من با قضیه حسادت مشکلی ندارم. حتی بین دو تا دخترم که پشت سر هم هستند. ولی درباره وسایل، درباره چیزایی که صاحب دارن مشکلی ندارم. ولی وسایلی که پشت ویترین مغازه ها هست یا چیزایی که توی تبلیغات دیده میشه و دخترم هر کدومو ببینه درخواست میکنه. یه راهکاری پیدا کردم. یه قلک خریدم که قفل داره. دخترم هر وقت چیزی رو تو تبلیغات میبینه و میخواد خیلی خونسرد میگم باشه عزیزم پولاتو میبریم اگه به اندازه کافی باشه میخریم. یکی دو بار پولاشو درآورده دیده خیلی کمه. حالا اگه یه روز واقعا پولشو جمع کرد و به اون اندازه رسید چه اشکالی داره منم براش میخرم.
مایا چه راهکار خوبی
من خیلی در این مورد مشکل ندارم گاهی پیش میاد که یه چیز تو مغازه میبینی میگه میخوام اما من میگم الان به دردت نمی خوره یا میگم اون پسرونست یا مال آدمای بزرگه و ادامه پیدا نمی کنه .ت. پارک هم وسایل بچه ها میبنه میره سمتشون ولی بهش میگم مالتو نیستو نمی تونی دست بزنی
ولی الان دارم بچه های جاریم رو میبینم که 10-12 سالشونه وخیلی متوقع هستن وچشم وهم چشمی میکنن اونم نه تو مسائل کوچیک مقل بچگی ما که مشکل سر کفش ودختر وپاک کن بود
در مورد ماشین فلان دوستشون یا دکوراسیون خونه فلان دوست
نمی خوام در آینده منم دچار این بحران بشم
الان دخترم بیشتر در مورد رابطه ها حسادت میکنه..مثلا من وباباش نمی تونیم دست همدیگه رو بگیریم یا خیلی نزدیک هم بشینیم یا هرکسی که ما رو میشناسه حتی نمی تونیم با خاله وعمو و دایی رو بوسی کنیم میاد جدامون میکنه
میگه مامان منه ولش کن یا بابای منه ولش کن
من گاهی بهش میگم بابای توئه و شوهر منه با عصبانیت میگه نه شوهر منهههههههههههههههههه!!!!!!
من خیلی در این مورد مشکل ندارم گاهی پیش میاد که یه چیز تو مغازه میبینی میگه میخوام اما من میگم الان به دردت نمی خوره یا میگم اون پسرونست یا مال آدمای بزرگه و ادامه پیدا نمی کنه .ت. پارک هم وسایل بچه ها میبنه میره سمتشون ولی بهش میگم مالتو نیستو نمی تونی دست بزنی
ولی الان دارم بچه های جاریم رو میبینم که 10-12 سالشونه وخیلی متوقع هستن وچشم وهم چشمی میکنن اونم نه تو مسائل کوچیک مقل بچگی ما که مشکل سر کفش ودختر وپاک کن بود
در مورد ماشین فلان دوستشون یا دکوراسیون خونه فلان دوست
نمی خوام در آینده منم دچار این بحران بشم
الان دخترم بیشتر در مورد رابطه ها حسادت میکنه..مثلا من وباباش نمی تونیم دست همدیگه رو بگیریم یا خیلی نزدیک هم بشینیم یا هرکسی که ما رو میشناسه حتی نمی تونیم با خاله وعمو و دایی رو بوسی کنیم میاد جدامون میکنه
میگه مامان منه ولش کن یا بابای منه ولش کن
من گاهی بهش میگم بابای توئه و شوهر منه با عصبانیت میگه نه شوهر منهههههههههههههههههه!!!!!!
فندق جان
مشکل شما دقیقا برعکسش خونه ی ما بود چند ماه پیش
آقای همسر میگه این زن منه !! مریمناز میگه نخیر مادر منه
میامد از روی تخت ما بالش آقای همسر رو برمیداره میذاره گوشه ترین نقطه ی تخت
مشکل شما دقیقا برعکسش خونه ی ما بود چند ماه پیش
آقای همسر میگه این زن منه !! مریمناز میگه نخیر مادر منه
میامد از روی تخت ما بالش آقای همسر رو برمیداره میذاره گوشه ترین نقطه ی تخت
فندق جان این مساله رو من تو دوره ای با دختر بزرگترم داشتم. الان دیگه با اون چنین مشکلی ندارم ولی دختر کوچیکم همینطوره. من این طور فکر میکنم که این قضیه به دوره ای از زندگی کودک برمیگرده که حس مالکیت رو تجربه میکنه. من در مورد این مساله به مشکل جدی برنخوردم. به نظرم اینو بیشتر میشه با حس مالکیت توضیح داد تا حسادت. فکر میکنم کودک تفاوتی میان مالکیت شیء و شخص قائل نباشه. ولی وقتی به این درک برسه موضوع حل میشه.
