برقراری صلح در دورة بارداری الزامی است
پس از تشکیل زندگی زناشویی ،سوال مهم این است که بچه دار بشویم یا خیر ؟در حال حاضر پاسخ این سوال مثبت است ،البته فقط یکی یا دو تا ولی گمان میکنم در قرن آینده پاسخش منفی باشد ،چون کره زمین پر از جمعیت میشود .خوب حال چه موقع بچه دار بشویم بهتر است ؟
دستور اول :حداقل یکی ،دو سال از شروع ازدواج بگذرد تا زن و شوهر در زیر یک سقف ،مقداری همدیگر را بشناسند.ممکن است نخواهند این زندگی را ادامه دهند ،لااقل بچه را بدبخت نکنند .اگر زن و شوهر به توافق بیش از 25 درصد در زندگی خود رسیدند تازه میشود برای بچه دار شدن فکر کرد.
دستور دوم :هرگز هیچ خانمی نباید ناخواسته حامله شود .ما باید برای بچه دارشدن طرح و برنامه داشته باشیم .در مذهب ما هم مساله نیت مطرح شده است که زن و شوهر برای بچه دار شدن نیت کنند و در خانه دل خود برای بچه جای خالی داشته باشند .توصیه می کنیم که در اوج عشق بچه دار نشوید ،در اوج تنفر هم بچه دار نشوید .در یک حالت معقولی باید بچه دار شد.
بچه خوش قدم بچه ای است که زن و شوهر با عشق و علاقه به هم اقدام به بچه دار شدن کنند و همچنین از نظر جسمی و روانی کاملاً سالم باشند و نیت کنند و زمان مناسب و مبارکی را به این کار اختصاص دهند .خداوند هم لطف می کند و این زوج بچه دار می شوند .وقتی بارداری اتفاق می افتد ما خانمها را به دو دسته جدا تقسیم می کنیم :
دسته اول :خانمهایی که سالم هستند ،زن بودن خود را دوست دارند ،با مرد دعوایی ندارند ،تکالیف زنانه را می پذیرند و عمیقاً می خواهند که بچه دار شوند.
دسته دوم :خانمهایی هستند که از زن بودن خود شاکی هستند ،می خواهند مرد باشند ،اما از مرد هم ناراضی هستند،از مرد متنفرند،از قاعدگی و حاملگی دلخورند و نمی خواهند بچه دار شوند .می خواهیم این دو دسته خانم را با هم مقایسه کنیم .
خانمهای دسته اول یک هفته بعد از حاملگی چشمهایشان برق میزند و شما از برق چشمان آنها می فهمید که حامله هستند .احساس خوشایندی دارند و چهره شان شاداب است .این خانمها افراد سالمی هستند که زن بودن را دوست دارند ،شوهرشان را دوست دارند و می خواهند که بچه دار شوند .ما به این افراد تیپ A می گوییم .خانمهای دسته دوم چهره شان گرفته است ،گریه می کنند ،و وقتی می پرسیم :”اتفاقی افتاده است ؟“ می گویند :”کجا می شود سقط کرد ؟“ می گوییم :” سقط برای چه ؟ اینکه بچه اول شماست .“ می گویند:“ نه ،نمی خواهم ،اصلاً نمی خواهم “ ،اعصابشان داغان است ،اضطراب و افسردگی دارند و شدیداً می خواهند که بچه را سقط کنند .
با چنین اوضاع و احوالی اگر هم جنین در رحم اینگونه افراد رشد کند ،یک بچه درست و حسابی نخواهد شد.ما باید بچه را از صمیم دل بخواهیم و اورا بپذیریم .شما سرنوشت بچه خانم دسته اول را با بچه خانم دسته دوم مقایسه کنید و خودتان قضاوت نمایید.وقتی با رعایت شرایطی که گفتیم ،جنین تشکیل شد تازه تکالیف آقایان شروع می شود .
سه ماهه اول بارداری : وقتی که شوهر متوجه می شود که خانم حامله است باید شکرگزاری کند و خوشحالی خود را حتماً به همسرش بگوید و نشان بدهد .خوشحال از اینکه همسرش باردار است و خداوند به آنها بچه داده است .
