2733
2734
لطفا اگه تجربه ای در مورد آمادگی جهت زایمان طبیعی در دوران بارداری دارین منو در تاپیک زیر راهنمایی کنین.

http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=189584
زن یعنی در فکر وعده بهشت.....در جهنم زمین بی سرنوشت



آمادگی برای زایمان
راهنمای مادران و پدران








وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
دفتر سلامت خانواده و جمعیت
اداره سلامت مادران





این مجموعه در راستای نهضت بیمارستان های دوستدار مادر در اداره مادران با همکاری و مشارکت افراد زیر (به ترتیب الفبا) تهیه و تدوین گردیده است:
دکتر نوشین جعفری
ناهید خداکرمی
لاله رادپویان
فیروزه روستا
معصومه شاه محمدی


مادر عزیز بارداریتان مبارک
قصد داریم با دعوت از شما به شرکت در کلاس های آمادگی پیش از زایمان، شما را با مراقبتهای بارداری، زایمان و پس از زایمان آشنا کنیم. بطور یقین این دوران برای شما بخصوص اگر اولین بار آن را تجربه می کنید، ناشناخته است و قرار گرفتن در وضعیت جدید بدون آگاهی، ترس و نگرانی را موجب می شود. تصور کنید شخصی بدون آنکه شنا بداند به داخل استخر آب بپرد. بدون شک ترس و اضطراب ناشی از ندانستن شنا اتلاف انرژی، خستگی و ناتوانی در تصمیم گیری درست را موجب می شود.
آگاهی و کسب مهارتهای لازم در بارداری و زایمان مانند یادگیری فن شنا است. با شرکت در کلاس، آمادگی لازم برای رویارویی با این دوران را پیدا می کنید و می توانید در زایمان خود نقش فعال و مؤثر داشته باشید. این مهارتها شامل تمرینهای کششی، تن آرامی(Relaxation)، ماساژ و الگوهای تنفسی در زایمان و پس از زایمان است. این آموخته ها نه تنها تحمل شما را نسبت به درد زایمان افزایش می دهد بلکه از بروز برخی عوارض ناشی از زایمان نیز جلوگیری می کند. به عبارت دیگر:
با اعتماد بر بدن خود زایمانتان را هدایت می کنید، بر درد و ترس و نگرانی خود غلبه نموده و عوارض ناشی از زایمان را به حداقل می رسانید.
باید بدانید این کلاسها مکمل مراقبت هایی است که به طور معمول در بارداری باید برای شما انجام شود.
شما می توانید یک نفر از خانواده، دوستان یا بستگان خود را انتخاب کنید و به کلاس بیاورید. این فرد که همزمان با شما مطالب و مهارتها را می آموزد، �همراه� شما هنگام زایمان خواهد بود.
کلاس آمادگی در 9 جلسه از هفته 21 بارداری شروع می شود. مدت زمان هر جلسه حدوداً 2 ساعت است. در هر جلسه ابتدا مطالب شفاهی و سپس مهارتها بصورت عملی آموزش داده می شود. این کتابچه راهنما و مکمل آموزش کلاس خواهد بود. بهتر است همسر و همراهتان را نیز به خواندن آن تشویق کنید.
دستگاه تولید مثل
دستگاه تناسلی یا تولید مثل زنانه از اعضای اصلی در عمل جنسی و بارداری و زایمان محسوب می شود. در این قسمت با نام و کار برخی اعضا که در روند بارداری و زایمان دخیل هستند، آشنا می شوید. تعدادی از این اعضا در حفره استخوانی لگن قرار دارند که قابل مشاهده نیستند و تعدادی دیگر در بیرون از بدن هستند که می توان آنها را دید.
لبهای بزرگ و کوچک: لبهای بزرگ دو چین خوردگی گرد، از بافت چربی یا مخاطی و پوشیده از مو است که از برجستگی عانه به سمت پایین و عقب کشیده شده و روی لبهای کوچک قرار می گیرد. لبهای کوچک دو چین بافتی صاف به رنگ قرمز و فاقد مو است که در برخی زنان از میان لبهای بزرگ بیرون زده است.
دهانه مهبل (واژن) و پرده بکارت: دهانه مهبل در قسمت پایین مجرای ادرار قرار گرفته که توسط پرده بکارت احاطه شده است. در زنان باکره لبهای کوچک روی هم خوابیده و دهانه مهبل را مخفی می کند. پرده بکارت بافت ارتجاعی است و اشکال متفاوت دارد. سوراخ این پرده معمولا هلالی یا حلقوی است و قطرآن از اندازه ته سنجاق تا نوک یک انگشت متفاوت است. خون قاعدگی از این سوراخ خارج می شود. پرده بکارت، با اولین مقاربت یا مقاربتهای بعدی پاره می شود که میزان پارگی و خونریزی برحسب شکل آن متفاوت است. اگر شکل پرده حلقوی و قابل ارتجاع باشد، ممکن است با مقاربت پاره نشده و خونریزی نکند.
مهبل (واژن): ساختمان عضلانی لوله ای شکل است که از سطح خارجی ناحیه تناسلی تا دهانه رحم امتداد دارد. مهبل بین مثانه و راست روده قرار دارد. این عضو وظایف بسیاری دارد. مجرای دفعی رحم است و از راه آن ترشحات رحم و خون قاعدگی خارج می شود. عضو مقاربت در زنان است و بخشی از مجرای زایمان نیز محسوب می شود. طول آن بطور متوسط بین 7 تا 10 سانتیمتر است.
میاندوراه (پرینه): فاصله بین ناحیه تناسلی و مقعد را میاندوراه می گویند.











رحم: عضوی عضلانی و گلابی شکل با طول حدود 6 تا 8 سانتیمتر و وزن آن حدود 50 تا 70 گرم است. در زمان غیر بارداری، خونریزی قاعدگی از دیواره رحم اتفاق می افتد. رحم محل نگهداری جنین است و ابعاد آن بتدریج در بارداری افزایش می یابد. از هفته 12 بارداری از حفره لگن خارج می شود که از روی شکم قابل لمس است.
دهانه رحم (سرویکس): قسمت انتهایی رحم است که به مهبل متصل می شود. دهانه رحم از بافت ارتجاعی تشکیل شده که در طول زایمان باز و نرم می شود.
لوله های رحم: اعضای لوله ای شکل و عضلانی به طول 8 تا 14 سانتیمتر در دو طرف رحم هستند. مهمترین کار آنها، انتقال تخم به رحم است.
تخمدان ها: اعضای بادامی شکل به طول 5/2 تا 5 سانتیمتر هستند که در دو طرف رحم و در نزدیکی لوله های رحم قرار دارند. وظیفه تخمدان، تخمک گذاری و ساخت و ترشح هورمونهای زنانه است.






تغییرات و سازگاریهای بدن در بارداری
در دوران بارداری در بدن، تغییراتی روی می دهد که به منظور سازگاری با وضعیت جدید است. این تغییرات پس از جایگزینی تخم در رحم شروع شده و در طول بارداری ادامه می یابد. این تغییرات به علت ترشح هورمونها و فشار رحم بر روی سایر اعضای بدن است که گاهی موجب ناراحتی مادر می شود. باید بدانید این تغییرات طبیعی است و بسیاری از آنها، پس از زایمان و شیردهی به حالت اولیه باز می گردد.
پوست: تقریباً در اکثر زنان باردار در نیمه دوم بارداری در اثر تغییرات هورمونی، ترکهایی بر روی پوست شکم، پستانها و رانها ایجاد می شود. وجود این ترکها معمولا ارثی است و پس از زایمان کمتر می شود ولی هرگز از بین نمی رود. گاهی نیز لکه های قهوه ای رنگ بر روی پوست صورت و گردن ظاهر می شود که به آن �ماسک حاملگی� می گویند. برای این تغییرات، درمان خاصی وجود ندارد ولی استفاده از کرمهای ضد آفتاب برای لکه های صورت و کرمهای
چرب کننده برای ترکهای پوست می تواند کمک کننده باشد. ضریب حفاظتی کرم ضد آفتاب بیش از 30 نباشد.








