تبخال تناسلی(کمک)

عزیزم تبخالت چطوریه(منظورم شکل و رنگشه)؟ دردم داری؟

مطمئنی تبخاله؟ ؟آخه شنیدم معمولا بدون درده. بعدم نگران نباش .میگن تو زایمان طبیعی ممکنه به بچه منتقل بشه ولی تو سزارین نه.

عزیزم توی وان که توش اب و نمک هست زیاد بشین. اصلا بهشون دست نزن و اگه خواستی خشک کنی با دستمال اصلا دستمال رو افقی نکش چون بیشتر میشه. فقط دستمال رو بذار و بردار. پماد اسیکلویر هم عالیه البته با مشورت پزشک.

به هیچ وجه طبیعی زایمان نکنیا اصلا اصلا

در کتب گیاه درمانی استفاده از بعضی گیاهان داروئی را مفید دانسته اند.من اونها رو برای شما می نویسم

-گل ختمی :20 گرم از ریشه ختمی را در آب بجوشانید پنبه را به آن آغشته کنید...و روزی چند بار به موضع بمالید
-روغن زیتون و برگ زیتون : پنبه آغشته به روغن زیتون و محلول دم کرده برگ زیتون هم مفید است
- سرو کوهی : مقداری برگ و یا میوه سرو را در آب جوشانیده و روزی چند بار به موضع بمالید
- سماق : پور سماق هم مفید است.خود پودر را روزی چند مرتبه به موضع تماس دهید

نقل از دکتر سید حمید سجاد

غفلت از تبخال تناسلی در ایران
مرجان قندی - تبخال بیماری عفونی مزمنی است که در اثر آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) به‌وجود می‌آید و زخم‌ها و تاول‌هایی بر روی پوست ایجاد می‌کند. این زخم‌ها معمولاً بر روی لب‌ها، گونه‌ها، بینی، چانه، ناحیة تناسلی و باسن ظاهر می‌شوند. عفونت غالباً به صورت دوره‌ای ایجاد می‌شود و زخم‌های بدمنظره و دردناکی ایجاد می‌کند.


دکتر لیلی چمنی تبریز، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری و مدیر گروه پژوهشی عفونت‌های تولیدمثل پژوهشکدة ابن‌سینا، در خصوص تبخال می‌گوید: �تبخال تناسلی (هرپس ژنیتال) را اولین بار جان آستروک (John Astruc) پزشک پادشاه فرانسه، در 1736، توصیف کرد. پس از آن به‌تدریج آشنایی پزشکان با این ضایعات و انواع تبخال‌های دهانی و تناسلی بیشتر شد تا سرانجام، در 1925، ویروس هرپس سیمپلکس، که عامل این ضایعات است، در آزمایشگاه کشت داده شد.

این ویروس که گسترش جهانی دارد در دو نوع 1 و 2 در انسان ایجاد بیماری می‌کند. نوع 1 اغلب با تبخال‌های دهانی همراه است و ابتلای به آن از سنین پایین شروع می‌شود. به‌طوری‌که 90 درصد افراد تا قبل از 5 سالگی با ویروس تماس پیدا می‌کنند. ویروس نوع 2 اغلب تبخال‌های تناسلی ایجاد می‌کند و تماس با آن اغلب در دوران بعد از بلوغ و شروع فعالیت جنسی است. اصولاً تبخال‌های تناسلی جزء بیماری‌هایی هستند که از راه تماس جنسی منتقل می‌شوند.�

بروز علائم بیماری معمولاً 4 تا 7 روز بعد از تماس با فرد حامل ویروس یا ترشحات حاوی ویروس است. البته، در اغلب موارد، ابتلا بدون علامت است.

مدیر گروه پژوهشی عفونت‌های تولیدمثل پژوهشکدة ابن‌سینا می‌افزاید: �شایع‌ترین علامت بیماری، در صورت ایجاد، پیدایش تاول‌های کوچک آبدار در ناحیة تناسلی است که بعداً پاره می‌شوند و زخم‌های دردناکی ایجاد می‌کنند، زخم‌ها خشک می‌شوند و به‌تدریج در چند روز بهبود می‌یابند. برخی افراد ممکن است فقط ضایعاتی قرمزرنگ یا برجسته پیدا کنند و برخی هم، هنگام دفع ادرار، درد داشته باشند. در خانم‌ها ممکن است ترشحات آبکی واژینال هم مشاهده شود. در مجموع می‌توان گفت سوزش ادرار، همراه با ترشحات آبکی شفاف از پیشابراه، غالباً از عوارض عفونت با ویروس تبخال است.�

