خب
سلام . مامانهایی که زایمان زودرس داشتین و بچه هاتون سالم موندن لطفا بیاین و از تجربیاتتون بگین
خواهر شوهرم ۸ماهه زاییده الان بچش ۱۰سالشه تپلی و سر حال
من پارسال توی هفته ٢٥ +٥ روز زایمان زودرس داشتم البته دو قلویی . ولی به علت نارس بودن یکیشو بعد از یه روز و یکیشو بعد از دو روز و نیم از دست دادم . البته دکتر میگفت اگر هم زنده بمونن سالم نیستن . و ضربه روحی خیلی بزرگی خوردم . اما خوشبختانه سال بعد خدا بهم یه پسر داد . بعد از ٧ ماه از زایمانم اقدام کردم و حامله شدم همون ماه. اوایلش خوب بود اما از هفته ١٨ به بعد دردهای شکمی داشتم . انقباض یا گاهی دردهای پریودی. از همون هفته ١٨ هر هفته یه امپول پرولوتون میزدم تا اخر حاملگیم . از هفته ٢٦ رفتم خونه مادرم اینا تا استراحت کامل باشم اما مطلق هم نبود.
مامان پرهام خدارو شکر که الان خوشحالی چقدر سخته از دست دادن بچه 
یه بار در هفته ٢٩ بخاطر انقباضات شکم سه روز بستری شدم . و بعدش دوباره در هفته ٣٢ به همین دلیل بستری شدم . و بازم سه چهار روز بیمارستان بودم . در نهایت در هفته ٣٦+٦ روز به دلیل انقباضات منظم و با فاصله ١٠ دقیقه ای بستری شدم و به خاطر سابقه سزارین ، بلاخره زایمان کردم و خداروشکر پسرم سالمه و الان چهار ماهشه. تو دوران بارداری همش استرس داشتم و این سایت رو میخوندم . الان گفتم تجربمو بگم شاید یکی از حرفام روحیه بگیره
خاهره من دوقلو هاش 6ماهو تازه تموم کرده بودن بدنیا اومدن ای جاااااانم 2تاشون قده ی بچه نرمال وزن نداشتن الان خداروشکر تپلی 1سالشونه...2تا پسر....تا خدا نخاد هیچ برگی تو اوج خزان از درخت نمیفته هیچ کاره خدا بی حکمت نیس کلم
کلم=گلممممممم خخخخ
هر بار موقع بستری امپول سولفات منیزیم بهم میزدن که امپول فوق العاده وحشتناکیه از نظر درد . اما با همه سختی بلاخره گذشت و الان پسرم تو بغلمه. میخواستم بگم نا امید نباشین . من هفته ١٥ طول سرویکس(دهانه رحمم) رو اندازه گرفتم و ٤٥ بود یعنی خیلی خوب . دکتر گفت نیازی به سر کلاژ نداری . اما از هفته ١٨ سونو که دادم گفت سرویکست ٢٩/٥ هست . و از همون موقع امپول برام نوشت (پرولوتون)هفته ای یک بار
منم زایمان زودرس داشتم دخترم تو شکمم پی پی کرده بود درد گرفتم و ۳۶هفته و۶روز تنهایی زایمان کردم بعدمو۵روز nicu بود کلا خاطره خوبی از زایمانم ندارم
من تازه عضو سایت شدم . الان تازه دیدم که شما هم پیام فرستادین . زیاد بلد نیستم . مرسی که به این تاپیک اومدین
مامان رها خداروشکر که نی نیتو داری . بلاخره با هر سختی میگذره . مطمین باش از بارداری من سخت تر نبوده . تجربه تلخمو نمیخوام بگم که ناراحتتون نکنم . ولی فکر میکنم کمتر پیش بیاد کسی اینقد سختی بکشه . در مورد بارداری دومم هم که من کلا سه ماه اخر رو عین یه ادم فلج تو خونه بودم و استراحت کامل . خیلی سخت بود
لیلی جونم خداروشکر . واقعا هر چی خدا بخواد . من تجربه اولم بود . و توی یه شهر غریب بی امکانات و به دور از خانوادم بودم . نه چیزی از سرویکس میدونستم نه سرکلاژ. واسه خودم مسافرتم رفتم . و یهو در عرض یه هفته با دردای روزی ٥ دقیقه ای به زایمان رسیدم . یکیش طبیعی و یکی سزارین (دومیه با طبیعی نیومد و بعد از یه ساعت در حالی که از درد داشتم میمودم سزارینم کرد چون ممکن بود برای خودم ضرر داشته باشه
روزی که توی ٣٦+٦ روز بارداری دومم بستریم کردن ، دکتر اومد بالای سرم و گفت چون تجربه تلخی داشتی نباید ریسک کنیم و فعلا سزارینت نمیکنم و منو از اتاق عمل برگردوند تو زایشگاه تحت نظر باشم . اما من درد طبیعی گرفته بودم و اخرش بعد از چند ساعت درد طبیعی دکتر مجبور شد سزارینم رو انجام بده . همش بهم میگفت بچت نارسه و ممکنه دستگاه نیاز باشه اما دستگاه ها پر هستن و جا نداریم . و من حسابی ترسیده بودم . بعدشم که به هوش اومدم بچم رو نمیاوردن .بعدا فهمیدم پسرمو سه ساعت زیر اکسیژن گذاشتن. نمیدونم واقعا نیاز بوده یا بخاطر احتیاط اینکارو کردن .
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
