احساس جدا افتادگی و طرد شدن

کاری از دست پدرو مادرت بدرنمیومد واقعا ببین منم خودم ابتدایی اینجوزی بودم کلا یکی از بچها از من خوشش نمیومد نمیزاش کسی بیاد سمتم و بعدش که از مدرسه رفت اوکی شد ولی کلا هیچوفت دلم نمیخواد برگردم ب اون دوران

من اتفافا ابتدایی و راهنمایی خیلی بچه محبوبی بودم اما از دبیرستان که تپل شدم و درسم افت کرد  اعتماد بنفسم خیلی کم شد و کم حرف شدم درک میکنم کانلا

ولی خداروشکر یه دوست از راهنمایی دارم که همکلاسیمه و تنها نیستم

ولی مثلا میرم پانسیون خداروشکر بچه هاش خیلی خوبن باهام دوستن ولی خودم نمیرم تو جمعشون جز اینکه خودشون بیان سمتم 

ما سطحشون بالا نیس ولی خودشونو بهتر از همه میدونن😂همیشه هم پشت ما حرف میزنن به همین خاطر حس بدی دارم 

من هیچوقت ترد نشدم ولی به شدت میترسم که همچین اتفاقی بیوفته و واسه همین خودم پیش پیش خودنو قاطیشون نمیکنم، ترجبح میدم تنهایی بکشم ولی نرم تو جمعی که یکی با تبکه چیزی بگه یا بخواد تردم کنه

بخاطر همون کمبود اعتماد بنفست بوده زیادم درگیرش نشو یادبگیر از تنهاییت لذت ببری این بهتره

وا چرا😐

من تو دوران دانشگاه و خوابگاه اینجوری شدم کلا محیط مون خیلی کوچیک بود هیچ دوستی نداشتم رفتیم اردو حتی یه نفر هم نبود باهاش حرف بزنم یا پیشش باشم رفتم پیش یکی از،دوستام ک با هم اتاقی های خودشون بود تو ی مرکز تفریحی بودیم انگار اونا معذب شدن ...همون دوستم پرسید پس هم اتاقی های خودت کو ...یعنی انقدر خجالت کشیدم ک فهمیدن تنهام...جالبه تو اون جمع فقط من تنها بودم....بقدری اون سالها برام سخت بود ک الانم ک نزدیک ۱۲ سال گذشته با یکیشون هم ارتباط ندارم

والا اکیم ولی از ۸ صبح تا ۱۰ شب تو پانسبون مخصوصا تایم شام و نهار که ۴۰ دقیقه هست واقعا تنهایی تو اتاق موندن سخته

البته هم اتاقیام هستن حرف میزنیم خیلی اکیم گروهم داریم تو تلگراممن زیاد حرف نمیزنم و گوش میدم اخه میدونی مقلا چرتو پرت میگن واسه گذروندن وقت منم اکیم ولی ادمی نیستم که ازین حرفا بزنم ، بچه های اونجا تا فهمیدن ۱۷ سالمه جا خوردن گعتن فکر میکردیم پشت کنکوری باشی به خاطر رفتارت که بزرگسالانست، در کل از بچگی همیشه همه بهم میگفتن خیلی بیشتر از سنت میفهمی، خیلی باهوشی و اینا منم خوشحال میشدم ولی الان فهمیدم اینکه از سنت بیشتر بفهمی خوب نیست