‎دکتر هلاکویی و تعلیم و تربیت کودکان‎

دکتر هلاکویی و تعلیم و تربیت کودکان کودک در سه سالگی وقتی پدر یا مادر داد میزنند، تنبیه میکنند، فرمان میدهند و باعث خشم کودک میشوند، کودک ارزو میکند پدر یا مادر بمیرد. سن که بالا رفت وقتی از پدر یا مادر خشمگین میشود و کودک آرزوی مرگ آنها را میکند به شدت مضطرب و وحشتزده می شود چون حالا میداند پدر و مادرش هزار کار خوب انجام داده و او برای زندگی به انها وابسته است پس از مردن آنها وحشت کرده به جنگ خود میرود و این باعث لانه کردن اضطراب و خشم و تنفر به عزیزان در ته وجودش خواهد شد. حال که کودک بزرگ شده و بچه دار شده در صورت خستگی، ناراحتی، عصبانیت، اضطراب یا ترس، آن اضطراب قدیمی از لانه خود در آمده و فرد احساس وحشت از دست دادن عزیزان را خواهد داشت. در این صورت، ترس از دست دادن کودک، مادر یا پدر را از پا در خواهد آورد. یا ممکن است مادر و پدر در صورت خشم و عصبانیت فرزندش را کتک بزند یا فریاد بزند و بعد به شدت پشیمان میشود. اضطراب عصبی گره خوردن مهر و کین در درون ماست و نشانه آسیب سنگین کودکیست که در صورت عدم درمان باعث افسردگی، عصبانیت و اضطراب خواهد شد.

دکتر هلاکویی و تعلیم و تربیت کودکان در مواردی که با فرزندتان اختلاف نظر دارید از نوجوان خود بخواهید در مقام پدر و مادر بنشیند و با فرزند خود صحبت کند و شما جای فرزند را بگیرید و خواسته او را تکرار کنید. از او بخواهید بگوید با این مسئله به عنوان یکی از والدین چگونه برخورد خواهد کرد.

پدر و مادری دو گوش شنوا و یک زبان گویا می خواهد یعنی دو برابر آنچه حرف میزنید به کودکتان گوش دهید اما به نوجوانان که میرسد، قرار است یک واحد حرف بزنید ٢٠ واحد گوش دهید. نوجوانان با حرف زدن خود را پیدا میکنند و اسیبهای کودکی خود را درمان می کنند.

اضطراب جدایی یا وحشت از نبود مادر مرحله طبیعی در رشد مغز کودک می باشد. مغز کودک در حدود هفت ماهگی به اندازه یی رشد می کند که متوجه نبود مادر ( مرحله بقای شیء) می شود. رشد سالم کودک در طی چسبیدن به مادر در دو سال اول زندگی اتفاق می افتد. اوج اضطراب جدایی بین ١٠ تا ١٨ ماهگیست که گاهی میتواند تا سه سالگی ادامه پیدا کند. عوارض اضطراب جدایی در کودکان: - اضطراب در زمان جدایی از پدر یا مادر - ترس از گم شدن یا دزدیده شدن - بی قراری در روزهای اول مهد یا مدرسه - بدخوابی، پریدن مرتب از خواب در شب و مطمئن شدن از حضور مادر یا پدر در کنار خود - کابوس های شبانه - مبتلا شدن به بیماری های روانی مثل دل درد یا سر درد زمانی که از مادر جدا می شوند. چگونه از ایجاد اضطراب جدایی در کودک پیشگیری کنیم: - مادر باید بین شش تا هجده ماهگی کنار فرزندش حضور داشته باشد. اضطراب جدایی در میان کودکانی با مادران شاغل یا کودکانی که زودتر از هجده ماهگی به مهد میروند بسیار شایع است. مغز کودک نبود مادر را با نابودی مادر یکی میداند و زمانی که مادر از جلوی دید کودک کنار میرود کودک وحشت زده می شود. - مادر زمان دستشویی رفتن در را باز بگذارد تا فرزندش در صورت وحشت از نبود مادر بتواند او را پیدا کند. - تخت یا اتاق خواب کودک را قبل از شش ماهگی جدا کنید. - هرگز از فرزندتان در حالی که پشت سر شما گریه میکند جدا نشوید. - از چهارده ماهگی با او قایم موشک بازی کنید. بزرگترین و مهمترین بازی با بچه ها قایم موشک بازی است. وقتی هزار بار با فرزندتان این بازی را میکنید بعد از شانزده ماهگی کودک به این نتیجه میرسد نبودن مساوی نابودی نیست. - هرگز یواشکی منزل را ترک نکنید. درمان اضطراب جدایی: از حدود چهارده تا شانزده ماهگی می توان درمان اضطراب را در کودک اغاز کرد. قایم موشک بازی یکی از بهترین بازی های جهانی برای کودک است. کودک یاد می گیرد ندیدن مادر دلیل بر نبود مادر نیست. اگر کودکتان اضطراب جدایی دارد در روز بارها و بارها با او قایم موشک بازی کنید. کودک از هجده ماهگی توانایی برقراری ارتباط با یک کودک هم سن خود را دارد. بسیار مهم است کودک کنار مادر با کودکان دیگر بازی کند و به او خوش بگذرد. تنها مراقب باشید کودک در بازی کتک نزند، گاز نگیرد تا تجربه اول کودکتان با یک همسنش دلپذیر باشد به مرور میتوان همبازی فرزندتان را اضافه کنید. کودک را به مدت کوتاه کنار مادربزرگ خاله یا دوستی که با فرزندتان رابطه نزدیک دارد و کنار آنها در نبود شما گریه نمی کند بگذارید. کم کم زمان ماندن کنار انها را افزایش دهید. کودک را به محل بازی یا مهد ببرید و اجازه دهید کنار شما تجربه دلپذیری از دنیای بیرون داشته باشد. خوابیدن کودک در رختخواب با مادر یا همراه پوستی باعث ایجاد وابستگی اعتیاد گونه کودک به مادر خواهد شد. وقت خواب دست یا موی خود را در اختیار کودک نگذارید. شیر خوردن کودک تا هجده ماهگی یا بیشتر معمولا باعث ایجاد شخصیتی وابسته در او خواهد شد. مادری که مجبور به ترک کودک زودتر از هجده ماهگیست بهتر است شخصی را از شش ماهگی وارد زندگی کودک کند که تا هجده ماهگی در زندگی کودک بماند و وقتی خودش کنار کودک است سعی نکند نبود خود را با محبت مضاعف جبران کند چون وابستگی کودک بیشتر و اسیب جدایی عمیقتر خواهد بود. - هرگز کودک را قبل از هجده ماهگی در مهد ثبت نام نکنید. - هرگز به صورت پنهانی منزل را ترک نکنید حتی اگر مجبور به رفتنید و فرزندتان پشت سرتان گریه میکند. - بعد از دو سالگی اگر کودکتان به مهد میرود، روزهای اول هرگز او را در حال گریه رها نکنید. بسیاری از مربیان مهد پیشنهاد می دهند که بگذارید گریه کند اما حرف کاملا غیر علمی می باشد.