برای یک زن هیچ هدیه ای به ارزش شادابی و خوشحالی شوهرش نیست .به نظر من بهتر است آقایان یک هدیه ای چیزی که ماندگار باشد به مناسبت بارداری همسرشان برای او بخرند و تقدیم کنند .این هدیه را باید با عشق داد نه اینکه بگوییم این هم هدیه تو و آن را به گوشه ای پرت کنیم ! آه چه زشت است .گاهی ممکن است ما یک حرفی بزنیم که یک انسان از شدت عشق غش بکند و گاه ممکن است یک هدیه را برایش پرت کنیم که از شدت تنفر غش کند.
پس نوع رفتار و واکنش ما در برابر خبر بارداری همسر بسیار اهمیت دارد .تکلیف اول آقایان این است که وقتی خبر بارداری را شنیدند ،شادی و خوشحالی خود را ابراز کنند .به همسرشان بگویند که دوستش دارند وبعد حتماً یک هدیه بدهند.ما باید در سه ماهه اول بارداری خیلی احتیاط کنیم چون ساختمان اصلی بدن جنین در حال شکل گرفتن است .بنابراین برای سه ماه اول ،دستورات سختی از نظر جسمی و روانی داریم.دستور جسمی این است که خانم حامله میتواند هر نوع غذایی را بخورد بجز نمک .لذا انتخاب غذا را به عهده خودش بگذارید و اصلاً برای خوردن زور نکنید.آقایان می توانند غذا را آماده کنند و خانم هر وقت خواست بخورد .من خواهش می کنم که این دستور را برای همه به خصوص برای همه به خصوص بچه ها هم اجرا کنید .اگر فرزند کوچک شما نمی خواهد غذا بخورد ،اصرار نکنید و به زور او را وادار به خوردن نکنید .غذا را کنار بگذارید، هر وقت گرسنه شد خودش به سراغ غذا می آید .
دستور روانی این است که ما باید خانه را آرام کنیم،به اضافه صلح،دعواها تعطیل و آتش بس کامل !برای نه ماه نه سه ماه .
ورود افرادی را که خانم حامله آنها را دوست ندارد طی این مدت ممنوع می کنیم .از افرادی که خانم از دیدار آنها دچار استرس می شود خواهش می کنیم فعلاً ملاقات ممنوع باشند .البته یک آقا باید بداند که چکار میکند .چون ممکن است این خواهش ،یک دلخوریهای پنهان در آن افراد بوجود آورد .اما اگر آقا بتواند با ظرافت این مساله را مطرح کند ،دلخوری کمتر پیش میاید ،از سوی دیگر تمام ملاقاتهایی که خانم حامله دوست دارد ،مجاز است .شاید دوست داشته باشد که مادرش در کنارش باشد ،پس میتوانیم از وی خواهش کنیم که مدتی را نزد دخترش زندگی کند .به هرحال ما تکلیف داریم که تمام کارهایی را که منجر به پرورش خوب جنین در رحم زن می شود ،انجام دهیم .بعضی عروس خانمها مادرشوهرشان را خیلی دوست دارند ،میتوانیم از مادرشوهر خواهش کنیم که خانم جان لطفاً به خانه ما بیایید چون این خانم حامله است و می خواهد که شما درکنارش باشید .این ملاقات خانم را آرام میکند و جنین در یک رحم آرام رشد میکند .این ملاقاتها خیلی مهم هستند .
آقایان باید در سه ماه اول حاملگی از لحاظ محبت به همسر ،خیلی سرشار باشند ،به خصوص که دوست داشتن همسر را اقرار کنند و نشان بدهند از اینکه همسرشان باردار شده است خیلی خوشحالند .البته بعضی آقایان همه توجه شان معطوف به کودکی است که زاده خواهد شد در صورتی که ما باید نشان بدهیم که اول مادر بچه را دوست داریم و بعد بچه را .خانم باید بفهمد که خودش شهروند اول این خانه است چون حقش این است که شهروند اول باشد.مهربانی را هم باید نشان داد و هم اعلام کرد .
در سه ماه اول بارداری ،ارتباطات زناشویی یک کمی با احتیاط بیشتر به خاطر آرامش محیط رحم ،صورت می گیرد.وقتی فضای خانه آرام و همه مهربان باشند ،زن حامله فکر میکند که این بچه ،چه مهمان خوبی است که میزبانها همه با او مهربانند ،همه مواظبش هستند و این رفتارها به زن حامله دلخوشی میدهد .و زن حامله ای که دلخوشی داشته باشد رحم آرامی دارد و بچه در آنجا خوب رشد میکند و با سلامتی بیشتر به دنیا خواهد آمد.
