به نظر من هم آدم یا نباید بچه دار بشه
یا اگه بچه دار شد حداقل سه سال اول رو وقف تربیت بچه ش کنه و در کنارش حضور دائم داشته باشه
دکتر هلاکویی میگه مادری که قبل از دو سالگی بچه رو میذاره و میره سرکار به ازای هر دلاری که به دست میاره در بزرگسالی بچه اگه هزار برابرش هم خرج کنه اون لطمه ای که به بچه می خوره جبران نمیشه
در هرحال صلاح مملکت خویش خسروان دانند
این چیزایی که تا الان گفتم جنبه روانشناسی قضیه بود ولی اگه بخوای نظرم رو به عنوان یه ـمادر بدونی اینه که هیچ مبلغ پولی ارزش از دست دادن دیدن لحظه لحظه رشد و بالندگی فرزند آدم رو نداره
ارزش دوری و دلتنگی پاره تنت رو نداره
مگه تاچندوقت این بچه ها کنار ما و اینقدر نزدیک ما هستن؟؟
مگه چندبار لحظه گفتن اولین کلمه اولین قدم اولین خنده صدادار تکرار میشه؟؟
البته این حرفها به این معنی نیست که هرمادری خانه داره بچه ش رو خوب تربیت می کنه
مادری هم که خانه داره و از تربیت و محبت به بچه ش غافله هم خیلی تفاوتی نداره