سلام و صبح بخیر به همگی من خودم 28 و همسرم 29 سالشه یکسال و نیم عروسی کردیم یکسال و 9 ماهم عقد بودیم. هردو شاغلیم. ولی خوب شغل همسرم خیلی ثابت نیست قراردادیه . خییلی هم بچه دوست داریم جفتمون.ولی میترسه همش میگه بزار شرایطمون بهتر شه . این درحالیه که من میدونم شرایط ما همینطور میمونه و قرار نیست اتفاق خاصی از لحاظ مالی واسمون بیفته. از طرفی هم مادرم میگه نگران هزینه هاش نباشین که بچه اول شما و نوه اول ماست سیسمونی کامل و ... همش با مادرمه . حالا پیشنهاد شما چیه؟ چجوری راضیش کنم؟ من مهر میرم تو 29 .دلم زودتر بچه میخواد
مگه هزینه همش سییمونیه . ولی اگه فگر میگنی شرایطشودارید باشوهرت صحبت کن اگ. برنامه ای داره که شرایططون بهترشه کمی صبر کن
خوب شوهرم واسه عروسیمونم خیلی میترسید همش این ماه اون ماه میکرد بعد که اومدیم خونه خودمون گفت الکی اینقدر میترسیدم
به نظر من هر چه زودتر بیاری بهتره چون خودتون۲۹سالتونه اگه الان باردار بشید نزدیک ۳۰سالگی بچتون به دنیا میاد و قطعا میخواین ی بچه دیگه هم بیارین به نظرم این زمان اگه به تاخیر بیافته برا بچه دومتون هم زمان خیلی دیر میشه
سیسمونی که همه چیز نیست بارداری خودش کلی هزینه داره سونوگرافی و چکاب هر ماه و هزینه زایمان اگه با 2 سال تاخیر شرایطتون بهتر میشه صبر کن 2 سال خیلی تاثیری نداره یه چشم بهم بزنی تموم میشه
خودم که راضی ام نمیدونم شوهرمو چجور راضیش کنم از ته دلش راضی شه
سنت رو بهانه کن
عزیزم اگه هی بخواین بگین شرایط جور شه هیچوقت جور نمیشه. یعنی اگه به اون ایده آل برسین و بعد بچه بیارین دیگه سنتون میگذره شوهر منم عاااشق بچه است ولی میترسه. البته شرایط ما خیلی فرق داره ولی من از الان دارم رو مخش کار میکنم و از خوبیهای بچه دار شدن میگم تا انشاالله تا یسال دیگه راضی بشه
واقعا شرایطتون رو بسنج بچه احتیاج به وقت گذاشتن ، انرژی توجه و پول داره اگه همه این کارهارو میتونی در حد نرمال. انجام بدی بچه دار شید من ٣٤ سالم بود دخترم بدنیا اومد فقط بحث سیسمونی نیست بچه هرچقدر بزرگتر میشه انرژی ، زمان و پول بیشتری باید براش صرف کرد
خودمون فکر میکنم میتونیم خودمم خیلی سختکوشم . میدونمم که باید بعدا بزارمش مهد چون الان همه همکارام بچه هاشون و مهد گزاشتن . چه میشه کرد؟ شوهرم دست تنها نمیتونه منم تا بخوام بمونم تا شرایطمون جوری شه که من نخوام برم سرکار 10 سال دیگه باید بچه دارشم. درضمن خودم شاغل بودنو دوست دارم
صبر کردن فقط وقت تلف کردنه عریزم! منم دقیقا به بهونه هایی که تو آوردی بارداریمو 5/5 عقب انداختم و الان تازه 7 هفته باردارم! اینقدر پشیمونم که چرا بیشتر از دوسال صبر کردم! شوهرم اصلا راضی نبود ولی چند روز پیش برای اولین بار رفتیم ضربان قلب....باورت نمیشه چنان احساساتی شد که اشک تو چشاش جمع شده بود! ترو خدا بخاطر مسایل مالی بارداری رو عقب ننداز. منم همسن تو ام. ما این همه سال صبر کردیم پول جمع کردیم مسافرت خارجه رفتیم ولی هیچکووم ارزش اینو نداشت خودمونو از وجود یه بچه محروم کنیم
من الان 10 ساله ازدواج کردم و طی توافق قبلی تصمیم گرفتیم هیچ وقت بچه دار نشیم مشکلی هم نداریم با این موضوع فقط درده سرامون از بقیه کمتره 
منم تا قبل اقدام فکر میکردم دردسره....وای اصلا متنفر بودم اعصاب هیچ بچه ای حتی خواهرزاده خودمو نداشتم! همش میگفتم چه حماقت بزرگیه که آدم بخاطر یه موجودی که اینقدر پردردسره فداکاری کنه....ولی الان که باردارم با اونکه دچار بدترین مشکلات بارداری هستم ولی شیرینی همین مشکلاتو با هیچکدوم از اون خوشگذرونیای مسافرتای خارجه و رستورانها و مراکز خرید آنچنانی عوض نمیکنم! نمیدونم چه خداییه که اینطور حس و احساس آدمو نسبت به بچه تغییر میده....
مارتا جون من با نامزدم حرف میزدیم درمورد بچه میگفت چار پنج ساااال بعد عروسی
توکل به خدا دوستان انشاله که خدا هرچی صلاحه برام محیا کنه و یه بچه سالمم به من هدیه کنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