طبق توصیه موسسه پزشکی اطفال امریکا، کودکان زیر دو سال نباید به تماشای تلویزیون بنشیند. کودکان زیر ٧ سال به ازای هر یک ساعت که در روز تلویزیون تماشا میکنند ده درصد خطر ابتلا به بیش فعالی و عدم تمرکز و توجه در آنها افزایش می یابد American Academy of Pediatrics

بین ١٢ تا ٢٢ سالگی مهمترین مسئله فرد این است که آیا خود را یافته است یا گیج و گم است؟ نیمی از نوجوانان و جوانان در کوچکترین مسایل نمیتوانند تصمیم درست بگیرند چون در کودکی به آنها گفته شده هر که هستی خودت نباش

بهتر است بچه ها اتاق خواب مشترک داشته باشند حتی اگر اتاق اضافه در خانه دارید. هم اتاقی بودن بچه ها به داشتن روابط بهتر در آینده کمک میکند. جنسیت اهمیتی ندارد. تا زمانی که یکی از بچه ها تمایل به داشتن اتاقی جدا نشان نداده بهتر است در یک اتاق باشند.

همانند سازی کودکان ٤ تا ٦ سالگی: کودکان بین ٤ تا ٦ سالگی باید با والد از جنس خود همانند سازی کنند یعنی دختر از مادر الگوی شخصی می گیرد و پسر از پدر، اما تنها مشکلی که وجود دارد، حدود سه تا جهار سالگی، پسرها به مادر کشش جنسی دارند و شروع به کنجکاوی جنسی میکنند. این اتفاق یک مرحله عادی در رشد همه کودکان است که در بعضی از کودکان بسیار قوی و در بعضی دیگر بسیار کمرنگ دیده میشود. حال اگر پدر یا مادر خود اسیب جنسی در این مرحله دیده باشند فکر انکه فرزند چهار ساله ش کشش جنسی دارد باعث می شود یا کاملا به هم بریزند، یا سعی در انکار این حقیقت علمی میکنند یا احساسی بد تمام وجودشان را میگیرد. اگر شما از ان دسته والدین هستید، بدانید اشکال در وجود شماست نه در کودکان و نه در مسایل علمی. چون تمام کودکان کم و بیش از این مرحله میگذرند. همانندسازی اشتباه چگونه اتفاق می افتد و وظیفه ما به عنوان پدر و مادر چیست؟ کودک بین چهار تا شش سالگی (در بعضی از کودکان کمی زودتر) به خاطر کنجکاوی جنسی احساسی به والد از جنس مختلف (پسر به مادر و دختر به پدر)، به بهانه های مختلف به اتاق خواب پدر و مادر میرود تا هم به خیال خودش بین اونها فاصله بیاندازد، هم لذت حضور کنار والد از جنس مخالفش را داشته باشد که معمولا با حس شدید گناه همراه است. بچه ها معمولا به بهانه ترس از تاریکی یا کابوس به تخت یا اتاق پدر و مادر برمیگردند که این حرفشان معمولا واقعیت ندارد و تنها بهانه ایست تا سر از کار پدر و مادر در بیارند. در این صورت بهتر از والد از جنس موافق مدتی کنار تخت کودک خود تا صبح بخوابد چون اگر پای کودک به تخت خواب والدین باز شود به خاطر احساسی که در کودک وجود دارد، کودک حس میکند موجودیست کثیف و احساس گناه بسیار شدید میکند. این افراد ممکن است یا دوستانشان را تنها از جنس مختلف انتخاب کنند یا برعکس وارد جدال با جنس مخالف میشوند. این بحران ممکن است باعث میگرن یا دل درد یا بیماری های روان تنی در کودک شود. پدر و مادر باید با اگاهی تمام و با مهربانی کمک کودک کنند تا از این بحران رد شود. مادر