زخم‌ها معمولاً 4 تا 7 روز بعد از اولین عفونت ایجاد می‌شوند و بیمار علائمی شبیه به سرماخوردگی نظیر تب، تورم غدد لنفاوی کشالة ران و کوفتگی دارد. زخم‌های تبخالی معمولاً در اولین ابتلا شدیدترند ولی در دفعات بعدی ابتلا، ضایعات کوچک‌ترند، درد کمتری ایجاد می‌کنند و زودتر بهبود می‌یابند. ضمن اینکه قبل از هر عود بیماری، فرد در ناحیة مبتلا احساس خارش، ضربان یا سوزش دارد و ممکن است دردهایی در لگن یا پاها داشته باشد.

این متخصص عفونی دربارة محل ظاهر شدن ویروس تبخال تناسلی می‌گوید: �تظاهرات تبخال تناسلی در قسمت‌های مختلفی ازجمله آلت تناسلی و بیضه‌ها در آقایان، اجزای دستگاه تناسلی در خانم‌ها، مقعد، پیشابراه، باسن و پاها ایجاد می‌شوند. لیکن باید به‌خاطر داشت که بسیاری از مبتلایان بدون علامت‌اند یا علائم خود را با مشکلات دیگری ازجمله بیماری‌های قارچی، گزش حشرات و هموروئید اشتباه می‌گیرند.�

دکتر چمنی عوارض بیماری را این‌گونه تشریح می‌کند که در برخی افراد به دنبال انتشار ویروس به دستگاه عصبی علائمی همچون تب، سردرد، استفراغ و سفتی گردن 3 تا 12 روز بعد از ضایعات تناسلی ایجاد می‌شود. این حالت اگرچه برای بیمار بسیار ناراحت‌کننده است اغلب اوقات خوش‌خیم است و کاملاً بهبود می‌یابد.

این متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری تبخال‌های تناسلی را جزء بیماری‌هایی می‌داند که از راه تماس جنسی منتقل می‌شوند و می‌گوید: �علاوه بر تماس جنسی، تماس پوست با ترشحات تنفسی افراد آلوده باعث انتقال عفونت‌های تبخالی می‌شود. بنابراین افرادی ازجمله دندانپزشکان، کارکنان بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) و آزمایشگاه‌ها در معرض خطر بیشتری برای اکتساب بیماری‌های تبخالی هستند. همچنین انتقال از مادر به فرزند در حین زایمان یکی از راه‌های مهم انتقال بیماری است.�

انتقال ویروس از یک نقطة بدن مثل ناحیة تناسلی به سایر نقاط ازجمله دست‌ها، بازوها، ران‌ها و نیز به دنبال دستکاری دیده شده است. چرا که، ویروس تبخال پس از ورود به پوست از انتهای (پایانه‌های) عصبی خود را به گره‌های عصبی منطقه می‌رساند و در آنجا به زندگی خود ادامه می‌دهد و می‌تواند دوباره خود را به سطوح مخاطی و پوستی برساند و ضایعات جدیدی ایجاد کند و به سایرین نیز منتقل شود. ضایعات تبخالی تمایل به عود مجدد دارند که دفعات عود در افراد متفاوت است و شرایط فردی و وضعیت ایمنی فرد به‌شدت روی آن تأثیر می‌گذارد.

وی شیوع بیماری را در مناطق دنیا متغیر می‌داند: �در امریکای مرکزی و جنوبی، بیماری 20 تا 40 درصد زنان را درگیر می‌کند. یک‌پنجم افراد بالای 12 سال در امریکا به این ویروس آلوده‌اند که تقریباً 95 درصد آنها از ابتلای خود بی‌خبرند. شیوع آن در کشورهای اروپایی ازجمله آلمان 13 درصد، فنلاند 16 درصد، ایتالیا 18 درصد و در انگلیس 20 درصد گزارش شده است.

