مولای من .....
مرد مردان......
شاه جوانمردان....
ای عزیز ترین برای رسول خدا.....
ای ابوالحسن.....
ای بوتراب......
مولای غریبم
ای که همدست چاه و همراهت ماه شب.....
پدر زینب مظطر....
ای کشته شده ی راه خدا.....
ای عادلترین حاکم اسلام......
خلیفه خدا......نور مدینه.....آرامش خاک کوفه......
جان جهان.....
عزیز دل زهرای دست به پهلو....
پدر محسن شهید......
خالص ترین بنده خدا.....
خاشع ترین یار رسول .....
نفس ام البنین.......
پدر سقا.....افتخار زمین.......
پدر یتیمان.....بابای کودکان داغ دیده......
شاه نجف.......
صاحب جود و کرم.....
شهادتت مبارک اما ...چگونه بعد نبودت خورشید به جهان رخ نمایی کرد؟چگونه صبح شد؟
عادلترین مرد جهان ...... سجاده خونینت زخم شده بر دل شیعیان......
آقای غریبم....مظلوم مدینه....همسر زهرای مرضیه......تو جان جهانی ......تو عزیز خدایی.....
من به قربان ایوان نجفت....جان به قربان ضریحت.....تن به قربان علمت.....وجودم همه به فدای عظمتت
دل بسیار تنگ توست پدر شیعیان....
محبین همه مظطر، پدر شیعیان
مردم همه محتاج،پدر شیعیان
جان حسنت ...جان شاه کربلا ...جان جوادت ...جان رضایت...جان زینب و ام کلثوم...جان عباس و قاسمت تو خود از خدا برای ما باران اجابت بطلب
کارد به استخوان رسیده....کارد به استخوان رسیده
آقای من گویا دلمان چون ظلمت ان شب که تو را به نجف بردند سیاه است.....دعای فرجمان گیرا نیست....صدایش بلند نیست....جان زینب خودت برای ظهور قائم آل محمد دعا کن
آقا جان امشب برای کودکان بیمار دعا کن
برای بندگان حیران
برای دل های بیقرار
برای روح های نا آرام
برای جسمان مریض
خدا را به جان خود قسم ده که حاجتمان را بدهد....کارد به استخوان رسیده
اللهم عجل لولیک الفرج
