خانوما که مادر شدین

من شاغل بودم مامانم گفت بچه دار شدی نگهش میدارم برو سرکار شوهرمم گفت همکاری میکنم ولی هیچ

الان ۳سالو نیمه نتونستم برگردم سرکارم.استقلالم از بین رفت.بچم شیطونه وقت ندارم یکم ب پوست رسیدگی کنم. حوصلم صبرم کم شده گاهی حال داشته باشم آرایش کنم

هیچ دگه آزاد بودم سر کار می رفتم راحت میخوردم میخوابیدم گشت و گذار می کردم .. 

الان خونه نشین شدم و همه زندگیم شده دخترم بیرونم نهایتا تا پارک جلو ساختمان میریم و اونجاهم همش باید دنبالش بدوم.. 

 دوست و خانواده و فامیل ... حتی یادمم نیست کی باهاشون تلفنی صحبت کرده بود 😐🥺

ولی حقیقتا ته قلبم خوشحالم حس خوبی دارم و از تماشای هر لحظه بزرگتر شدن دخترم دارم لذت می برم 🥰😘

والا

اعصاب صفر میشه.همش باید دنبالش راه بری.اون بریزه گند بزنه تو جمع کنی تمیز کنی

تنبلم باشه ک هیچی باید غذا هم دهنش بزاری

پسر من چندتا ق ک میخوره میگ دستم خسته شد شما بزار دهنم اونم بعد نیم ساعت ۴۰مین بسلامتی میخوره چند تا قاشق آخرشم ک سیر میشه

تفریحتم میشه پارک.اسباب بازی فروشی.بدو بدو

من سه تا دارم قبلا شاغل بودم الان تو خونه با بچه هام عشق میکنم شاید سختی زیاد داشته ولی از حس عمیق خوشبختی که از داشتنشون دارم اصلا سختیش به چشم نمیاد به خودم هم میرسم وخودمو ول نکردم .مادر بودن قشنگترین حس دنیاست که وقتی سعادتشو آدم پیدا میکنه باید قدرشو بدونه وناشکری واقعا انرژی منفی میاره.

مطلقا خونه نشین شدم

انجام کارهای اداری و بیرون از خونه خیلی سخته

من سه تا دارم و شهر غریبم

امیدم بچه هام هستن