشید اگر خلاف جهت هم بودید شنا در خلاف جهت آبه.رهاش کن