سه ماهه دوم بارداری : طی این سه ماه ملاقاتها مقداری آزاد می شود چون اضطراب و نگرانی چندان در زن حامله اثر نمی کند .نکته بعدی مربوط به کار کردن است .یک خانم حامله میتواند از اول حاملگی تا زمان زایمان کار کند ولی کار سنگین انجام ندهد .به طور کلی کار کردن چیز خوبی است چون ما آلبومین و پروتئین بیخودی نخواهیم داشت .چربی خون بالا نمیرود .ولی کارهای سنگین و ورزش سنگین نباید انجام شود .در سه ماهه دوم بارداری ملاقاتها آزاد است و صلح و آتش بس در محیط خانه ادامه دارد .حال آرام آرام طرح و نقشه می کشیم که چه وسایلی را برای بچه آماده کنیم .
چه خوب است که زن و شوهر خودشان این وسایل کودک را فراهم کنند و دیگر به پدربزرگها و مادربزرگها زحمت اضافه ندهند .ارتباط زناشویی در سه ماه دوم چندان مشکل نیست .یک خانم حامله همیشه احتیاج به مهربانی دارد و توجه می خواهد .او میتواند هر چیزی را که می خواهد به همسرش بگوید .آقایان هم تا آنجا که میتوانند باید درخواستهای خانمها را در دوران حاملگی انجام بدهند.
بازهم به تأثیر استرس در زن حامله اشاره میکنم که بسیار مهم است .ببینید اگر شما به خورشید گرفتگی نگاه کنید صورت بچه خال برنمیدارد ولی ترس و وحشت و استرس و عصبانیت ،خانم حامله را سخت متأثر میکند .چون عصبانیتهای مکرر مادر موجب انقباض عضلات رحم میشود وچه بسا اگر این عصبانیت کش دار بشود رحم بچه را سقط کند .یک خانم حامله وقتی خوش اخلاق است و می خندد رحمش کاملاً راحت است و جنین هم به خوبی رشد میکند .ولی اگر او را عصبانی بکنید ممکن است بچه معیوب بشود .شما میدانید که گاهی عیب و ایراد بچه ها تا سن بیست سالگی هم معلوم نمی شود .بعد از بیست سال که به وجود یک مشکلی برمی خوریم آن وقت می فهمیم که این مساله مربوط به دوران حاملگی بوده است.استرس یعنی اتفاق بد ،البته ممکن است اتفاق خوب هم باشد ولی هر اتفاقی که روال زندگی عادی ما را به هم بزند استرس است .استرس دعوا ،استرس جنگ ،استرس زلزله و ...
اگر خداوند بخواهد یک زن حامله این استرسها را نداشته باشد،خیلی عالی است .البته گاهی این استرس ها وجود دارند ولی بچه سالم است ،این دیگر خواست و لطف خداوند است.
هیچ دارویی در سه ماهه اول حاملگی نباید مصرف شود ،حتی ویتامین .ما تأثیر بعضی داروها و گذر آن از جفت و تأثیرش بر جنین را میدانیم ولی تأثیر بعضی داروها را نمیدانیم .به همین دلیل بهتر است هیچ دارویی به خانم حامله ندهیم .از ماه چهارم به بعد میتوان داروهای مورد نیاز زن حامله را تصویب کرد .
سه ماهه سوم بارداری : در سه ماه آخر دو کار را باید انجام داد :
1- آماده کردن خانم برای اتاق زایمان 2- نامگذاری بچه و جاگرفتن بچه در دل اعضای خانواده
تکلیف شماره یک : آمادگی خانم برای اتاق زایمان ،چون زایمان یک عمل جراحی است ،همه از آن می ترسند .ما باید آرام آرام خانم حامله را آماده کنیم .شاید زایمان اول باشد، شاید خانم خیلی می ترسد .پس باید برای اتاق عمل آماده اش کنیم این کار چندراه دارد ،در کشورهای دیگر شوهرها اجازه دارند که وارد اتاق عمل شوند و کنار همسرشان بایستند تا او زایمان کند .
یا اینکه بالای سر خانم حامله شیشه ای است که سوراخ دارد .شوهر دستش را از سوراخ شیشه روی پیشانی خانمش میگذارد .در ایران و بعضی کشورهای دیگر این کار مجاز نیست .