پستان: در هفته های اول، ممکن است مادر در پستانهای خود احساس درد و خارش کند. بعد از ماه دوم اندازه پستانها افزایش می یابد و رگهای ظریفی در زیر پوست دیده می شود. نوک پستان بزرگ و هاله آن پررنگ می شود. بعد از چند ماه اول ممکن است با ماساژ ملایم نوک پستان، مایع غلیظ و زرد رنگی (آغوز) خارج شود.
وزن: در صورتی که تغذیه شما در دوران بارداری کافی و مناسب باشد، افزایش وزن مطلوب خواهید داشت. این افزایش وزن مربوط به رشد جنین، جفت، اندازه پستانها و رحم و افزایش حجم خون و ذخایر چربی است. زن باردار در هر شرایطی (لاغر، طبیعی، چاق) باید افزایش وزن داشته باشد ولی میزان افزایش وزن متفاوت است، بطوری که زن لاغر به افزایش وزن بیشتر و زن چاق به افزایش وزن کمتری نیاز دارد.
دستگاه تنفس: به علت بزرگ شدن رحم و تأثیر هورمونها، قفسه سینه تحت فشار قرار می گیرد که ممکن است مادر احساس تنگی نفس کند و تند تند نفس بکشد. گذاشتن چند بالش در زیر سر و شانه ها و قرار گرفتن به حالت نیمه نشسته، پرهیز از پرخوری، فاصله دادن بین زمان خوردن و خوابیدن و صاف نگهداشتن عضلات پشت بدن در هنگام نشستن به بهبود تنگی نفس کمک می کند.
نکته: در صورت تنفس دردناک، خس خس سینه، سرفه های خلط دار و یا عدم بهبود تنگی نفس با توصیه های فوق حتما با پزشک خود مشورت کنید.
دستگاه ادراری: در اوایل بارداری به علت تغییرات هورمونی و اواخر بارداری به علت بزرگ شدن رحم و فشار آن بر روی مثانه، دفعات ادرار کردن بیشتر می شود. این علامت در صورتی که با درد و سوزش هنگام ادرار کردن همراه نباشد، طبیعی است. کم کردن مصرف مایعات قبل از خواب شبانه به بهبود این وضعیت کمک می کند. به منظور تخلیه کامل مثانه در هنگام ادرار کردن، خم شدن به طرف جلو توصیه می شود.
نکته: اگر علاوه بر تکرر ادرار، سوزش و درد در هنگام ادرار کردن پیدا کردید، با پزشک یا ماما مشورت کنید.
دستگاه قلبی- عروقی: در بارداری تغییراتی مانند افزایش تعداد ضربان قلب و افزایش حجم خون ایجاد می شود. در نیمه دوم بارداری (هفته20 بارداری به بعد)، خوابیدن به پشت سبب می شود تا رحم بزرگ شده روی رگها فشار وارد کرده و خونرسانی به جنین را کاهش دهد. به همین دلیل خوابیدن به پهلو را توصیه می کنند.
نکته: اگر با فعالیت معمولی نیز احساس درد قفسه سینه، تپش قلب و تنگی نفس می کنید با پزشک یا ماما مشورت کنید.
دستگاه گوارش: به علت تغییرات هورمونی و بزرگ شدن تدریجی رحم و فشار آن بر روی معده، در دستگاه گوارش تغییراتی بوجود می آید که علائم شایع آن بصورت سوزش سردل، نفخ شکم، کند شدن حرکات روده (یبوست) است.

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
برای کاهش این ناراحتیها به توصیه های زیر توجه کنید:
علائم توصیه
سوزش سر دل - غذا را در وعده های بیشتر و با حجم کمتر مصرف کنید؛
- از خوردن غذاهای نفاخ، سرخ کرده، چرب، پرادویه و بو دار اجتناب کنید؛
- از خالی یا خیلی پر نگهداشتن معده اجتناب کنید؛
- از خم شدن یا خوابیدن به پشت خودداری کنید؛
- تمرینهای مناسب انجام دهید.(به مبحث تمرینها مراجعه کنید)
نفخ شکم از مصرف زیاد مواد غذایی نفاخ و سرخ کردنی پرهیز کنید.
یبوست - نان سبوس دار (سنگک)، مایعات فراوان، سبزی و میوه، روغن زیتون و آب آلو مصرف کنید؛
- تمرینهای مناسب انجام دهید.(به مبحث تمرینها مراجعه کنید)
بواسیر یبوست زمینه ساز بواسیر است. با استفاده از پمادهای موضعی، کمپرس گرم، مصرف سبزی و میوه برای رفع یبوست، می توانید درد و التهاب را تسکین دهید.

سایر ناراحتیها و تغییراتی که مادران بطور شایع از آنها شکایت می کنند، شامل:
تهوع و استفراغ صبحگاهی: تقریبا در اکثر زنان در هفته 4 تا 6 بارداری حالت تهوع با یا بدون استفراغ ایجاد می شود که ممکن است چند بار در طول روز اتفاق افتد. این حالت معمولا تا هفته 12 بارداری ادامه دارد. خوردن تکه نان برشته و بیسکویت قبل از برخاستن از رختخواب، مصرف غذا در وعده های بیشتر و با حجم کمتر در هر وعده، پرهیز از غذاهای پر چرب و سرخ کرده، مصرف زنجبیل (به اشکال مختلف) و انجام تمرینهای مناسب (به مبحث تمرینها رجوع کنید)، توصیه می شود.
کمردرد و پشت درد: برخی از مادران در دوران بارداری از کمردرد و پشت درد شکایت دارند. تحت اثر هورمونها و رحم بزرگ شده، انحنای ستون فقرات در اواخر بارداری بیشتر شده و این مشکل را ایجاد می کند. بهتر است از خم شدن یا خوابیدن به پشت، پوشیدن کفشهای پاشنه بلند، خم کردن کمر هنگام برداشتن اجسام پرهیز شود. همچنین استفاده از تشک سفت و محکم، صاف نگهداشتن عضلات پشت و گذاشتن بالش در گودی کمر در هنگام نشستن و انجام تمرینهای مناسب برای تسکین درد مؤثر است. ( به مبحث تمرینها رجوع کنید)
در برخی زنان نیز به علت کشیدگی رباطهای نگهدارنده رحم، درد در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود که با انجام تمرینهای مناسب این درد کاهش می یابد. ( به مبحث تمرینها رجوع کنید)
خستگی: در اوایل بارداری، اکثر زنان از خستگی و تمایل به خواب زیاد شکایت می کنند. این حالت معمولاً تا چهارماهگی خودبخود برطرف می شود و اهمیت خاصی ندارد.
افزایش ترشحات مهبل(واژن): در زنان باردار معمولاً میزان ترشحات واژن افزایش می یابد. ترشحات بی رنگ و بی بو، طبیعی است. رعایت نکردن نکات بهداشتی می تواند باعث تغییر رنگ و بوی ترشحات و بروز علائمی مانند خارش، سوزش و درد هنگام ادرار کردن شود که نیاز به درمان دارد. تعویض روزانه لباس زیر، شستشوی مرتب ناحیه تناسلی با آب و خشک کردن آن توصیه می شود.
ورم: بطور معمول قوزک پای مادر باردار ورم می کند. این حالت با استراحت و نگهداشتن پاها کمی بالاتر از سطح بدن برطرف می شود (به مبحث تمرینها رجوع کنید). اگر ورم در صورت و دستها یا تمام بدن ظاهر شد، با پزشک یا ماما مشورت کنید.
واریس: این مشکل معمولا ارثی است. واریس ممکن است در اواخر بارداری به علت بزرگی رحم، افزایش وزن بدن و فشار بر روی رگها، در پشت ساق و ران و ناحیه تناسلی ظاهر شود. در این حالت رگها متورم و دردناک می شود. درد و ناراحتی ناشی از آن را می توانید با اجتناب از ایستادن طولانی مدت، پوشیدن جورابهای مخصوص و نگهداشتن پاها کمی بالاتر از سطح بدن در هنگام استراحت ( به مبحث تمرینها رجوع کنید) کاهش دهید.
گرفتگی پاها: فشار رحم بر روی اندامهای تحتانی و کاهش میزان کلسیم یا افزایش فسفر خون باعث این ناراحتی می شود. مصرف شیر و لبنیات، ماساژ دادن و گرم کردن عضله گرفته می تواند به بهبود این وضعیت کمک کند. (به مبحث تمرینها رجوع کنید).
ویار: برخی زنان در بارداری به خوردن خوراکی های غیر عادی (برفک یخچال، نشاسته و ...) و مواد غیر غذایی ( گچ، خاک، مهر و ...) تمایل پیدا می کنند و از بعضی بوها مانند بوی صابون، گل و یا بوی افراد ناراحت می شوند. این وضعیت بتدریج کاهش می یابد.
نکته: تمایل به خوردن گچ، خاک،... می تواند نشانه کمبود آهن بدن باشد. بهتر است در این صورت با پزشک/ ماما مشورت کنید.

