از باغ می برند چراغانی ات کنند تا کاج جشن های زمستانی ات کنند پوشانده اند صبح تو را ” ابرهای تار“ تنها به این بهانه که بارانی ات کنند یوسف به این رها شدن از چاه دل مبند این بار می برند که زندانی ات کنند ای گل گمان مکن به شب جشن می روی شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند یک نقطه بیش بین رحیم و رجیم نیست از نقطه ای بترس که شیطانی ات کنند آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه ایست که قربانی ات کنند
گر عقل پشت حرف دل اما نمی گذاشت تردید پا به خلوت دنیا نمی گذاشت از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست می شد گذشت وسوسه اما نمی گذاشت این‌قدر اگر معطل پرسش نمی شدم شاید قطار عشق مرا جا نمی گذاشت دنیا مرا فروخت ولی کاش دست کم چون بردگان مرا به تماشا نمی گذاشت شاید اگر تو نیز به دریا نمی زدی هرگز به این جزیره کسی پا نمی گذاشت گر عقل در جدال جنون مرد جنگ بود ما را در این مبارزه تنها نمی گذاشت ای دل بگو به عقل که دشمن هم این‌چنین در خون مرا به حال خودم وا نمی گذاشت ما داغدار بوسه وصلیم چون دو شمع ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت
فاضل نظری شراب تلخ بیاور که وقت شیدایی ست! که آنچه در سر من نیست ، ترس رسوایی ست! چه غم که خلق به حُسن تو عیب میگیرند؟ همیشه زخم زبان خون بهای زیبایی ست! اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب! که آبشارم و افتادنم تماشایی ست...! شباهت تو و من هرچه بود ثابت کرد که فصل مشترک عشق و عقل تنهایی ست! کنون اگرچه کویرم هنوز در سر من صدای پر زدن مرغ های دریایی ست
ببین برای منم همین پیش اومده بود دقیقا!!!
من از یکی از پزشکای دکترساینا ویزیت انلاین گرفتم از خونه و خیلییییی خوب بود. بیا اینم لینکش ایشالا که مشکلت حل میشه 
نفس کشیدم و گفتی زمانه جانکاه است نفس نمی کشم ، این آه از پی آه است در آسمان خبری از ستاره من نیست که هر چه بخت بلند است ، عمر کوتاه است به جای سرزنش من به او نگاه کنید دلیل سر به هوا گشتن زمین ماه است شب مشاهده چشم آن کمان ابروست کمین کنید رقیبان سر بزنگاه است اگر نبوسم ُ حسرت ، اگر ببوسم ُ شرم شب خجالت من از لب تو در راه است…
رسیده ام به خدایـی کــه اقتباسی نیست شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست خدا کســــی است کـــه باید بــــه دیدنش بروی خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست به عیب پوشی و بخشایش خدا سوگند خطا نکردن ما غیـــــر ناسپاسی نیست به فکر هیـچ کسی جز خودت مباش ای دل که خودشناسی تو جز خداشناسی نیست دل از سیاست اهل ریـــا بکن، خود باش هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد لب تو میوه ممنوع، ولی لب هایم هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر هیچ کس، هیچ کس این جا به تو مانند نشد هر کسی در دل من جای خودش را دارد جانشین تو در این سینه خداوند نشد خواستند از تو بگویند شبی شاعرها عاقبت با قلم شرم نوشتند: نشد!
مرا بازیچـه خود ساخت چـون موسا که دریا را فراموشش نخواهم کرد چون دریا که موسا را نسیم مست وقتی بوی گل می‌داد حس کردم کـــه این دیوانــه پرپر می‌کند یک روز گـــل‌ها را خیانت قصه‌ی تلخی است اما از که می‌نالم؟ خودم پــــرورده بودم در حــواریــون یهــــودا را خیانت غیرت عشق است وقتی وصل ممکن نیست چـــه آســــان ننگ می‌خوانند نیرنگ زلیخــــا را کسی را تاب دیدار سرِ زلف پریشان نیست چـــرا آشفته می‌خواهی خدایــا خاطر ما را نمی‌دانم چـــه افسونی گریبان‌گیر مجنون است که وحشی می‌کند چشمانش‌آهوهای صحرا را چه خواهد کردبا ما عشق؟پرسیدیم و خندیدی فقــــط با پاسخت پیچیـده‌تر کــــردی معمــــا را
ما گشته‌ایم، نیست، تو هم جست‌وجو نکن آن روزها گذشت، دگر آرزو مکن در قلب من، سراغ غم خویش را مگیر خاگستر گداخته را زیر و رو مکن در چشم دیگران منشین، در کنار من ما را در این مقایسه بی آبرو مکن راز من است غنچه لب‌های سرخ دوست راز مرا برای کسی بازگو مکن دیدار ما تصور یک بی‌نهایت است با یکدگر دو آینه را رو برو مکن
خیلی قشنگ بود کتی جون ممنون که وقت گذاشتی شعرای قشنگو گذاشتی عزیزم
خیلی عالی بود
گلرخ
ممنونم سحر جوون
ساناز عزیز ممنون آوا جان سپاس صوفی جان تشکر
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیست
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