متاسفانه در اتاق زایمان نه مادر و نه شوهر و نه هیچ آشنای دیگری اجازه ورود ندارد .خانم حامله می ترسد و فضای اتاق برایش اضطراب آور است .حالا اتفاقاً پزشک یا ماما هم به دلیل حجم زیاد کار در بیمارستان و خستگی ،عصبانی باشد که ان شاء الله این طور نیست .اینک تصور کنید این زن حامله چه استرسی را باید تحمل کندبه هرحال زن را به اتاق زایمان می فرستند ،گاهی پرستار مهربانی یک دستی روی سرش می کشد و به او لبخند میزند .در این موقع زن چقدر آرام میگیرد .ولی قبل از اینکه زن به اتاق زایمان برود مرد باید به او دلداری بدهد و بگوید که برای من مهم است که تو بمانی و سلامت باشی .ان شاء الله که خودت و بچه هر دو سلامت خواهید بود و خدا هم کمک خواهد کرد .
دستور و تکلیف بعدی تقویت اعتقادات مذهبی خانم حامله است .من در مرام تمام مذاهب دیده ام که وقتی می خواهند به اتاق عمل بروند کتاب مقدس خود را بالای سرشان میگذارند .این اعتقادات واقعاً به مردم کمک میکند .این خانم حامله هم با این کار دلش گرم میشود که خداوند پشتیبان و یاور اوست .حالا با آرامش خاطر بیشتری آماده زایمان میشود .
تکلیف شماره دو :نامگذاری کودک ،قبل از اینکه بچه متولد شود باید اسمش تعیین شده باشد .یک رابطه ای بین خوشبختی و اسم وجود دارد .بعضی اسامی واقعاً خیر وبرکت دارند اما بعضی اسمها دردسر درست می کنند ،بهتر است اسمی که برای نوزاد انتخاب می کنیم ایرانی باشد ،قشنگ و کوتاه باشد ،مذهبی باشد ویک اسمی نباشد که دیگران بتوانند آن را کوچک کنند .بیشتر اسمهای طولانی را مردم کوچک میکنند تا آسانتر ادا کنند .اسمی بگذاریم که به هیچ وجه نشود آنرا کوچک کرد .اجازه دهید به یک دستورالعمل برای انتخاب اسم نوزاد اشاره کنم .در سه ماهه سوم بارداری .در یک شب مقدس بزرگان و کوچکترهای خانواده را به صرف عصرانه یا شام دعوت کنید.بعد از مهمانها بخواهید که هر کس یک اسم بنویسد .بعد اسمها را جمع کنید و تک تک آنها را بررسی کنید ,یا می توانید به کتابهای نامنامه مراجعه کنید که ما در بین تمامی اسامی پیشنهاد شده ,با نظر خودمان این اسم را انتخاب کردیم .بدین ترتیب هم به نظر خانواده وفامیل احترام گذاشته اید و هم قبل از تولد اسم بچه تعیین شده است .
موضوع بعدی جا کردن این بچه توی دل اعضای خانواده است .من به همه خانمهاو آقایان سفارش میکنم که هرگز با یک خانم حامله و موجودیت یک جنین شوخی نکنید .هیچوقت در حضور جمع به یک خانم حامله به شوخی نگویید که حالا ببینیم غول دوسر می زایی یا یک سر.باید به بچه احترام گذاشت .هیچکس حق ندارد در این مورد چیزی به کنایه بگوید ,نیشتر بزند یا شوخی کند .چه خانواده زن و چه خانواده شوهر.
وقتی عمل زایمان با حمایت و پشتیبانی عاطفی و احساسی شوهر به پایان رسید ,بهترین دستور این است که یک خانم بالای سر زائو باشد ,مثلأً مادر .برای اینکه مهربانی مادر با افراد دیگر فرق دارد.بعد از اینکه زائو به اتاق خودش رفت باید بلافاصله نوزاد را روی شکم مادر بگذاریم .این کار احساس بسیار قشنگی دارد .وقتی که مادر میخواهد نوزادش را ملاقات کند ,باید کاملاً آماده باشد .چهره اش دردناک نباشد و موهایش را شانه کرده باشد .چون این اولین ملاقات بسیار مهم است .اگر این اولین نگاه و ملاقات خوب باشد در ذهن نوزاد تاثیر مثبتی باقی میگذارد .زیرا همه چیز در ذهن نوزاد ضبط میشود .حتی در آینده زن را به عنوان موجودی خوب می بیند.
خیلی حرف معنی داری است که میگویند هر وقت مادر میخواهد بچه را ملاقات کند باید اتاق خلوت باشد و هیچ کس در اطراف آن دو نباشد.