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"

ببین منم به همین مشکل خورده بودم.😢خانمای اینجا بهم دکترساینا رو معرفی کردن و منم از یکی از دکتراش ویزیت آنلاین گرفتم از خونه. و خیلی راضی بودم و مسالمم حل شد😍 بیا اینم لینکش ایشالا که مشکل توهم حل بشه😘

رشد و نمو جنین
از ترکیب سلول جنسی نر(اسپرم) و سلول جنسی ماده (تخمک)، سلول تخم بوجود می آید. این سلول به مرور رشد می کند و یک هفته بعد به صورت یک توده سلولی می شود. سپس سلولها در دو لایه جداگانه تقسیم بندی می شود که لایه خارجی جفت و لایه داخلی جنین را می سازد. ارتباط تغذیه ای بین مادر و جنین از طریق جفت و بندناف برقرار می شود.
از هفته 4 بارداری بتدریج با رشد جنین در رحم، اعضای بدن تشکیل می شود.
در 12 هفتگی، شکل یک انسان کامل را پیدا می کند. طول جنین به 6 تا 7 سانتیمتر می رسد و انگشتان و شست از هم مجزا می شوند. در این زمان، صدای قلب جنین با سونی کیت قابل شنیدن است. وجود ضربان قلب جنین را می توان زودتر از این زمان با سونوگرافی مشاهده کرد.
در هفته 16 بارداری، طول جنین 12 سانتیمتر و وزن آن 110 گرم است. در این زمان جنسیت جنین قابل تشخیص می شود.
در اواخر هفته20، نیمه اول بارداری به پایان می رسد. در این زمان وزن جنین حدود300 گرم و بدن از موهای کرک مانند و ماده چربی سفید رنگ پوشیده شده است.
در 24 هفتگی، وزن جنین حدود 630 گرم و سر نسبت به بدن بزرگتر است. در پایان این هفته، ابروها و مژه ها ظاهر می شود. ریه ها تکامل یافته و پوست چین و چروک پیدا می کند. جنین در هفته های 20 تا 24 می شنود و از هفته 24 به بعد قادر به دیدن نیز هست. بین هفته های 23 تا 26، ساعات خواب و بیداری جنین تنظیم می شود. در این سن، حرکات جنین زیاد شده و چرخش های متوالی در رحم دارد.
در هفته 28 بارداری، جنین 25 سانتیمتر قد و حدود1100 گرم وزن دارد. مردمک چشمها ظاهر می شود و جنین قادر است پلکها را باز کرده و به نور واکنش نشان دهد و گریه کند. همچنین می تواند انگشت شست خود را بمکد.
در هفته 32 بارداری، قد جنین 28 سانتیمتر و وزنش حدود1800 گرم و پوست هنوز قرمز و چروکیده است. در این زمان جنین قادر است صداهای خارج از شکم مادر مانند صدای تلویزیون را بشنود و اگر مادر طی بارداری بطور مداوم به موسیقی خاصی گوش دهد، بعد از تولد، نوزاد به آن موسیقی عکس العمل نشان می دهد.
در هفته 36 بارداری، قد جنین 32 سانتیمتر و وزنش حدود2500 گرم است. به علت تجمع چربی های زیر پوست، چین و چروک کمتر می شود و جنین صورتی رنگ بنظر می رسد. در این زمان اغلب اعضای بدن به رشد نهایی رسیده و برای تطبیق با شرایط پس از تولد آماده می شود.
در هفته 40 بارداری، جنین به بزرگترین اندازه خود می رسد و تمام حفره رحم را اشغال می کند. از پایان هفته 37 تا زمان زایمان حرکات جنین بتدریج کم می شود. وزن جنین به طور متوسط 3 تا 5/3 کیلوگرم و قدش بیش از40 سانتیمتر است. ماده لزجی به رنگ سبز تیره که مکونیوم نامیده می شود در روده های جنین تجمع می یابد که معمولاً بعد از تولد، کم کم دفع می گردد. دردهای زایمانی معمولاً زمانی شروع می شود که بدن، ریه ها و مغز جنین برای زندگی خارج از رحم آماده شده است.














کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
2728
مراقبتهای بارداری
شما باید در طول بارداری به طور مرتب و در زمانهای معین مراقبت شوید. این مراقبتها شامل موارد زیر است:
گرفتن شرح حال و معاینه: پزشک یا ماما از شما در مورد سوابق بارداری و زایمان قبلی، سابقه یا ابتلا به بیماری، مصرف دارو، وضعیت فعلی بارداری سئوال و اعضای مختلف بدن را معاینه می کند. لازم است به تمامی سئوالات پاسخ صحیح دهید. بیان نکردن حقایق موجب گمراهی پزشک یا ماما و در نتیجه درمان غیر موثر می شود.
در هر مراقبت وضعیت سلامت شما بررسی می شود. وزن، فشارخون، درجه حرارت، نبض، تنفس و ارتفاع رحم اندازه گیری و صدای قلب جنین شنیده می شود.
در ماه آخر بارداری به منظور بررسی وضعیت لگن و آمادگی شما برای زایمان طبیعی، معاینه داخلی نیز انجام می شود.
آزمایشهای معمول بارداری: در نیمه اول و دوم بارداری، با انجام آزمایش خون و ادرار از نظر وجود بیماریهایی مانند کم خونی، عفونت، بیماری کلیوی، سرخجه، هپاتیت، بیماری آمیزشی،بیماری قند(دیابت) بررسی می شوید. همچنین گروه خونی و ارهاش تعیین می گردد که در صورت منفی بودن ارهاش، ارهاش همسرتان و سایر آزمایشهای مربوطه درخواست می گردد.
سونوگرافی: سونوگرافی از ابزار بررسی وضعیت جنین است که بطور معمول در دو نوبت، نیمه اول و دوم بارداری انجام می شود. دفعات بیشتر سونوگرافی براساس نظر پزشک یا ماما است.

تغذیه
در دوران بارداری، جنین مواد غذایی مورد نیاز خود را از راه خون، بندناف و جفت دریافت می کند و اگر تغذیه مادر کافی نباشد، جنین مواد غذایی مورد نیاز خود را از ذخایر محدود بدن مادر می گیرد. رژیم غذایی نامناسب و ناکافی در این دوران بر سلامتی مادر و وزن هنگام تولد نوزاد تأثیر منفی می گذارد. بنابراین رژیم غذایی مناسب، تأمین کننده انرژی برای شما و شروع زندگی خوب برای نوزادتان است.
در بارداری، میزان نیاز روزانه به پروتئین، چربی، کربوهیدرات، ویتامینها و مواد معدنی افزایش می یابد. آشنایی با گروههای غذایی به شما کمک می کند تا بتوانید با توجه به توان مالی، مواد غذایی مورد نیاز روزانه خود را انتخاب کنید.








آنچه که در تغذیه مادر باردار اهمیت دارد، رعایت تنوع و تعادل در برنامه غذایی روزانه است. برای داشتن رژیم غذایی متعادل و متنوع، لازم است روزانه از چهار گروه اصلی غذایی استفاده کنید:
1- گروه نان و غلات: این گروه شامل انواع نان، برنج، ماکارونی، رشته، گندم، جو، ذرت می باشد. مقدار توصیه شده 7 تا 11 سهم در روز است که به طور مثال هر یک سهم معادل یکی از این مقادیر است: یک برش از نان سنگک، تافتون یا بربری به اندازه یک کف دست ( تکه نان در ابعاد 10�10 سانتیمتر مربع یا حدود 30 گرم)، 4 برش نان لواش، یک لیوان غلات پخته یا نصف لیوان غلات خام.
چند نکته:
- ترجیحاً از نانهای سبوس دار مانند سنگگ و بربری استفاده کنید؛
- بهتر است برنج را بصورت کته مصرف کنید؛
- بهتر است مواد غذایی این گروه را با حبوبات (عدس پلو، نخود پلو، لوبیا پلو. عدسی با نان و ...) مصرف کنید.

2- گروه میوه و سبزی :
الف) میوه در روز 3 تا 4 سهم دارد که هر یک سهم بطور مثال معادل یکی از این مقادیر است: یک عدد سیب، یک عدد پرتقال یا موز متوسط، نصف لیوان کمپوت یا میوه پخته، 3 عدد زردآلو، نصف لیوان حبه انگور، یک چهارم طالبی متوسط، نصف لیوان آب میوه، یک سوم لیوان آب لیمو ترش، 2 قاشق غذاخوری میوه خشک یا برگه.
چند نکته:
- از میوه های تازه و متنوع در میان وعده استفاده کنید؛
- به جای نوشابه های گاز دار، آب میوه تازه مصرف کنید؛
- بهتر است هنگام صرف صبحانه، میوه میل نمایید.
ب) مقدار توصیه شده از انواع سبزی شامل سبزیهای برگی، هویج، گوجه فرنگی، کدو، سیب زمینی و... بطور متوسط 4 تا 5 سهم در روز است که هر یک سهم به طور مثال معادل: یک لیوان سبزی خام برگ دار، سالاد سبزیجات و یا نصف لیوان سبزی پخته است.
چند نکته:
- از سبزیهای با برگ سبز تیره استفاده کنید؛
- سبزیها را با دقت بشویید و ضدعفونی کنید؛
- برای حفظ ارزش غذایی، سبزی ها را تازه مصرف کنید و پس از خرد کردن بلافاصله بپزید و ترجیحا‎ً بخارپز کنید؛
- سبزی ها را با آب کم بپزید و آب آن را دور نریزید؛
- هنگام پختن سبزی ها، در ظرف را ببندید؛
- از قرار دادن سبزیها در معرض هوا یا نور خورشید و پختن به مدت طولانی خودداری کنید.

