ازاینک تا این سنم ازدواج نکردم نارحت نیستم چون سپردم به خدا هرچی خواست خودش همونو برام مقدر کنه ن اینک نخوام هنوز قسمتم نشده خجالتم نمی کشم چون به این چشم نگاه کردم همیشه بیشتربا پدرم مادرم بودم چون بزرگترین دارای اونان برام بخش اذیت کننده اش نگاه جامعه است ک به چشم بازنده بهم نگاه کنن ک خودم با انرژی مثبتم سعی میکنم نزارم به چشم شکست خورده نگاهم کنن سعی کنین خوشبختی و زمان الانتون فدای فردای نامشخص نکنین زندگی رو فقط تو ازدواج نبینین
بااخره شما هنوز امید دارین اما من بخاطر مشکلی که دارم محکوم شدن به تنهایی حکم برام تنهایی رقم خورده
منم دنبال همینم که از عمق قلبم بپذیرم این تنهایی که کمتر از درون داغوت بشم ففط همیننن وگرنه ظاهرم کاملا برعکس درونمه به قولی صورتم با سیلی سرخه
عزیزم نمی دونم مشکلت چیه شاید مشکلت واقعا انقدری خودت باورکردی بزرگ نباشه راجب خودمم من ام قبلا چرا دغدغه ام بوده واقیعتش الان به کسی نمی تونم اعتماد کنم بخاطر همونم سپردم به خودش اگه هیچوقت نشه ام راضیم به رضای خودش البته بگم تا این مرحله ارامش قلبی برسم خیلی مراحل سخت گذروندم
اگه دوس داشتی بگو چرا نمیتونی ازدواج کنی
برات ارامش قلبی از خدا ارزو میکنم امیدوارم توام خیلی زود بجایی برسی ک خود خدا برات کفایت کنه این دنیا با همه بالا بلندیش ارزش غم غصه زیاد نداره من فقط به چشم یک ماسفر به این دنیا نگاه می کنم واقیعتشم همینه
