خاطره جان به مردا باید یاد بدی که کمک باشن
خدارو شکر که کمکت می کنه شوهرت انشالله هر روز قدرتو بیشتر بدونه.
منم موافقم با پریسا کمک درسته خیلی موثره اما بازم عمده ی دردسرا مال ماماته پسر من مثلا تا دوماهگی صب تا شب شب تا صب زیر سینه بود
بنظر من بیشتر از مادرو مادرشوهر شوهر مهمه همکاری کنه چون بقول پریسا جون اونا تا کی می تونن کمک کنن.
الان اگه به شوهرم بگم حالم خوب نیس یا بچه اذیت می کنه یا ... می خوام برم خونه مامانم یا خواهرم خودش منو میبره ولی قبلا.... بنظر شما در شرایط من بهتر نبود الان باردار می شدم این همون شناختیه که گفتم قبل از بارداری باید باشه.
پس زود که نی نی بیاد این مرحله رو نگذروندی
خب پریسا جان وقتی یه مدت از ازدواج بگذره می فهمی شوهرت اخلاقش چطوریه و چطور میتونی بهش یاد بدی تا به جای همکاری مقاومت نکنه.
خاطره جان من که همون اول گفتم با زود بچه اوردن مخالفم و کاملا قبول دارم که حتی اگر آدم از زمان تولد همسرشو بشناسه و با هم باشن ولی تا زیر یه سقف یه مدت زندگی نکنن نمی تونن همدیگه را کامل بشناسن
کاملا باهات موافقم پریسا جان
ولی در هر حال یکی دو سال اول بچه داری خیلی سخته نه اینکه بعدش راحته چون بچه هر قدر بزرگتر بشه مشکلاتش هم بزرگتر میشه ولی شیرینی مادر بودن باعث میشه که سختیاش جبران بشه
آره دیگه آخرش اینکه خیلی خیلی بچه ها شیرینن هنوز یه نینی میبینم دلم غش میره.خوشحال شدم از هم صحبتی با شما دوستای گلم. صاحب تاپیک هم انشالله خدا هرطور صلاح میدونه همون بشه و اگه باردار شدی نی نی سالم و صالحی داشته باشی. خداحافظ همگی
ممنون خاطره جان برای همه دوستای گل ارزوی بهترینارودارم من برم پیش همسری خداحافظ
عزیزم 4 ماه خیلی زوده حداقل بذار یکسال بگذره یذره از زندگی دو نفره لذت ببر بعد چون با بچه دیگه لحظات دو نفره نداری ،منم عاشق بچه ام سه سال خودمو نگه داشتم تا الان تازه بفکر افتادم ،
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
داغ ترین های تاپیک های امروز