3- گروه گوشت، تخم مرغ، حبوبات و مغزها: این گروه شامل انواع گوشتهای سفید و قرمز، ماهی، دل و جگر، تخم مرغ، حبوبات (عدس، نخود، لوبیا...) و مغزها مثل پسته، گردو، بادام و .... است. مقدار توصیه شده حدوداً 3 سهم در روز است که هر یک سهم به طور مثال می تواند یکی از این مقادیر باشد: 60 گرم گوشت قرمز یا ماهی یا مرغ، نصف لیوان حبوبات خام یا یک لیوان حبوبات پخته، یک عدد تخم مرغ یا نصف لیوان از مغزها.
چند نکته:
- مرغ، جوجه پخته یا آب پز را همراه با برنج و سبزیجات میل کنید؛
- تخم مرغ را ترجیحاً آب پز و سفت بخورید و از مصرف زرده آن بصورت خام یا نیم پز خودداری کنید؛
- حداقل دو وعده در هفته ماهی مصرف کنید؛
- در پختن انواع گوشت دقت کنید که کاملاً مغزپخت شود؛
- از انواع مغزها ترجیحاً خام (نمک کمتری دارد) و به صورت میان وعده استفاده کنید.

4- گروه شیر و لبنیات: این گروه شامل شیر، ماست، پنیر، بستنی، دوغ و کشک است. مصرف حداقل 3 تا 4 سهم در روز توصیه می شود. هر یک سهم معادل یکی از این مقادیر است: یک لیوان شیر، یک لیوان ماست، 45 تا 60 گرم پنیر کم چرب (به اندازه دو قوطی کبریت) ، یک لیوان کشک و یا 5/1 لیوان بستنی.
چند نکته:
- لبنیات را پاستوریزه مصرف کنید؛ قبل از مصرف کشک، حداقل 5 تا 10 دقیقه آن را بجوشانید؛
- اگر مصرف شیر ایجاد نفخ و یا مشکلات گوارشی می کند، بهتر است معادل آن از پنیر یا ماست استفاده کنید؛
- بهتر است از شیر، پنیر و ماست کم چرب استفاده کنید.
کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"


به غیر از چهار گروه اصلی، یک گروه متفرقه نیز وجود دارد که شامل انواع شیرینی، روغن، کره، خامه، شکر، نمک، شکلات، چاشنی ها و نوشیدنیها است. بطور کلی مصرف این مواد در حداقل مقدار توصیه می شود.
اصلاح عادات و رفتارهای غذایی
برای کنترل اشتها و پیشگیری از پرخوری نکات زیر را رعایت کنید:
- در حالت نشسته و در یک مکان خاص غذا بخورید؛
- نیم ساعت قبل از صرف ناهار یا شام، یک لیوان آب بنوشید؛
- قبل از صرف غذا، سالاد میل کنید؛
- سعی کنید وعده های اصلی غذا(صبحانه، ناهار، شام) حذف نگردد؛
- در هنگام صرف غذا تنها از یک نوع غذا میل کنید؛
- از میوه ها و سبزیهای تازه به عنوان میان وعده استفاده کنید؛
- غذا را در ظرف کوچک بکشید؛
- مواد غذایی را در جایی نگهداری کنید تا در معرض دیدتان نباشد؛
- غذا را آهسته و با آرامش بخورید.

چندتوصیه برای تهیه صحیح غذا:
- آشپزخانه را تمیز و خشک نگهدارید؛
- قبل از تهیه غذا، دستهای خود را بشویید؛
- غذای فریزری را قبل از مصرف، از حالت یخ زده خارج کنید و حتی المقدور غذای تازه مصرف نمایید؛
- از غذاهایی که تاریخ مصرف آنها گذشته است، استفاده نکنید؛
- از مصرف غذاهای حاوی مواد نگهدارنده یا افزودنیهای شیمیایی پرهیز کنید.

مصرف مکملها: در بارداری نیاز به ویتامین ها و املاح معدنی افزایش می یابد. این مواد علاوه بر اینکه در رژیم غذایی روزانه وجود دارد باید به عنوان مکمل نیز مصرف شود. مکملهای غذایی که به زن باردار توصیه می شود شامل اسید فولیک، آهن و مولتی ویتامین است.
اسید فولیک: در پیشگیری از نقص مادرزادی لوله عصبی جنین، نقش دارد و مصرف روزانه 400 میکروگرم از سه ماه پیش از بارداری تا پایان بارداری توصیه می شود. گوشت، ماهی، جگر، حبوبات، سبزی های برگ تیره مانند اسفناج و میوه هایی مانند پرتقال حاوی اسید فولیک است.
آهن: در پیشگیری از کم خونی مادر نقش دارد و مصرف روزانه یک قرص از پایان هفته 16 بارداری (ماه چهارم) تا 3 ماه پس از زایمان توصیه می شود. منابع غذایی حاوی آهن شامل: گوشت، مرغ، جگر، حبوبات، سبزیهای سبز تیره مانند جعفری و اسفناج، انواع مغزها مانند گردو و بادام، انواع خشکبار مانند برگه، توت خشک، کشمش و خرما می باشد.

توصیه:
- بهتر است به همراه غذا و بعد از آن، سبزی تازه، سالاد و میوه میل کنید. این مواد حاوی ویتامین ث هستند و جذب آهن را افزایش دهند‍‍.
- از مصرف چای، قهوه و دم کرده های گیاهی یک ساعت قبل از غذا و دو ساعت پس از غذا پرهیز کنید زیرا جذب آهن را کاهش می دهد؛
- برای کاهش اختلالات گوارشی و جذب بهتر، قرص آهن را پس از غذا و یا قبل از خواب مصرف کنید؛
- اختلالات گوارشی ناشی از مصرف قرص آهن مانند درد معده، تهوع، اسهال یا یبوست معمولا موقتی است و نباید مصرف قرص را به این دلایل قطع کنید.
مولتی ویتامین: مصرف روزانه یک قرص از پایان هفته 16 بارداری (ماه چهارم) تا 3 ماه پس از زایمان توصیه می شود. برخی از انواع قرص مولتی ویتامین حاوی اسید فولیک است که در این صورت نیاز به مصرف قرص اسید فولیک به طور جداگانه نیست.
کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"

بهداشت فردی
رعایت بهداشت از مهمترین کارهایی است که باید در این دوران انجام دهید. مطالب زیر شما را با این مراقبتها آشنا می کند:
استحمام: محدودیتی برای حمام کردن در دوران بارداری یا پس از آن وجود ندارد. در هفته های آخر، بزرگی شکم، تعادل بدن را برهم می زند و احتمال لیز خوردن و افتادن در وان را بیشتر می کند. بهتر است هنگام دوش گرفتن در وان مراقب باشید.
گرما و رطوبت زیاد محیط حمام می تواند باعث افزایش درجه حرارت جنین شود، بنابراین آب را ولرم و زمان حمام کردن را کوتاه کنید.
پوشیدن لباس: بهتر است در بارداری لباس راحت و گشاد بپوشید. به علت افزایش حجم و دردناک شدن پستانها از سینه بندهای مناسب استفاده کنید. پوشیدن کفش پاشنه بلند( بیش از 5 سانتیمتر) یا کاملا تخت به دلیل افزایش انحنای کمر و برهم زدن تعادل بدن و همچنین پوشیدن شلوار و جوراب تنگ توصیه نمی شود.
مراقبت از دندان: در بارداری مادر تمایل بیشتری به خوردن مواد غذایی شیرین یا ترش دارد و به دلیل کم حوصلگی و خستگی وقت کمتری برای مراقبت از دندان صرف می کند، بنابراین احتمال پوسیدگی دندان و بیماری لثه بیشتر می شود. انجام درمانهای دهان و دندان در بارداری منعی ندارد ولی بهترین زمان سه ماه دوم بارداری است.
توصیه:
- از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید؛
- برای تمیز کردن دندانها علاوه بر مسواک، از نخ دندان استفاده کنید؛
- بهتر است به جای مواد قندی، میوه و سبزیهای تازه مصرف کنید؛
- پس از خوردن غذا و مایعات گرم، از خوردن و نوشیدن غذا و مایعات سرد و پس از خوردن غذا و مایعات سرد، از خوردن و نوشیدن غذا و مایعات گرم خودداری کنید؛
- اگر خونریزی از لثه دارید، بهتر است پس از مسواک زدن دهانتان را با آب نمک
بشویید. در صورت تداوم خونریزی به دندان پزشک مراجعه کنید.
مسافرت: مسافرت برای مادر سالم منعی ندارد ولی اگر می خواهید در هفته های آخر بارداری سفر کنید، حتما با پزشک یا مامای خود مشورت نمایید. در طول سفرهای زمینی، باید حداقل هر 2 ساعت یکبار کمی راه بروید. بستن کمربند ایمنی را فراموش نکنید. قسمت شانه ای کمربند باید از بین دو سینه و قسمت محیطی آن از زیر شکم و روی رانها رد شود. علت خطر مسافرت به خصوص سفرهای هوایی، در دسترس نبودن امکانات کافی و مناسب برای مادر است.
کار: اگر شاغل هستید و در بارداری خود عارضه ندارید، می توانید تا شروع دردهای زایمانی به کار خود ادامه دهید. سعی کنید از انجام کار سنگین که موجب افزایش ضربان قلب و عرق کردن زیاد شود بپرهیزید و به حد کافی استراحت کنید.



کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
مشاغل به سه گروه تقسیم می شود: مشاغل ایستا مانند آرایشگری، دندانپزشکی، فروشندگی، معلمی که روزانه بیش از 3 ساعت می ایستند. مشاغل فعال مانند پزشکی، بازاریابی و خدماتی که پیوسته در حال راه رفتن هستند. مشاغل بدون تحرک مانند کتابداری، ماشین نویسی، منشی گری، قالی بافی، خیاطی که روزانه کمتر از یک ساعت می ایستند. در زنانی که شغل ایستا دارند، احتمال زایمان زودرس بیشتر است. بهتر است از ایستادن و یا نشستن طولانی مدت (بیش از 3 ساعت) در یک وضعیت بپرهیزید. در زمان کار حتی الامکان به طور متناوب راه بروید و در هنگام نشستن یک چهارپایه در زیر پای خود قرار دهید.(به مبحث تمرینها رجوع کنید)
کسانی که در معرض تشعشعات رادیواکتیو، اشعه ایکس و یا مواد شیمیایی هستند، باید نکات ایمنی را رعایت کنند.
استراحت: بهتر است یک برنامه مشخص برای استراحت خصوصاً در اواخر بارداری داشته باشید. بهترین وضعیت برای استراحت، خوابیدن به پهلو است. این امر سبب خونرسانی و اکسیژن رسانی بهتر به جنین می شود. تغییر وضعیت از یک پهلو به پهلوی دیگر و یا بلند شدن باید به آرامی صورت گیرد. از آنجایی که در زایمان انرژی زیادی مصرف می شود، در هفته های آخر بارداری از انجام فعالیتهای سنگین خانه (مانند خانه تکانی) اجتناب کنید و وقت بیشتری را به خود و انجام تمرینها اختصاص دهید.

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
2738

توصیه:
می توانید برای کشش و استراحت عضلات پشت خود از این شیوه استفاده کنید: پشت یک صندلی قرار بگیرید و با حمایت صندلی 30 ثانیه روی دو پا بنشینید و برای 15 ثانیه بایستید. این کار را 6 بار در هر نوبت و چند بار در روز انجام دهید.
برای کاهش ورم پاها می توانید بر روی زمین دراز کشیده، پاها را از سطح زمین بالاتر قرار داده و به دیوار تکیه دهید. بهتر است یک بالش در زیر سر و یک بالش در زیر باسن خود قرار دهید.








توصیه:
بهتر است از حمل اجسام سنگین در طول بارداری خودداری کنید و در صورت نیاز اشیاء را داخل کیسه و یا به شکل بسته ای که بتوان از زیر آن را نگهداشت، حمل کنید. در این حالت سنگینی اجسام کمتر احساس می شود.
برای برداشتن اجسام از روی زمین ابتدا چمباتمه زده، پشت را صاف و از عضلات پا استفاده کنید بگونه ای که خمیدگی عضلات پشت و کمر را به حداقل برساند.









کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
ورزش: زنانی که قبل از بارداری به طور مرتب ورزش می کردند باید دفعات آن را کاهش دهند، ولی کسانی که سابقه نداشته اند، نباید در بارداری ورزش کردن را به صورت حرفه ای شروع کنند.
ورزشهایی مانند تنیس، اسکی، کوه نوردی، شیرجه و ورزشهای رزمی در بارداری توصیه نمی شود. پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری و تمرینهای کششی(به مبحث تمرینها رجوع کنید) در بارداری مناسب است. در صورتی که به دلایل پزشکی به استراحت بیشتر نیاز دارید، در مورد نوع و دفعات تمرینها با پزشک یا ماما مشورت کنید.
روابط جنسی: تغییرات دوران بارداری مانند بزرگ شدن پستانها، پرخونی لگن، تهوع، سرگیجه، بزرگی و تغییرات شکم و پرینه بر روی فعالیتهای جنسی و ارضا شدن تأثیر می گذارد. گرچه تمایلات جنسی طی نیمه اول بارداری کاهش می یابد ولی اغلب در نیمه دوم بیشتر می شود.
مقاربت تا زمانی که مادر احساس ناراحتی نکند و یا ممنوعیتی از نظر پزشکی نداشته باشد، مانعی ندارد و همچنین مشکلی برای جنین ایجاد نمی کند زیرا جنین در داخل رحم و درون کیسه آب قرار دارد. مقاربت در 4 هفته آخر بارداری توصیه نمی شود.
در دوران بارداری بخصوص در ماه های آخر، وضعیتهای مناسبی (مانند پهلو به پهلو یا قرار گرفتن مادر در بالا) برای مقاربت توصیه می شود که باعث صرف انرژی کمتر و نیز فشار کمتر روی شکم و رحم می شود (در این مورد می توانید با مربی کلاس یا پزشک و مامای خود مشورت کنید). برخی خانمهای چندزا در نیمه اول بارداری درد پستانها را تجربه می کنند. بهتر است از وضعیتی در هنگام مقاربت استفاده شود که فشار کمتری بر سینه ها وارد شود. این درد موقتی است و بتدریج پس از سه ماهه اول به حالت طبیعی برمی گردد.
بعضی از خانمها پس از نزدیکی در سه ماهه اول یا سوم دچار درد در پایین شکم یا کمر می شوند که معمولا با ماساژ دادن، درد ناحیه کمتر می شود.اگر در سه ماهه سوم درد زیر دل با ماساژ بهبود نیافت، با پزشک مشورت کنید.

علاوه بر آنچه گفته شد، لازم است به نکات زیر توجه کنید:
- با همسر خود در مورد تغییرات بدن در بارداری صحبت کنید و مسایل مربوط به روابط جنسی را با صراحت با وی در میان بگذارید؛
- وضعیتی را برای مقاربت انتخاب کنید که برای شما و همسرتان راحت تر باشد؛
- درصورت خونریزی یا درد هنگام مقاربت، به پزشک یا ماما مراجعه کنید؛
- استفاده از کاندوم در بارداری در مواردی که احتمال انتقال عفونت های ناحیه تناسلی وجود دارد توصیه می شود.
اعتیاد، کشیدن سیگار و سایر دخانیات و مصرف الکل: بهترین توصیه این است که از کشیدن سیگار و سایر دخانیات و مصرف الکل جداً خودداری کنید. سیگار و دخانیات موجب زایمان زودرس، کم وزنی نوزاد و حتی مرگ نوزاد می شود. همچنین مصرف الکل باعث تاخیر رشد، ناهنجاریهای صورت و اختلال عصبی در جنین می گردد.
ترک اعتیاد در بارداری توصیه نمی شود ولی مادر باید زیر نظر پزشک متخصص مراقبت شود.
مصرف دارو: اکثر داروهایی که مادر مصرف می کند از طریق جفت به جنین می رسد. از مصرف خودسرانه دارو خودداری کنید. اگر قبل از بارداری به علت بیماری دارو مصرف می کردید و یا در اوایل بارداری مجبور به استفاده از دارو هستید، حتماً پزشک یا ماما را از باردار بودن خود مطلع نمایید.

علائم خطر
معمولاً بارداری به سلامت خاتمه می یابد، اما گاهی ممکن است بی اعتنایی و غفلت نسبت به آن سلامت مادر و جنین را به خطر می اندازد. انجام به موقع مراقبت ها موجب تشخیص زود هنگام عوارض ناشی از بارداری و در نتیجه درمان به موقع آن می شود. با مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید و یا به بیمارستان یا واحد بهداشتی درمانی مراجعه کنید:
- لکه بینی یا خونریزی - کاهش یا نداشتن حرکت جنین
- آبریزش یا خیس شدن ناگهانی - سردرد و تاری دید
- تب و لرز - درد شکم و پهلوها و یا درد سر دل
- سوزش یا درد هنگام ادرار کردن - تنگی نفس و تپش قلب
- ورم دستها و صورت و یا تمام بدن - استفراغ شدید و مداوم یا خونی
- افزایش وزن ناگهانی (1 کیلوگرم یا بیشتر در هفته)
- درد و ورم یکطرفه ساق پا - عفونت و درد شدید دندان

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"

توصیه:
می توانید برای کشش و استراحت عضلات پشت خود از این شیوه استفاده کنید: پشت یک صندلی قرار بگیرید و با حمایت صندلی 30 ثانیه روی دو پا بنشینید و برای 15 ثانیه بایستید. این کار را 6 بار در هر نوبت و چند بار در روز انجام دهید.
برای کاهش ورم پاها می توانید بر روی زمین دراز کشیده، پاها را از سطح زمین بالاتر قرار داده و به دیوار تکیه دهید. بهتر است یک بالش در زیر سر و یک بالش در زیر باسن خود قرار دهید.