مسیحای نازنین در مورد مرمیناز این کاملا طبیعی هست. خودت بهتر میدونی مشخصه سن مریمنازه. مدتی بعد کاملا برطرف میهش. هیوا هم دقیقا همینطور بود. :) دلم برات خیلی تنگه دختررررررررررررررررررررررررر.
در ضمن من در یک کتاب با عنوان تربیت کودکان از تولد تا 5سالگی مطلبی خوندم که بسیار به کارم اومد. قبل از تولد دختر دومم این مطلبو خوندم و به کار گرفتم و دو تا دختر من واقعا کوچکترین حسادتی نسبت به هم ندارند.
اون مطلب تاکیدش بر این بود که ما خودمون بچه رو تحریک میکنیم. مثلا در نظر بگیرید که بچه میاد و بلند صحبت میکنه و نی نی کوچولو خوابه. من هیچ وقت به دخترم نگفتم آرومتر خواهرت خوابه. مثلا میگفتم مامان آرومتر من دارم تلوزیون میبینم یا فکر میکنم، سرم درد میکنه و بهانه هایی از این قبیل. یا مثلا میگفت بیا کارت دارم میگفتم پام خواب رفته ولی واقعیت این بود که داشتم بچه شیر میدادم. هیچ وقت اسم دختر کوچولومو نیاوردم و به خاطر اون محدودش نکردم. کوچولوی من برای ایجاد محدودیت برای خواهرش به خونه ما نیومده بود. باور کنید با رعایت همین نکات ساده مساله مهم حسادت بین بچه ها برای من حل شد. رعایتش سخته ولی شدنیه. من با این که دست تنها بودم ولی تونستم امیدوارم بقیه هم موفق شن.
اون مطلب تاکیدش بر این بود که ما خودمون بچه رو تحریک میکنیم. مثلا در نظر بگیرید که بچه میاد و بلند صحبت میکنه و نی نی کوچولو خوابه. من هیچ وقت به دخترم نگفتم آرومتر خواهرت خوابه. مثلا میگفتم مامان آرومتر من دارم تلوزیون میبینم یا فکر میکنم، سرم درد میکنه و بهانه هایی از این قبیل. یا مثلا میگفت بیا کارت دارم میگفتم پام خواب رفته ولی واقعیت این بود که داشتم بچه شیر میدادم. هیچ وقت اسم دختر کوچولومو نیاوردم و به خاطر اون محدودش نکردم. کوچولوی من برای ایجاد محدودیت برای خواهرش به خونه ما نیومده بود. باور کنید با رعایت همین نکات ساده مساله مهم حسادت بین بچه ها برای من حل شد. رعایتش سخته ولی شدنیه. من با این که دست تنها بودم ولی تونستم امیدوارم بقیه هم موفق شن.
ممنون مسیحا ومایا
دختر من نه تنها در مورد من وباباش در مورد همه آدمایی که میشناسه همین حسو داره یعنی جلو اون دختر عمه ش وعمه ش نمی تونن تماس فیزیکی داشته باشن!!!
دختر من نه تنها در مورد من وباباش در مورد همه آدمایی که میشناسه همین حسو داره یعنی جلو اون دختر عمه ش وعمه ش نمی تونن تماس فیزیکی داشته باشن!!!
از دوستان گلم عذر می خوام وسط بحث پیام بازرگانی گذاشتم.
مبحث چشم و هم چشمی رو می خونم و استفاده میکنم.
مبحث چشم و هم چشمی رو می خونم و استفاده میکنم.
فندق جان اگه درست برداشت کرده باشم و مشکل شمام همون چیزی باشه که من قبلا درباره دخترم تجربه کردم با گذشت زمان حل میشه. مثلا دختر منم عمشو متعلق به خودش میدونست و دلش نمیخواست کسی بغلش کنه. این از همون سنخه. فرقی نمیکنه. همین که میگی همه آدمایی که میشناسه، نشون میده یه تمایزی قائله. مثلا اگه دختر شما یه خانومی رو تو پارک ببینه و بگه اون نباید دخترش رو بغل کنه. اون وقت باید فکر کرد دلیلش چی میتونه باشه. ولی کسایی که باهاش نسبت دارن و اون احساسی نسبت بهشون داره از نظر خودش متعلق به اون محسوب میشن. و این فرقی نمی کنه که طرف مامانش باشه یا عمه یا دخترعمو. از نظر اون مثل اینه که کسی عروسکش رو برداره.
