سلام دوستان
من یکی از اقوام دورو واقعاااااا دوس دارم
ولییییی سه ساله این عشقو پنهون کردم
نه میتونم بهش بگم نه میتونم فراموشش کنم
کاش پسر بودمممم😪
غرورم اجازه نمیده بهش بگم میترسم یک طرفه باشه
ولی از طرفیم نمیتونمممم فراموشش کنم
دارم دیوونخ میشم
خیلییییی پیر آقا و مهربون و سربه زیریه
من عاشق همین مهربونی و آقاییش شدم
میترسم خیلی مسترسم اون منو دوس نداشته باشه چون توی انستاش یه بیوی عاشقانه زده
کاشکییییییی اونم منو بخواد🙂
من یه ادمیم که جای تو بودم می گفتم چون می گفتم ولم کن مگه قرار چی بشه ولی نکن ولمون کن ارزشی نداره
دلو بزن به دریا بگو
مگه چی میشه بگی
منم آخرین بار خودم به شوهرم پیشنهاد ازدواج دادم البته قبلش هم چند بار اون پیشنهاد داده بود ولی خوب تصمیممون جدی نشده بود
اینجوری حداقل حسرت نمیخوری بعدا که‌چرا نگفتی
اکر نگران رفتن ابروت نیستی بنظرم بگو
اگر جوابش رد باشه غرورت خورد میشه از فکرش میای بیرون
وگرنه این شکلی تا ابد تو فکرشی
