دخترم دوسال و 4 ماهشه الان یک ماهه باردارم به خواست قلبی خودم و همسرم اعتقاد داشتیم فاصله ی بچه ها کم باشه امشب از شدت گریه چشام باز نمیشه مثل دیوونه خا گریه می کنم خیلی غمگینم نمیتونم به خودم بقبولونم که باید عشق به دخترم رو با کسی دیگه قسمت کنم شاید از ابستگیه شدید من و دخترم به هم دچار این حس شدم پشیمونم که چرا بتردار شدم همش میگم کاش گذاشته بودم خودش به سنی میرسید که ازم درخواست میکرد براش خواهر یا برادر بیارم واقعا غمگینم
خدایا شکرت
والستگی اشتباه تایپ شد
ببخشیدا خیلی لوسی
خوبی؟
به این فکر کن اونی هم که میاد عین دختر کوچولوت بهت احتیاج داره یه مادر میتونه چندین فرزند رو همزمان عین هم دوست داشته باشه این حس ها میگذره
به دنیا که بیادعاشقش میشی
افسردگی بارداری گرفتی فک کنم
حی
نمیدونم چی بگم.
حست و.میفهمم . من الان دخترم ۱۴ ساله است و دیگه بچه ندارم . خیلی هم کارت خوب بوده . بچه ی داخل شکمت میفهمه این کار و نکن
بخاطربارداری هست
عزیزم بخاطر بارداریه مطمعن باش دخترتون خوشحال میشه یه خواهر یا یه برادر داشته باشی وقتی نینیت دنیا بیاد کلی عاشقش میشی
خوب که نیستم فکر کنم افسردگی دوران بارداری گرفتم لوس نیستم 
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
23 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