توصیه:
بهتر است از حمل اجسام سنگین در طول بارداری خودداری کنید و در صورت نیاز اشیاء را داخل کیسه و یا به شکل بسته ای که بتوان از زیر آن را نگهداشت، حمل کنید. در این حالت سنگینی اجسام کمتر احساس می شود.
برای برداشتن اجسام از روی زمین ابتدا چمباتمه زده، پشت را صاف و از عضلات پا استفاده کنید بگونه ای که خمیدگی عضلات پشت و کمر را به حداقل برساند.









روان
پدر و مادر شدن از مراحل مهم زندگی است. در دوران بارداری، خلق و خو، روحیات، روابط خانوادگی و مسئولیتهای پدر و مادر تغییر می کند و نحوه سازگاری آنها متفاوت است. زمانی که نوزاد متولد می شود احساس واقعی �والدین شدن� در پدر و مادر ایجاد می شود.
آمادگی برای مادر شدن
سه ماهه اول
بلاتکلیفی: در هفته های اول، زن از بارداری خود مطمئن نیست و به دنبال نشانه ای از تغییرات بارداری در بدن خود است. واکنش زنان به این وضعیت متفاوت است.
تردید و دودلی: تقریبا تمامی زنان هنگامی که از بارداری خود مطمئن می شوند، دچار تردید می شوند. برخی از آنها زمان بارداری را مناسب نمی دانند، برخی فکر می کنند که آمادگی ندارند و یا نگران تغییراتی هستند که ممکن است در روابط آنها با همسر و فرزندانشان ایجاد شود.
توجه به خود: در سه ماهه اول توجه زن بیشتر به خودش است. واکنش مادر نشان می دهد که در بدن تغییری اتفاق افتاده ولی وجود جنین هنوز نامعلوم است. مادر می گوید � من باردارم� بجای آنکه بگوید �من بچه دار می شوم�.
تغییرات جسمی و هورمونی ممکن است سبب تغییرات خلق و خو، بی ثباتی احساسات و هیجانات گذرا شود. عصبانیت، خواب آلودگی یا خستگی شدید از تظاهرات این تغییرات است. ممکن است مادر بدون علت گریه کند و تحریک پذیر شود. این تغییرات موجب سردرگمی همسر می شود.
سه ماهه دوم
تغییرات جسمی: تغییراتی مانند بزرگ شدن پستانها و رحم، افزایش وزن و از همه مهمتر حرکت جنین، به وجود جنین واقعیت می بخشد. مادر جنین را به صورت موجودی جدا ولی وابسته به خود احساس می کند. ممکن است مادر بگوید �من بچه دار می شوم�.
توجه به جنین: در این زمان مادر حال عمومی بهتری دارد و به جنین بیشتر توجه می کند. مایل است در مورد تغذیه و نحوه رشد و نمو جنین بداند.
خود شیفتگی و درون گرایی: مادر به توانمندی خود در محافظت از جنین بسیار علاقمند است که گاهی به صورت خودشیفتگی بروز می کند. به خوراک و پوشاکش بیشتر از گذشته اهمیت می دهد. برخی از مادران شاغل ممکن است نسبت به شغل خود یا وقایع روزمره بی علاقه شوند.
سه ماهه سوم
آسیب پذیری: مادر در این زمان و مشخصاً در ماه هفتم، احساس می کند آسیب پذیر است و ممکن است به بچه آسیب برسد یا از بین برود. به همین دلیل از حضور در محیطهای شلوغ خودداری می کند.
افزایش وابستگی: اغلب مادران در هفته های آخر بارداری به همسر و خانواده احساس وابستگی بیشتری پیدا می کنند. ممکن است مرتباً با محل کار همسر خود تماس بگیرند تا از در دسترس بودن وی مطمئن شوند. مادر خود را برای زایمان و مادرشدن آماده می کند و به محبت و توجه همسر خود بیشتر نیاز دارد. از خصوصیات بچه خود صحبت می کند و می گوید:� من دارم مادر می شوم.�
نگرانی: معمولاً مادر نگران است که اگر درد زایمان شروع شود، چه باید بکند. برای کاهش نگرانی بهتر است مادر در مورد �همراه� خود هنگام زایمان، فردی که در صورت نیاز باید از فرزند دیگرش مراقبت کند و سایرمسایل برنامه ریزی کند.

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
آمادگی برای پدر شدن
پذیرش نقش پدر: رفتار پدر در دوران بارداری همسرش تحت تأثیر باورهای فرهنگی، اعتقادات و احساسات اوست. خاطرات هر مرد از پدرش، تجربیات دوران کودکی اش و ادراک وی از پدر بودن، به او در انتخاب وظایف و مسئولیتهایش کمک می کند. مردی که به بچه و پرورش او علاقمند باشد در مورد نقش پدر بودنش هیجان زده و شادمان است و با همسرش مشارکت می کند. گاهی ممکن است مرد احساس تنهایی کند و به سرگرم کردن خود با کار و گذراندن زمان بیشتری در خارج از خانه علاقمند باشد. بهرحال به نظر بیشتر مردان، بارداری می تواند بهترین زمان آمادگی برای پذیرش نقش � پدری� و قبول نقش �مادری� همسرش باشد.
ارتباط با جنین: ارتباط پدر با جنین به همان قوت ارتباط مادر و جنین است. ارتباط پدر ممکن است به صورت بوسیدن یا لمس کردن شکم مادر، اشتیاق برای شنیدن صدای قلب جنین، حرف زدن با جنین و یا لمس حرکت او باشد. ایجاد ارتباط پدر با جنین نیز مشابه مادر در سه مرحله ظاهر می شود. در مرحله اول، که از چند ساعت تا چند هفته طول می کشد، قبول بارداری است. مردها نسبت به بارداری در صورت خواسته یا ناخواسته بودن آن، با خوشحالی و یا با حالت تردید واکنش نشان می دهند. در مرحله دوم، مرد با این واقعیت که همسرش باردار است، سازگار می شود. مرحله سوم که در هفته های آخر بارداری شروع می شود، با همسرش در مورد نقش خودش در زایمان و آمادگی برای پدر شدن صحبت می کند. برخی مردان نیاز به زمان بیشتری برای سازگاری با وضعیت بارداری و پدر شدن دارند
کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
آمادگی برای زایمان: بسیاری از زوجین در هفته های آخر بارداری هیجان زده و بی صبر می شوند که این حالت عادی است. بزرگترین نگرانی پدر این است که همسرش را بموقع به محل مناسب زایمان برساند و نسبت به این زمان حساس غفلت نکند. خیلی از مردان مایلند که بتوانند زمان زایمان و زمان مراجعه به بیمارستان را تشخیص دهند. مردی که از قبل برای زایمان آمادگی نداشته باشد، ترس و هیجان خود را به همسرش منتقل می کند. آگاهی پدر و در صورت امکان حضور او در کلاس آمادگی پیش از زایمان کمک می کند تا برای بسیاری از سئوالات و نگرانی های خود پاسخ مناسب دریافت نماید و بتواند همکاری موثری با همسر خود داشته باشد.
توصیه به پدرها:
• از تغییرات جسمی و روحی همسرتان آگاه شوید؛
• درباره روند بارداری، زایمان و بعد از زایمان مطالعه کنید؛
• فشارهای عصبی و نگرانی همسرتان را کاهش دهید؛
• در کارهای منزل به وی کمک کنید؛
• شرایطی را فراهم کنید که همسرتان بیشتر استراحت کند. مادر باید توان خود را برای نگهداری نوزاد آینده و سلامت خود حفظ کند؛
• سیگار نکشید. دود سیگار برای رشد کودک مضر است؛
• در صورت امکان در کلاسهای آمادگی پیش از زایمان همسرتان شرکت کنید.
• برای زمان زایمان، از قبل آمادگی داشته باشید.