در منطقة جنوب صحرای کبیر افریقا، شیوع بیماری از 30 تا 80 درصد در زنان و 10 تا 50 درصد در مردان متغیر است. در تانزانیا، 39 درصد و در استرالیا 15 درصد گزارش شده است. در کشورهای آسیایی ازجمله بنگلادش 12 درصد، ژاپن 7 درصد، فیلیپین 9 درصد و هند 14 درصد شیوع دارد. به‌نظر می‌رسد در کشورهای آسیایی درحال‌توسعه شیوع بیماری کمتر و بین 10 تا 30 درصد متغیر است.�

در ایران، هرپس تناسلی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. لذا، مطالعات در زمینة بیماری محدود است. در 1380، در مطالعه‌ای که روی اهداکنندگان خون در کرمان انجام شد، شیوع بیماری 7/2 درصد گزارش شد. بررسی دیگری که در 1375، در یکی از درمانگاه‌های تهران روی شیوع بیماری‌ها از راه تماس جنسی انجام شد، شیوع 6 درصد گزارش شد. همچنین، طبق بررسی دیگری در مرکز تحقیقات سازمان انتقال خون ایران در تهران، شیوعی معادل 43/11 درصد تخمین زده شد.

وی به درمان تبخال اشاره می‌کند: �پس از معاینه و انجام بررسی‌های ضروری پزشک، تبخال تناسلی را می‌توان با داروهای ضد ویروس موجود درمان کرد. درمان معمولاً به صورت خوراکی است و در اولین بار ابتلا برای 7 تا 10 روز و در موارد عود حدود 5 روز انجام می‌شود و باعث کوتاه شدن دورة بیماری و بهبود سریع‌تر ضایعات می‌شود. در افرادی که به‌طور مکرر دچار ضایعات تبخال تناسلی می‌شوند، می‌توان از درمان طولانی‌مدت نگه‌دارنده برای مدت طولانی 3 ماه تا یک سال، بسته به شرایط فرد، استفاده کرد. این درمان‌ها به مهار بیماری کمک می‌کنند، ولی باعث درمان قطعی یا ریشه‌کنی ویروس نمی‌شوند.�
دکتر چمنی پیشگیری از ابتلا به تبخال تناسلی را از طریق اجتناب از تماس‌های جنسی پرخطر و مشکوک، اجتناب از بی‌بندوباری جنسی و داشتن شرکای جنسی متعدد، اجتناب از تماس جنسی هنگام فعال بودن ضایعات، و استفاده از کاندوم در حین تماس جنسی مؤثر می‌داند، چرا هنوز واکسنی برای این بیماری وجود ندارد و بیشترین تأکیدها روی پیشگیری از ابتلا به آن است. هرچند که تحقیقات گسترده در زمینة تهیة واکسن مؤثر همچنان ادامه دارد.

مدیر گروه پژوهشی عفونت‌های تولیدمثل پژوهشکدة این‌سینا در پایان تأکید می‌کند: �22 درصد زنان باردار به صورت بی‌علامت به ویروس تبخال تناسلی آلوده‌اند و 2 درصد آنان در دوران بارداری مبتلا می‌شوند. از آنجا که بیماری در اغلب موارد بی‌علامت است، بیش از 90 درصد این افراد از ابتلای خود بی‌اطلاع‌اند. انتقال ویروس به جنین در حین زایمان و عبور از کانال زایمانی صورت می‌گیرد.

برخی از متخصصان معتقدند، به منظور پیشگیری از انتقال عفونت از مادر به جنین، بهتر است زایمان این زنان به صورت سزارین باشد، در صورت ابتلای مادر در سه‌ماهة آخر بارداری، درصد احتمال انتقال به جنین بسیار بالاست. عفونت نوزادی با درگیری پوست، چشم، دهان، آسیب دستگاه عصبی مرکزی و دیگر اعضای داخلی، محدودیت رشد جنین و حتی مرگ جنین همراه باشد. اگر درمان سریع و به‌موقع آغاز شود، ممکن است از آسیب‌های بعدی پیشگیری کند یا از شدت آن بکاهد.�

سلام.کسی بوده که مشکل هرپس داشته و زایمان طبیعی انجام داده باشه

تورو خدا جواب بدین.الان هفته 31 بارداری ام ولی دو سالی هست که خدارو شکر بیماریم عود نکرده.حالا میخوام ببینم اگه تا زمان زایمان هم عود نکنه میشه طبیعی زایمان انجام داد

نینی جون میشه بگید چی شد منم وضعیتم مثل شماست مال من واسه هفت سال پیشه و البته گاهی عود می کنه اما نه در واژنم در اطراف مقعدم

بچه ها... میشه کمک کنین