چند دستور دیگر هم داریم .اول باید مادر پوستش را کاملاً تمیز کند .سینه هایش را با آب و صابون بشوید.دوباره با آب بدون صابون پوست سینه را تمیز کند و بعد بچه را در بغل بگیرد .ارتباط پوست با پوست خیلی مهم است چون ما از ارتباط پوست خیلی چیزها یاد می گیریم ,عاطفه و عشق .وقتی که مادر در حال شیر دادن است باید سکوت کند که بچه بفهمد که سینه کجاست .وقتی در این حال مادر حرف بزند حواس بچه پرت میشود و این کار باید در خلوت کامل انجام شود .مادری که در خلوت ,بچه شیر بدهد آرام وراحت است ولی مادری که در حضور بیست نفر می خواهد بچه شیر بدهد, عصبانی و ناراحت است .
اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر حدود نیم ساعت تا چهل و پنج دقیقه طول می کشد .در این مدت تکلیف و دستور این است که بچه را با مادر تنها بگذارید .مادر در این فرصت ,پوست بچه را لمس میکند و با صدای پایین و مهربان با بچه حرف میزند .
من از خانمها خواهش میکنم اگر عیب و ایرادی در بچه می بینند نگویند که این چشمهایت چه بدترکیب است ,عین چشمهای پدرت ! هر چه شما بگویید و بچه بشنود در ذهنش ضبط می شود ,فردا که بزرگ شد خیال میکند هر چه بدی هست مربوط به پدرش است .(ما اصلاً حق نداریم با بچه ها از همسر خود بد بگوییم ,چون این خانه و خانواده دو حزبی می شوند ).
گوش بچه حساس ترین گوش است یعنی به محض تولد حساس می شود و همه صداهایی را که می شنود در حافظه ضبط میکند .در آغوش گرفتن ,گفتن سخنان محبت آمیز,نوازش کردن و نجواهای گرم و دلپذیر مادرانه همه در ذهن نوزاد ضبط می شود.
بعد از اتمام این ملاقات و شیر دادن باید مجدداً سینه را شست .توصیه دیگر این است که نوزاد را در تختخوابهای توری دار که ضمناً زیپ هم دارد ,قرار دهید .چون بچه در این فضا از نیش حشرات در امان است و در ضمن کسی هم از پشت توری نمی تواند به او دست بزند .بعد لازم است که پدر هم لحظاتی را با فرزندش تنها ملاقات کند .متاسفانه در مملکت ما ,بعضی افراد در ملاقات با بیماران چندان محدودیتی برای خود قائل نمی شوند .بعضی ها در اتاق بیمارستان زیلو می آورند ,چای می خورند و ... ولی خانمی که تازه زایمان کرده است می خواهد تنها باشد ,می خواهد آسمان آبی را از پشت پنجره اتاقش تماشا کند ,می خواهد با شوهرش تنها باشد و اصلاً حوصله این همه ملاقاتی را ندارد .پس باید همه این نکات را رعایت کنیم .
ملاقاتهای بعد از زایمان باید کوتاه باشد و بازدید کنندگان باید با فاصله زیاد از زائو بایستند و هیچ تماس پوستی برقرار نشود.چون زائو و نوزاد هر دو آماده عفونت هستند .فقط باید سلام و احوالپرسی کرد و تبریک گفت و بعد هم خداحافظ . در مورد هدیه ای که برای زائو می آورید بهتر است آن را روی تختخواب نگذارید چون آن هم آلوده است و نباید با زائو تماس داشته باشد .اگر می خواهید گل بیاورید ,گلدان یا گل و خاک نیاورید .دو سه تا شاخه گل کافی است .من در هلند بودم .دیدم مردم در کشور گلها .فقط یک شاخه گل می آورند اما مردم ما یک سبد گل می گیرند که فقط دو نفر باید آن را حمل کنند ! اگر خواستید هدیه های دیگری از قبیل اشیا طلا بدهید آن را هم باید دور از تختخواب قرار دهید
(برگرفته از سایتiranwoman)
همه ﭼﻴﺰﺍﯼ ﺧﻮﺏ ﻣﺎﻝ ﻣﺮﺩﺍﺱ ...
ﻧﻤﻮﻧﺶ ﻣﺎ خانم ها ... !
ﻭﺍﻻ!!
☝️
خدا سایمونو از سرشون کم نکنه!! *** http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=1258877&T=%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87_&PageNumber=1