ب نظر من رشته خودتو ادامه بده
بالاخره پزشکی عمومیش حدود ۷-۸ سال طول میکشه.با تخصص و دوره و ...تاااا مشغول بشی و کارت راه بیوفته و معروف بشی کلی زمان می بره که ممکنه وسطش خسته بشی.
من خودم با اینکه ۲۳سالمه اصلا نمی تونم ب دوباره از نو شروع کردن حتی فکر کنم...
آفرین از لیسانس آزاد رفتی ارشد دولتی
اونوقت من اصن حوصلم نمیشه کتابامو باز کنم با اینکه یه دانشگاه خیلی خوب درس خوندم شایدم از بس سخت گرفتن بهمون کلن درس زده شدم
بچه ها من اگه بخوام بهتره پنهونی برای کنکور تجربی تلاش کنم و هیشکی نفهمه چون نمیخوام هی بشینن قضاوتم کنن و استرس بهم بدن که همون معماری موفقی یا هی نظر بدن حوصله شونو ندارم
به نظرتون با این شرایط پنهونی درس خوندن امکانش هست قبولی؟
موفق باشید
بنظر من ادامه بده هدفت را وحتما برو پزشکی و تجربی من قبلا رشته ام ادبیات بوده و کارشناس ارشد مدیریتم ۳۰ سال هم سنم هست
واقعا میخوام ادامه بدم برم تو رشته تجربی چون با انگیزه بالا میرم مطمنم قبول میشم
فقط نمیدونم من که ادبی بودم چطوری و چی باید بخونم که بتونم تجربی کنکور بدم
اگه خواستی بخونی هدفت رو بزار دندون
پزشکی واقعا سخته خوندنش نه اینکه از پسش برنیای ولی شیفت شب و کار تو بیمارستان خیلی فشار میاره به آدم
عزیزم رشته پزشکی آواز دهل از دور هست
ببین شرایطش و کامل برات توضیح میدم .اصلا فکر نکن برات فرش قرمز میندازم و مثل تو فیلم.عین 7 سالش نه زندگی داری و نه اعصاب.کشیکای 18 ماه آخرش به طور متوسط 24 ساعته است.فردا صبحش هم باید با خستگی تمام بری مورنینگ بدی و تحمل هرحرف ی رو داشته باشی چون مورنینگ یعنی تخریب شخصیتی.البته دانشگاه ما اینطور بود
به نظر من اگر به معماری هم علاقه داری عمون معماری رو ادامه بده ... رشته ی آینده داریه
بعدش هم طرح باید بری روستا جایی که واقعا شرایطش برات سخت میشه
