وقتی میبینم یکی داره میره مشهد...
بس نیست
آقا جان شما خودتون ضامن همه میشید، مجوز میدید کی میخواست مجوز منم صادر کنین بیام مشهد از پس چشمای اشکی حرمتونو تماشا کنم...
آقا ۲۰ سال شد که ازتون دور موندم...
۱۴۰۰ کیلومتر بینمون فاصله اس
دلم تنگه
دلم پر غمه
پر از خواستنه
پر از حرفه واسه گفتن اونم یه گوشه از حرمتون
ای حرمت ملجا درماندگان
دور مران از در و راهم بده...
راهم بدین...
با همه بدیام، با همه ناپاکیم، راهم بدین آقا
میترسم اجل مهلت نده و حسرت به دل بمیرم
اوج دلتنگی
۹ فروردین