آمادگی سایر اعضای خانواده
پذیرش فرزند خانواده: اولین بحران برای فرزند بزرگتر زمانی پیش می آید که فکر کند دیگر �کانون توجه� نیست و باید جایگاه خود را با برادر یا خواهر جدید تقسیم کند. او به این وضعیت حسادت می کند. عواملی مانند سن، نگرش والدین، نقش پدر، مدت زمان جدایی مادر از فرزند بزرگتر، برنامه ملاقاتها در بیمارستان و شیوه ای که خانواده برای آشنایی کودک با وضعیت جدید بکار می برد، در واکنش کودک موثر است. لازم است فرزند بزرگتر خود را برای پذیرش نوزاد جدید آماده کنید، توجه او را به همکاری در برنامه های دوران بارداری جلب کنید. پاسخ بچه ها در مورد قبول فرزند جدید متفاوت است.
کودکان یک ساله بوضوح نسبت به نحوه برقراری ارتباط با فرزند جدید ناآگاهند.
بچه های 2 ساله تغییرات ظاهری مادر را درک می کنند و ممکنست آن را به عنوان �چاق شدن مادر� تعبیر کنند. این بچه ها نیاز به وجود شرایطی مشابه شرایط خود دارند تا بتوانند علت تغییرات را بفهمند
بچه های نوپا ممکنست وابستگی بیشتری به مادر نشان دهند مانند زمان توالت رفتن یا غذا خوردن.
در سنین 3 یا 4 سالگی، کودکان دوست دارند که راجع به داستان شروع زندگیشان آگاه شوند تا بتوانند بپذیرند که شرایط فعلی نیز مشابه زمانی است که آنها در شکم مادر بوده اند. آنها دوست دارند به صدای قلب جنین گوش دهند و حرکت جنین را لمس کنند. گاهی ممکن است نگران شوند که جنین چه می پوشد و چگونه غذا می خورد.
بچه ها در سن مدرسه، توجه بیشتری به مادر خود در دوران بارداری دارند. آنها خود را به عنوان پدر یا مادر فرزند جدید تلقی می کنند و از خریدن وسایل و مایحتاج نوزاد و آماده کردن محل جدید برای نوزاد لذت می برند.
بچه هایی که در اوایل یا اواسط دوره نوجوانی هستند، در مراحل اولیه تعیین و تشخیص هویت جنسی خود بسر می برند، بنابراین فعالیت جنسی پدر و مادر خود را به سختی قبول می کنند. دلیل آنها برای این رفتار اینست که اگر آنها برای انجام فعالیتهای جنسی خیلی جوانند، پدر و مادرشان برای اینکار خیلی پیرند. آنها بسیار بر روی نقش پدر و مادر تأکید دارند و از آنها می پرسند: مردم چه فکری می کنند؟ چطورمی توانید اجازه دهید که چاق شوید؟
زنان بارداری که فرزند نوجوان دارند اقرار می کنند که روبرو شدن با طرز تفکر فرزندانشان در این سنین نسبت به سایر مسائل بارداری، مشکل تر است.
نوجوانان در سنین بالاتر از بارداری مادر خود بیش از حد ناراحت نمی شوند. آنها فکر می کنند از خانواده جدا می شوند، بنابراین بیشتر رفتار بزرگسالان را از خود نشان می دهند. والدین نیز با آنها احساس راحتی بیشتری می کنند.
کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
چند توصیه برای آماده کردن فرزندان بزرگتر خانواده
در دوران بارداری:
- فرزند خود را در یکی از ملاقاتهای دوران بارداری به همراه خود ببرید و بگذارید که به صدای قلب جنین گوش دهد و حرکت جنین را لمس کند؛
- کودک را در تهیه ملزومات، وسایل و تزئین اتاق نوزاد شرکت دهید؛
- اگر قرار است که تخت کودک به نوزاد جدید تعلق گیرد، حداقل 2 ماه قبل از زایمان، کودک را به رختخواب جدیدش راهنمایی کنید؛
- همراه کودک کتاب بخوانید و یا تلویزیون تماشا کنید؛
- به سؤالات کودک در مورد بچه جدید و یا هر سؤال دیگری که او دوست دارد، پاسخ دهید؛
- کودک را با خود به خانه دوستان یا آشنایان که شرایط مشابه شما دارند، ببرید.

در زمان بستری در بیمارستان:
- برای برقراری ارتباط بین کودک و نوزاد به زور متوسل نشوید و در این دیدار عشق و علاقه خود را به او تأکید کنید؛
- کودک را راهنمایی کنید تا بدن نوزاد را لمس کند؛
- از طرف خود، نوزاد و پدر به کودک هدیه دهید.

در خانه پس از ورود نوزاد:
- بهتر است یکی از بستگان، همسر و یا دایه از کودک نگهداری کند؛
- لازم است شما و همسرتان اوقاتی از روز را با کودک تنها باشید؛
- همزمان با تغذیه نوزاد، کودک را در کنار خود قرار دهید و او را با بازی کردن یا خوردن نوشیدنی سرگرم کنید؛
- هدایای کوچکی را از طرف نوزاد به کودک بدهید و به او در باز کردن هدیه کمک کنید؛
- کودک را برای انجام کارهایی که مناسب سن اوست تشویق و تحسین کنید.
دراینصورت کودک بودن از نوزاد بودن بهتر به نظر می رسد.


پذیرش مادر بزرگ و پدر بزرگ: بارداری تمام ارتباطات خانوادگی را تحت تأثیر قرار می دهد. برای پدربزرگ یا مادر بزرگ منتظر، اولین بارداری شاهد غیر قابل انکاری است که نشان می دهد آنها بزرگ و مسن تر شده اند. پیری، سفید شدن موها، ضعیف شدن قوای ذهنی و جسمی از جمله افکاری هستند که در بسیاری از آنها بوجود می آید. اگر چه تعدادی از آنها ممکن است با این رخداد در سنین 30 تا 40 سالگی مواجه شوند. در برخی موارد، وقتی زنی، بارداری خود را به مادرش اعلام می کند با پاسخ منفی او روبرو می شود که بیان می کند � هنوز آمادگی مادر بزرگ شدن را ندارد�. در این حالت هم مادر و هم دختر ممکنست از این خبر و پاسخ ناراحت شوند. گاهی هم برخی از پدر بزرگها و مادربزرگها نه تنها واکنش حمایتی از بارداری را ندارند، بلکه با سؤالات موشکافانه اعتماد به نفس پدر و مادر جوان را کاهش می دهند. مادر بزرگها راجع به بارداریهای پر دردسر خود و پدر بزرگها راجع به مخارج سرسام آور بزرگ کردن بچه ها صحبت می کنند. ممکن است مادر شوهر از غفلت و بی توجهی پسرش بگوید زیرا نگرانی او مستقیماً بخاطر باردار بودن عروسش است.
اما در اکثر موارد پدربزرگها و مادربزرگها از خبر وجود کودک جدید در خانواده راضی و شادمان می شوند. تولد کودک موجب برانگیخته شدن احساسات جوانی، هیجانات و رضایتمندی آنها در زمانی که خود صاحب فرزند شده بودند، می شود. آنها خاطره اولین لبخند، حرف زدن و قدم برداشتن فرزند خود را به یاد می آورند. برخی از آنها تجارب و آگاهی های خود را با زوجین جوان در میان می گذارند. وقوع بارداری برای برخی زنان موجب می شود که با مادر خود ارتباط بیشتری بر قرار کنند.
کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
زایمان

با فرا رسیدن هفته های آخر بارداری، در بدن تغییراتی روی می دهد که شما و جنین را برای زایمان آماده می کند. در این زمان جنین قادر است به زندگی خود در خارج از رحم ادامه دهد. زمان زایمان لحظه پر اضطراب و مهیج برای مادر و خانواده اش می باشد.
طبیعت زایمان درد است و علت اصلی درد زایمان، انقباضات رحم است که باعث باز و نرم شدن دهانه رحم می شود تا جنین بتواند از آن به داخل مهبل وارد و سپس از این مجرا خارج شود. واکنش مادر نسبت به درد زایمان متفاوت است و تحت تأثیر عوامل زیادی مانند فرهنگ، احساس ترس و نگرانی، تجربه زایمان قبلی، میزان آمادگی برای بچه دار شدن و حمایت همسر می باشد. محل و میزان درد برحسب مراحل مختلف زایمان (مرحله باز شدن دهانه رحم، مرحله عبور جنین از کانال زایمان، زمان ایجاد برش بر روی پرینه و ترمیم آن و مرحله جمع شدن رحم) متفاوت است و معمولاً در نواحی زیر شکم، کمر، میاندوراه و پاها احساس می شود.
هنگام بروز دردهای زایمان، هورمونهایی در بدن ترشح می شود که تأثیر فراوانی بر روند زایمان دارد. ترس و نگرانی مادر از یکطرف باعث ترشح هورمونی می شود که انقباض عضلات و درد را افزایش داده و از طرف دیگر ترشح مواد تسکین دهنده درد را کاهش می دهد. ترشح این هورمونها تحت فرمان اعصاب هستند. رشته های عصبی همچنین در انتقال حس درد به مغز نقش دارند که امروزه با استفاده از روشهای مختلف می توان انتقال این حس را به مغز کاهش داد.
روشهای کاهش درد زایمان
روشهایی که برای کاهش درد زایمان بکار می روند عمدتاً به دو گروه تقسیم می شود:
الف) روشهایی که با تزریق نوعی داروی بیحسی مانع انتقال حس درد به مغز می شود. این روشها عبارتند از:
1- بی حسی نخاعی و یا اپیدورال: داروی بی حسی در فضای ستون فقرات و در اطراف یا داخل نخاع تزریق می شود. در این روش مادر درد را احساس نمی کند ولی بیدار و هوشیار است.
2- استنشاق داروی بی دردی: داروی بیحسی از طریق گذاردن ماسک بر روی بینی و دهان به بدن مادر منتقل شده و دردهای مادر را تا حدی کاهش می دهد.
3- تزریق داروی بی دردی: داروی بی دردی در داخل عضله و یا رگ تزریق می شود که مادر درد کمتری احساس می کند.

