منم جزو آدمایی‌ام که دوران کودکی کتک میخوردم، اونم بخاطر کوچکترین چیزهایی که مسخره بنظر میاد. مامانم بخاطر چیزای مسخره‌ای که پیش میومد تا حد مرگ منو کتک میزد. حتی یادمه وقتی نه سالم بود چون امتحان رو فقط دوتا نمره کمتر گرفته بودم حتی از رفتن روی سرم دریغ نکرد؛ تصور کنید دوپایی روی سر یه بچه نه ساله وایساده باشه ینفر..
خلاصه باعث شد الان که بزرگ شدم عصبی باشم، بخاطر کوچکترین چیزها پرخاشگری میکنم، اعتماد بنفس ندارم و از قیافه و هیکلم متنفرم، اجتماع گریز شدم و کمالگرام. انگار همش منتظرم توی کارام اشتباهی بکنم تا یکی منو سرزنش بکنه و تنبیه بدنی روم انجام بده.
بزرگترم که شدم رفتم دبیرستان بازم این رفتارو ادامه داد، بازم سرزنش و کتک به راه بود. درحالی که خواهرای کوچیکترم یا برادر بزرگم اصلا اینطوری نبودن و این رفتارو ندیدن. اگه قرار بر کتک زدن بود میتونست اونارو هم بزنه. برادرمو بخاطر سیگار کشیدن نزد و سرزنش نکرد، خواهرمو بخاطر مردود شدن نزد حتی.
بزگترین سوال برام اینه چرا؟ مگه من چیکار میکردم که دوران بچیم اینقدر جهنم گذشت؟ مگه چیکار کردم که الان این مشکلاتو داخل شخصیت و رفتارم دارم؟ آیا من لیاقت این رفتارو داشتم؟. خیلیا میگن چون بچه اولی اینطوریه یا مادرته، یا حتی میگن اصلا حقت بوده!.
و من الان واقعا نمیدونم چیکار کنم. با این اعتماد بنفس از رفته، با این مشکلات خشم و باقی چیزها..چیکار بکنم واسه خودم که اینطور نباشم؟.
