در مورد نقاشی: من با آموزش نقاشی به هررررررررر شیوه ای صددرصد مخالفم، زیر سه سال که دیگه فااااااااااااجعه س. حتما هم دلیلش رو می دونی که باعث می شه تصور بچه از اجسام محدود بشه به همون شیوه ای که ما یادش دادیم و خلاقیتش کور بشه و دیگه این که اگه نتونه مثل ما بکشه اعتماد به نفسش مختل بشه، دیدی بچه هایی رو توی سن نی نی های ما که هی از بزرگتراشون می خوان براشون آدم یا خونه بکشن اما خودشون این کار رو نمی کنن؟ اینه که من تا حالا یه چشم خالی هم برای دخترم نکشیدیدم چه برسه به چشم چشم دو ابرو!! چرا من زنگ نقاشی خلاق با بچه هام داشتم(6 ساله بودن البته) اما چطوری؟؟ یه ضربدر وسط صفحه می کشیدم می دادم دستشون می گفتم هرچی دوست داری باهاش بکش یا دایره یا خطوط مارپیچ یا شکسته ی اتفاقی... مال هرکدومم یه شکل نه شبیه هم. باورت نمی شه بچه ها عااااااااشق این کار بودن و نمی دونی چه نقاشی های بدیع و متفاوتی خلق می کردن با همون چهار تا دونه خط!! متاسفانه داشتم بچه هایی رو هم که مثلا همیشه دایره رو گل می کردن(گل بسیار بسیار زیبا) که متاسفانه توی کلاس نقاشی یاد گرفته بودن اما هیچ وقت به ذهنشون نرسید که با این دایره چیز دیگه هم می شه کشید.. (نوشته یکی از مادران با تجربه)
خدایا تو وکیل من در تمام امور زندگی هستی