آره منم
۳۳ سالمه مجرد تنها
کلی حرف شوخی و جدی میزنن و میشنوم
بزار هر گوهی میخوان بخورن
فرهنگشون همینه
واقعا دل آدمو درد میارن
خودش حق الناسه
ازدواج فقط یک گزینه هست
میتونه باشه میتونه هم نباشه
خوب منم دلم میخواست الان با این سن ام دو تا بچه داشتم
ولی خب نشد
خواستگار خوب نیومد که بشه
الانم که پسر بدرد بخور و چشم و دل پاک و اهل زندگی خیلی کمه
اگه هم باشن زن و بچه دارن
یا ميرن دهه هشتادی میگیرن
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!😥 من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
خب ماهم حال میکنیم با مستقل بودن اما نگاه های بقیه ی طوریه
از طرفی وقتی دورهمی باشه همه با عشقشون جفت نشستن و فقط تویی ک مثل چی تنها نشستی و نگاشون میکنی و مجبوری الکی سرت ب گوشی باشه ک کم نیاری جلوشون .از طرفی خب هر کسی ب ازدواج نیاز داره
دقیقا.من قبل از ازدواجم نه افسردگی داشتم نه فراموشی داشتم.واسه خودم کار میکردم شغل و بیمه داشتم شاد بودم رفت و امد داشتم تو شهر خودم دور و برم شلوغ.عاشق شدم خاک بر سرم.شوهرم چقدر قربون صدقه ام میرفت.کم کم با زبون نرمش دوستان و فامیل و خانواده رو ازم دور کرد.رفتیم یه شهر دور دور.بعد کارو شغلمو ازم گرفت و بچه اومد و پای خانواده بد ذاتش تو زندگیم باز شد. و دخالت و ...حالا نه اعتماد به نفسی دارم و نه دیگه خنده ای رو لبهام.دوتا لیسانس دارم دو تا فوق لیسانس.اما کارم خانه داری و اشپزیه.انگار پرستار بچه ام.اصلا روزها هم نمیبینمش.یعنی کاش از اول هیچ وقت نمی دیدمش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