من در این مورد مشکل جدی ندارم، گاهی دخترم میگه مثلا دوستم لباس از اون مدل داره و من ندارم، و من براش توضیح میدم که شما به جاش این لباسها رو داری که اون نداره و دخترم معمولا زود قانع میشه
پسرم هم که خیلی تو این باغ ها نیست فقط بعضی وقتها گیر میده که شلوارلی میخوام بپوشم، فکر کنم چون تو مهد بچه ها رو میبینه دوست داره بپوشه و من گاهی میزارم شلوارلی بپوشه، یا اینکه سی دی بن تن و این جور چیزا رو تو مهد از بچه ها شنیده خیلی دوست داره و گاهی میگه من سی دی بن تن میخوام، من میگم باشه هر وقت رفتم مغازه سی دی فروشی برات میخرم، والبته هنوز نرفتم مغازه سی دی فروشی، و اون هم خیلی گیر نمیده
پسرم هم که خیلی تو این باغ ها نیست فقط بعضی وقتها گیر میده که شلوارلی میخوام بپوشم، فکر کنم چون تو مهد بچه ها رو میبینه دوست داره بپوشه و من گاهی میزارم شلوارلی بپوشه، یا اینکه سی دی بن تن و این جور چیزا رو تو مهد از بچه ها شنیده خیلی دوست داره و گاهی میگه من سی دی بن تن میخوام، من میگم باشه هر وقت رفتم مغازه سی دی فروشی برات میخرم، والبته هنوز نرفتم مغازه سی دی فروشی، و اون هم خیلی گیر نمیده
منم با قضیه ی چشم و هم چشمی تا الان که دخترم سه سال و چهارماهشه مشکلی نداشتم، موضوع هفته ی بعد چیه؟؟؟
راستی سلااااااااااااااااااااااااااااااام
:))
راستی سلااااااااااااااااااااااااااااااام
:))
سلام. من دخترم 1.5 سالشه و برای حسادتش زوده ولی همه بحثها رو خوندم و استفاده کردم. راستی کسایی که برای بچه ها قلک گذاشتین میشه بگین به چه بهونه هایی و چه وقت هایی به بچه ها پول میدین؟ اصلا از چه سنی میشه به بچه ها پول داد و اون رو درک میکنن؟
من به دخترم پول نمیدم ولی گذاشتم به اختیار خودش که اگه دوست داشت با پول هایی که خوراکی یا سی دی میخره بتونه یه چیز دیگه مثلا بعضی اسباب بازی و... بخره. البته اونام معمولا پول اون چیزا رو تو قلک نمیریزن. و منم معمولا اون کالاها رو نمیخرم. ولی شاید برای دختر من مفهوم پس انداز کردن هنوز قابل فهم نباشه. فقط برای همین منظور استفاده میکنم. ولی اگه کسی تجربه ای داره منم خوشحال میشم بشنوم.
سلام
پسر من 3/5 ساله است
البته من نمی دونم این حس مالکیت یا حسادت
خیلی چیزها برای خودش می خواد و همچنین چیزی هم مال خودش باشه به کسی نمی ده
مثلا حتی به من و باباش هم سخت خوراکی می ده
معمولا جایی می ریم با بچه ها ارتباط خوب برقرار نمی کنه چون دست اونها چیزی می بینی و می خواد مال خودش باشه و چون نمی تونه بدستش بیاره ناراحت می شه
همه چیز می گه مال منه
نزدیکها می گن این به کی رفته اینقدر خسیسه!!!
مثلا می گم می خوایم بریم تولد فلانی میگه نهههههههه تولد خودمه
چی بگم والا همه چیز من من من مال خودمه مال خودمه
حتی تو خواب هم یه موقعهایی خواب می بینه و میگه مال منه
ممنون می شم راهنماییم کنید
پسر من 3/5 ساله است
البته من نمی دونم این حس مالکیت یا حسادت
خیلی چیزها برای خودش می خواد و همچنین چیزی هم مال خودش باشه به کسی نمی ده
مثلا حتی به من و باباش هم سخت خوراکی می ده
معمولا جایی می ریم با بچه ها ارتباط خوب برقرار نمی کنه چون دست اونها چیزی می بینی و می خواد مال خودش باشه و چون نمی تونه بدستش بیاره ناراحت می شه
همه چیز می گه مال منه
نزدیکها می گن این به کی رفته اینقدر خسیسه!!!
