درد دل...

من خیلی وقته اینجا خواننده خاموش بودم با تاپیکای خنده دارتون خندیدم با تاپیکای غمگینتون ناراحت شدم و غصه خوردم با تاپیکای دعا برای شفای مرضاتون و حل مشکلاتتون صلوات فرستادم و دعا کردم حالا خودم عضو شدم تو یه دو راهی واسه انتخاب سبک زندگیم بودم و ازتون کمک خواستم به جای کمک چه مچ گیریا که نکردین ‍ چه حرفای ناراحت کننده ای که نزدین خیلی بده تو یه جمعی غریب باشی یکی بیاد بگه مدیریت بازرگانی رشته تاپی نیست (خب عزیزم همه نمیتونن مثل تو دکتر بشن) یکی بیاد بگه من چندین ساله دانشجویم همچین چیزایی که تو میگی اصلا وجود داره (خب عزیزم شما طبق گفته ی خودت دانشجوی 9 سال پیشی ولی من دانشجوی 1 ساله پیشم از تو آپدیت ترم از تو جدید ترم از قانونای جدید با خبر ترم بپذیر که امکان داره یکی اطلاعاتش از تو بیشتر باشه تو علامه دهر نیستی) یکی بیاد بگه حقوق بهتر از رشته مدیریته تو که میگی درست خوبه چرا حقوق قبول نشدی (عزیزم تو رشته ی انسانی مدیریت از همه تاپ تره و دانشجو پذیریش به معیار 5 هست بقیه رشته ها معیار دانشجو پذیریش معیار 10 دارن) یکی میاد میگه ثروت خاستگارت چشمتو کور کرده ( عزیزم خب تو ازدواج پول واسه همه مهمه حتی خودت) یکی میگه با توپ پر میگه آمریکا با اروپا فرق داره چند بار بگم؟؟ (خب ببخشید مگه به خدا کفر گفتم؟) یکی یه جوری از حرفا و از شرایط خاستگار من ایراد میگیره که انگار دلش میخواد منو بکوبونه (عزیزم منم به خاطر همین اومدم اینجا ازت کمک بخوام که از تجربت استفاده کنم بدونم چی راسته چی دروغه چی درسته چی غلط ...من تو رو جای خواهرم میبینم ولی تو منو جای دشمنت..) کاش میشد یکم مهربون تر باشیم حتما نباید یکی شوهرش بمیره یا بچش بمیره که باهاش ابراز همدردی کنیم تو مشکلات کوچیک تر هم همدیگه رو درک کنیم. من دیگه تو اکانتم نمیام ولی همچنان خواننده خاموش تاپیکاتون هستم شبتون بخیر دوستان