2703
2553
عنوان

تجربه من از مهدهای منطقه سعادت آباد

31285 بازدید | 396 پست
مهد شادلین منو یاد نوانخانه ها ی فیلمهای قدیمی انگلیسی انداخت , تاریک و نمور و کثیف و کسی که پشت میز مدیر بود , البته فکر کنم که مدیر نبود اطلاع درستی از تعداد بچه های کلاس نداشت در حالی ککه ادعا داشت مربی زبان بچه هاست و علی القلعده باید بدونه که کلاسی که توش تدریس میکنه چند تا بچه داره

برای بازدید از کلاس هم که رفتیم دو تا بچه تو کلاس بودن که کنج دیوار چمباتمه زده بودن و صداشون درنمیومد یکیشون هم صورتشو کرده بود تو دیوار و من حتی چهره اش رو ندیدم

از دیدن بچه ها تو اون حالت گریه ام گرفت و خیلی ناراحت شدم هزینه اشون هم فکر کنم 350 بود و اینو هم بگم که بروشورها و برنامه هاشون که تو دفتر ما دیدیم خیلی شیک و عالی بود


بچه ها باورتون نمیشه!  برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.

2720
مهدقند عسل رفتم که در بدو ورود ما کسایی که پشت میز نشسته بودن مشغول خوردن صبحانه بودن و انگار نه انگار کسی وارد شده بعد کمی معطل شدن و .... کسی که مسئول بود البته با اکراه جواب داد و وقتی ما خواستیم بریم تو مهد یه زنگخطر رو به صدا درآورد که از چند فرسخی صداش شنیده میشد و اعلام کرد که همه به هوش باشن یکی داره میاد

برای همین همه چی خوب بود البته اینم بگم که از محاسنش فضای باز و حیاط قشنگی داره غذا تو ساختمون اصلی پخته نمیشه و درنتیجه بوی غذا بچه ها رو اذیت نمیکنه

شهریه اش هم ماهی 570 بود

بقیهه تجربه هامو فردا میگم

دارم میرم :-)
2714
منم تجربه ام رو که امروز بدست آوردم توی یه تاپیک دیگه گذاشتم اینجا هم میزارم: البته من فقط دو تا مهد رو رفتم طراوت و ارمغان هستی:



من امروز رفتم هم طراوت و هم ارمغان هستی رو دیدم. برای دیدن و پرسیدن هم هر کدوم یک ساعتی وقت گذاشتم:
اینم بگم قبلش این لینک رو حسابی مطالعه کرده بودم و کاملا میدونستم چی رو ببینم و چی بپرسم:

http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=227978&PageNumber=1
طراوت:
محیطش نورگیر و خوب بود. با اینکه بر اتوبان هست ولی سر و صدا داخل نمیومد. من مربی ندیدم و هرچی دیدم کمک مربی بود و برام عجیب بود. مدیرش خوب بود و به نظرم الکی تبلیغ نمیکرد. توی مانیتوری که کاملا میتونسشتی ببینی تمام اتاقها و جاها معلوم بود. توی اتاقها اسباب بازی و سرسره وجود داشت. حیاطش با فوم پوشیده شده اما الان فومها رو شسته بودن و فومها نبودن. همه اتاقها به هم راه داشت. و طبقه اول بالای دو سال و سوم شیرخوار بودن. کمک مربیها زنان مسن و مهربونی به نظر اومدن. خیلی بیزینسی نبود به نظرم و نکته مثبتیه این از نظر من. و اینکه کاملا رفتیم و همه جا رو دیدیم. همون موقع هم یه خانومه که بچه اش سه ساله و چهارمین روزی بود که میومد مهد اومد و بچه اش رو تحویل داد و بچه کلی جیغ زد و بردنش بالا و مادر توی مانیتور نگاه کرد که به محض رسیدن آروم شد و اینکه نکته مهمیه به نظر من. البته بیشتر محل نگهداری بچه هاست تا آموزش خاصی و من هم نمیخوام بچه ام بمباران اطلاعاتی بشه.
بچه ها هم کفشهاشون رو دم در درمیارن و میرن تو. البته یکی دو بچه دیدم که کفش داشتن و گفتن اینا کفش طبی هستن و دم در پوشیدن که باید تمام روز پاشون باشه.
ناهار و صبحونه هم میدن. تنها نکته نا مفهموش برای من این بود که فقط یه مربی بود که اونم توی طبقات میگشت و بقیه کمک مربی و همون خانومهای مسنی بودن که گفتم. و اینکه انگار برنامه خاصی نداشتن!
مهد ارمغان هستی:

مدیرش جوون و مهربون به نظر میومد ولی به نظرم سختگیر بود و سعی میکرد سختگیری رو کمتر بروز بده. تمیز بود و مربیان جوان و پر انرژی داشت. تعداد بچه ها زیاد بود و میگفت هر 15-20 نفر یه مربی دارن. ولی خوبیش نسبت به طراوت این بود که مربی داشت. چند بار تو چند مثال خواست توضیح بده که مهدهای دیگه این ایراد رو دارن و یا مربی که دو روز هم اینجا نگهش نداشتن الان رفته و توی یکی از مهدهای همین اطراف داره کار میکنه.
بزرگترین عیبش این بود که اجازه نداد بریم بازدید کنیم و من این خیلی برام مهم بود. و توی مانیتور نشون داد.
و عیب بزرگ بعدیش هم این بود که کف اتاقها سرامیک بود و بچه ها تمام مدت باید روی صندلی نشسته باشن و در حال آموزش! و هفته ای دو روز و هر روز حداکثر نیم ساعت میتونن بیان پائین و با وسایل بازی بازی کنن! به نظرم بیشتر شبیه یه آموزشگاه کوچولو بود تامهد! وقتی هم گفتم تمام مدت روز که نمیشه روی صندلی باشن گفت: از 9 تا 10 هستن بعد میان وعده و بعد دوباره تا 12 و بعد ناهار و بعد دوباره هستن که زیاد نمیشه! اما من خوشم نیومد از این کارشون! به نظرم یه جورایی بچه خسته و اذیت میشه و برای ستون فقراتشون هم ضرر داره!
سومین عیب بزرگش هم این بود که میگفت بچه حتی اگه گریه کنه بعد چند روز که کم کم میبریش مهد باید بزاری و بری و کلی مثال زد و از اونجا که وقتی بچه رو میگیرن میبرن تو همن اتاقهای خشک و بدون وسیله بازی به نظرم مناسب نیومد!

به نظرم خیلی بیزینسی بود و طراوت رو بیشتر پسندیدم اما عیب بزرگ طراوت این بود که من مربی اونجا ندیدم اما ارمغان پر از مربی بود!
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2712
2687