ب) روشهایی که بدون استفاده از داروی بی حسی و با استفاده از مهارت مادر موجب می شود که مادر بتواند زایمان خود را آگاهانه هدایت کند. در این حالت، مادر قادر است که احساس درد زایمان را به حداقل برساند. این روشها عبارتند از:
1- تمرین های کششی، تن آرامی، مهارتهای تنفسی: با تمرینات کششی می توان از بروز عوارضی مانند: درد مفاصل ؛کمردرد، مشکلات در سیستم گوارشی ،ادراری ، شل شدن عضلات کف لگن و ... جلوگیری کرد.این تمرینات نه تنها باعث توانایی ذهن می شود بلکه به همراه تن آرامی ومهارتهای تنفسی موجب بر قراری هماهنگی قوای جسمی ،ذهنی و روانی می گردد. مهارتها را در کلاس آمادگی برای زایمان به طور عملی فرا می گیرید. (به مهارتها در مبحث تمرین ها اشاره شده است.)
2- قرار گرفتن در وضیعتهای مختلف در زمان درد: تغییر وضعیت موجب رفع خستگی، راحتی بیشتر وگردش خون بهتر می شود. شما می توانید به دلخواه خود، هر حالتی که راحت ترهستید (مانند: نشسته ، ایستاده، خوابیده، دراز کشیده و یا راه رفتن) را انتخاب کنید . آزادی در انتخاب وضعیت موجب می شود تا توانایی شما برای تحمل درد زایمان افزایش یابد و احساس رضایت و خشنودی کنید.
3- فشار مخالف: در این روش فشاری مداوم و قوی با مشت، پاشنه دست و یا شئ سخت بر پایین کمر وارد می شود.این فشار کمک می کند تا احساس فشار داخلی و درد در پایین کمر راحت تر تحمل شود.سایر مناطقی که فشار روی آنها می توتند اثر آرام بخشی زیادی داشته باشد شامل : لگن ،ران ها،پاها،شانه ها و دست می باشد. این فشار در مرحله اول شروع درد زایمان اثر تسکین بخش دارد.
این روش با کمک �همراه� انجام می شود که قبلاً در کلاس آمادگی با روش صحیح انجام آن آشنا شده است.
4- تمرکز ، تجسم خلاق و انحراف فکر: شما با متمرکز کردن حواس و فکر خود به شرایطی غیر از شرایط زایمانی مانند دعا کردن، نگاه کردن به یک عکس، به یاد آوردن خاطرات خوب، راه رفتن، تماشای تلویزیون، شنیدن، لمس کردن، انجام صحیح تمرینهای تنفسی می توانید به کاهش درد کمک کنید. درواقع این روش پرورش دادن تخیل ، تجسم و مثبت گرایی در ذهن است .شما از این طریق می توانید در حین انقباضات رحمی به یک تمرکز درونی برسید ، در نتیجه احساس درد را از طریق انحراف و تمرکز به حداقل برسانید.
5- آوا یا موسیقی: شنیدن موسیقی دلخواه یا آوای قرآن می تواند در هنگام انقباض و درد شرایط مطلوبی برای شما ایجاد کند. این روش موجب تن آرامی و کاهش احساس درد می گردد.
6- هیپنوتیزم: این روش بصورت ایجاد تغییرات موقت مغزی همراه با بیهوشی می باشد که موجب افزایش قدرت تلقین می شود. هیپنوتیزم باعث آرامش جسمی و فکری، افزایش تمرکز و حتی ایجاد توانایی در کنترل فشارخون، ضربان قلب و همچنین کاهش درد می شود. این روش به دانش و مهارت عامل زایمان نیاز دارد.
7- بیوفیدبک: یکی از روشهای آرام سازی است در این روش شما از طریق دیداری یا شنیداری اطلاعاتی در مورد عملکرد خودکار فیزیولوژیک بدن کسب می نمائید.در واقع شما می آموزید که عملکرد غیر ارادی بدن خود را تحت کنترل خودتان درآورید.
8- گرمای سطحی: تأثیر این روش در کاهش درد با استفاده از اشیاء گرم (بطری آب گرم، حوله مرطوب و گرم)، آغشته کردن قسمتهای تحتانی بدن (شکم، کشاله ران، میاندوراه وکمر) با ژلهای گرم کننده، کشیدن پتوی گرم بر روی تمام بدن و دوش گرفتن با آب گرم امکان پذیر است. گرما باعث افزایش جریان خون در منطقه دردناک می شود.استعمال گرما در درد ناشی از خستگی نیز موثر است.
9- سرمای سطحی: در این روش استفاده از کیسه آب یخ، تکه های یخ و حوله خیس شده با آب سرد بر روی کمر، میاندوراه و مقعد توصیه می شود.به خصوص اگر احساس گرما می کنید استفاده از لباسهای خنک می تواند باعث راحت تر شدن شما گردد.سرما از طریق کم کردن درجه حرارت عضله و کاهش گرفتگی آن باعث کاهش درد می شود.
10- آب درمانی و استفاده از وان زایمان : این روش برای شل شدن عضلات، کاهش اضطراب، درد و تحریک زایمان مفید است این روش موجب احساس راحتی و تن آرامی حین انقباضات می شود. روشهای مختلف آب درمانی شامل : استفاده از وان یا دوش آب گرم، استفاده از دوش دستی برای ریختن آب روی شکم و کمر، استخر زایمان و جکوزی می باشد.
زایمان در آب یکی از روشهای کاهش درد زایمان می باشد .شما می توانید برای کاهش درد زایمان از وان زایمان در آب استفاده کنید. در مورد چگونگی انجام زایمان در وان آب حتما" با عامل زایمان مشورت کنید.
11- لمس و ماساژ: این روش راهی برای آرام کردن می باشد. مدارکی دال بر انتقال انرژی از طریق لمس موجود است . نوازش اطمینان بخش و دوستانه قسمت گونه و موها، در آغوش گرفتن، ماساژ نواحی دست، کمر، باسن و سایر قسمتهای بدن توسط �همراه� می تواند موجب کاهش درد و تسکین مادر شود.
12- طب سوزنی: برای کاهش درد، با سوزن بر روی نقاط مشخصی از بدن فشار وارد می شود. این روش به مهارت عامل زایمان نیاز دارد.
13- طب فشاری: در این روش با ایجاد فشار عمیق با دست بر روی نقاط مشخصی از بدن موجب کاهش درد می شود. معمولا" این فشار با بند انتهایی انگشت شست و سایر انگشتان وارد می آید. نقاط طب فشاری شامل :شانه ها، پایین پشت ،لگن ،قوزک پا،ناخن های کوچک انگشتان پا و کف پا می باشد که توسط همراه آموزش دیده در هنگام دردهای زایمان استفاده می شود.
14- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS): در این روش یک دستگاه الکتریکی مخصوصی بر روی کمر نصب می شود و با فرستادن امواج موجب کاهش درد هنگام انقباضات رحم می گردد.شما در حین انقباضات می توانید میزان تحریک دستگاه را کنترل کنید
15- آروماتراپی: استفاده از روغن های مخصوص مانند: اسطوخودوس، بابونه، پونه و مریم گلی برا ی تقویت سلامت و افزایش آرامش و کاهش اضطراب موثراست. طریقه مصرف این مواد عبارتند از: بخور یا بو کردن دستمال آغشته به مواد معطر ، ماساژ پشت وکمر به همراه روغن های پایه آغشته به این مواد، گذاردن پاها در درون آب آغشته به آن و...
تذکر: از آنجا که روشهای غیر دارویی نیازمند آموزش و فراگیری مهارت است، برای انتخاب هر یک از آنها حتما" با پزشک یا ماما مشورت کنید.
نکته: بسیاری ازروشهای فوق در این کلاس ها آموزش داده می شود و شما از یک یا چند روش همزمان برای کاهش درد می توانید استفاده کنید.

کوچه ها را بلد شدم.خیابان ها را .مغازه ها.رنگهای چراغ راهنمایی را.جدول ضرب را.و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم.اما هنوز گاهی میان آدم ها گم میشوم."آدم ها را بلد نیستم"
2706
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2687
داغ ترین های تاپیک های امروز