مثلا می گم می خوایم بریم تولد فلانی میگه نهههههههه تولد خودمه
چی بگم والا همه چیز من من من مال خودمه مال خودمه
حتی تو خواب هم یه موقعهایی خواب می بینه و میگه مال منه
ممنون می شم راهنماییم کنید
فرناز جون من فقط میتونم در حد تجارب خودم بگم : این که چیزی واقعا مال خودشه و نخواد به کسی بده چیز غیر نرمالی نیست. بازم از روانشناس دخترم نقل میکنم. میگفت اگه بجه ای به خونه شما اومد و خواست اسباب بازی بچتونو بگیره شما باید از بچتون اجازه بگیرید و اگر اون اجازه نداد شما نمیتونید برخلاف میلش اسباب بازیش رو به دیگران بدید. به هر حال گاهی ما ممکنه تو رودربایستی و ...رفتاری کنیم که کودکمون احساس خطر کنه و فکر کنه مالکیتش به خطر افتاده. یا اصلا ممکنه این کارو نکنیم ولی درک نکنیم که اون چقدر ممکنه وسایلش براش اهمیت داشته باشه.
.واقعا خودت رو به جای پسرت بزار ببین دارو ندار پسرت چیه؟ ماشین و خونه و ملک و املاک؟ اون فقط اسباب بازی داره و لباس. حالا فک کن شما احساس خطر کنی که کسی یکی از داشته هات رو بخواد برداره. شما چه حسی پیدا میکنی. خوب بچه هم همین حسو داره. فقط برای ما ارزش داراییهای اون از مال خودمون کمتره ولی از دیدگاه اون ماشین اسباب بازیش همونقدر مهمه که ماشین بابا برای بابا مهمه. همونقدر که بابا از خراب شدن ماشینش ناراحت میشه اونم میشه ولی ما به غلط به بچمون میگیم. مامام چیزی نشده یکی دیگه برات میخرم. و این جمله های به ظاهر ساده و بیخطر ممکنه بچه های ما رو دچار چنین احساس خطری کنه.
من بازم میگم ماها شبانه روز جملاتی استفاده میکنیم که بعضیهاشون خیلی هم ظاهر خوبی دارند ولی در باطن کودکان مارو با مشکل مواجه میکنند.
به نظرم شما در قدم اول باید احساس اونو درک کنی بعد به این حس مالکیتش احترام بزاری و در قدم بعد بهش بگی که اون فقط در قبال چیزی که مالکشه حق داره. بچه ها خیلی خوب این چیزا رو درک میکنن. کافیه ما تکلیفمون با خودمون روشن باشه و گیجشون نکنیم.
به هر حال من جای شما بودم نمیذاشتم حتی به شوخی به بچم برچسب خسیسی یا حسودی بزنند. دنیای بچه ها با دنیای ذهنی ما خیلی فرق داره.
.واقعا خودت رو به جای پسرت بزار ببین دارو ندار پسرت چیه؟ ماشین و خونه و ملک و املاک؟ اون فقط اسباب بازی داره و لباس. حالا فک کن شما احساس خطر کنی که کسی یکی از داشته هات رو بخواد برداره. شما چه حسی پیدا میکنی. خوب بچه هم همین حسو داره. فقط برای ما ارزش داراییهای اون از مال خودمون کمتره ولی از دیدگاه اون ماشین اسباب بازیش همونقدر مهمه که ماشین بابا برای بابا مهمه. همونقدر که بابا از خراب شدن ماشینش ناراحت میشه اونم میشه ولی ما به غلط به بچمون میگیم. مامام چیزی نشده یکی دیگه برات میخرم. و این جمله های به ظاهر ساده و بیخطر ممکنه بچه های ما رو دچار چنین احساس خطری کنه.
من بازم میگم ماها شبانه روز جملاتی استفاده میکنیم که بعضیهاشون خیلی هم ظاهر خوبی دارند ولی در باطن کودکان مارو با مشکل مواجه میکنند.
به نظرم شما در قدم اول باید احساس اونو درک کنی بعد به این حس مالکیتش احترام بزاری و در قدم بعد بهش بگی که اون فقط در قبال چیزی که مالکشه حق داره. بچه ها خیلی خوب این چیزا رو درک میکنن. کافیه ما تکلیفمون با خودمون روشن باشه و گیجشون نکنیم.
به هر حال من جای شما بودم نمیذاشتم حتی به شوخی به بچم برچسب خسیسی یا حسودی بزنند. دنیای بچه ها با دنیای ذهنی ما خیلی فرق داره.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
8 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
10 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
