سلام دوستان. الان شش ماهه که زایمان کردم. شکر خدا همه چیز زندگیم عالیه و خدا رو شاکرم ولی نمیدنم چرا اینقدر بی هدف و خسته و تنها شدم. هیچ چیز خوشحالم نمیکنه دارم روانی میشم
من و شوهرم تو یه شهر غریبیم هیچ کس رو اینجا ندارم. خیلی تنهام صبح تا شب با بچه درگیرم. دانشجوی دکتری هستم ولی هیچی درس نمیخونم دیگه برام مهم نیست. کار بهم پیشنهاد میشه انجام نمیدم برام مهم نیست
همه چیز روبراهه ولی من بریدم اصلا دوست ندارم زنده باشم فقط میخوابم حتی کار خونه هم نمیکنم دلم برای بچه و شوهرم میسوزه
باید حتما بری دکتر
میترسم برم روانشناس قرص بده وابسته شم. تو رو خدا کمک کنید. کسی اینطوری بوده؟
آخه از اسم روانشناس وحشت دارم
من قرص خوردم تا خوب شدم .. چرا میترسی؟
اانگیزه کافی برای هیچ کاری ندارم. عاشق پسرم هستم ولی حوصلشو ندارم.
واقعا؟ عزیزم تو هم افسردگی بعد زایمان داشتی؟ همین علائمو داشتی؟ میشه برام توضیح بدی؟
باید بری دکتر منم تا 8 9 ماهگی دخترم افسردگی داشتم ولی نه خودم فهمیدم نه اطرافیانم همش گریه میکردم و از دخترم بدم میومد بعدا که حالم بهتر شد و به کارایی که میکردم فکر کردم فهمیدم افسردگی بوده
حیف نیست لذت این روزهای قشنگی که میتونی با پسرت داشته باشی رو از دست بدی؟
ستاره جون شما خود به خود خوب شدی؟
چرا آفتابگردون عزیز. وقتی فکر میکنم میبینم هیچ مشکلی ندارم و همه چیزایی که یه روز آرزوم بوده رو حالا در کنارم دارم عصبی میشم از دست خودم
شوهرم میگه برو استخر من بچه رو نگه میدارم میگم حالشو ندارم. دوستام میگن بیاین دور همی بگیریم میگم باشه و بعد بی خیال میشم. قبلا خیلی شاد و پر انرزی بودم همه دوست داشتن من تو جمعشون باشم ولی الان حال هیچ کسو ندارم
ممنون میشم اگه تجربیاتتون رو در اختیارم بذارین
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
51 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