اگر پسری در این سن دارد، مراقب حمام رفتن، تعویض لباس یا لباس پوشیدنش باشد، اغوش و نوازشش رو تنها او به پسرش بدهد و نگذارد پسرش بدن مادر را لمس کند و هرگز حتی به بهانه مریضی وارد رختخوابش نکند که این حس گناه میتواند بچه رو نابود کند. پدر باید خودش رو بسیار نزدیک کند بیرون بروند ورزش کنند دو نفری به خونه دوستان بروند تا پسر عشق مادر را رها کند و به سراغ پدر برود، لمس و نزدیکی پدر به پسر مثل کشتی یا نوازش اون عشق رو به سوی پدر میبرد و با پدر همانند سازی میکند. برای دختر، در این سن پدر باید مراقب لباس پوشیدنش باشد مدت نوازش و در اغوش کشیدن دخترش رو کوتاهتر کند و مادر به دختر نزدیک میشود او رو در اغوش بگیردو با هم بیرون بروند تا قهرمان دختر مادرش شود و با او همانند سازی کند.کودکانی که با یک والد زندگی می کنند بهتر است الگویی هم جنس خود کودک در زندگی کودک وجود داشته باشد. به عنوان مثال اگر پدو زندگی پسر حضور ندارند، پدر بزرگ، عمو، دایی یا معلم میتواند الگوی مردانه برای پسر باشد. معمولا این دوران به قدری برای کودک سخت است که کودک تمام این خاطرات را فراموش میکند و اگر رفتار والدین درست باشد و همانندسازی با والد از جنس موافق انجام شود فعالیت جنسی تا شش سال خاموش میشود. و اینجاست که کتاب، هنر، و ورزش میتواند در زندگی کودک جا باز کند و به دنبال دوست پیدا کردن برود. سی دی تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان، سه سالگی تا هفت سالگی

انتظار پدر و مادر از کودک که هنگام ورود به جایی سلام کنند انتظار زیادیست. کودکان از یکسالگی توانایی خداحافظی کردن دارند اما هنگام ورود به جایی چنان مورد هجوم افکار و اطلاعات جدید و حضور انسانها قرار میگیرند که گیج و ترسیده ان و معمولا همه چیز رو فراموش میکنند. این نه نشانه بی ادبی و نه بی اعتناییست. اگر علاقه دارید کودکتون سلام کردن رو یاد بگیره بهتره با بازی کردن بهشون یاد بدید.

هر بار فرزندتان وارد خانه میشود یا شما وارد خانه میشوید به او سلام کنید.

با او بازی کنید به عنوان مثال شما از اتاق بیرون بروید و قرار بگذارید هر که زودتر به هنگام ورود سلام کرد جایزه بگیرد.

سلام کردن را با شادی و لذت گره بزنید. اگر کودک را مجبور کنید یا جلوی دیگران سرزنش کنید سلام کردن را با اضطراب در مغز کودک گره میزنید.

اگر فرزندتان خجالتی است به جای یاد دادن سلام، به او حرمت نفس بدهید.

گاهی ما میخواهیم از فرزندانمان دانشمند بسازیم. ٣ تا ٦ سالگی زندگی کودک باید سه چیز باشد: بازی؛ اسباب بازی؛ همبازی در این سن کودک را نباید با علم به معنای واقعی آن اشنا کرد. مغز کودک به رشد کافی نرسیده و باعث اضطراب در کودک خواهد شد. در این سن کودک تنها با بازی و همبازی، دنیا و قوانین طبیعت و توانایی های خود را کشف کرده رشد خواهن کرد. یادمان باشد کودک مضطرب امروز، انسان افسرده فرداست.

مامانتو بیشتر دوست داری یا باباتو؟ سوالی که پدر بزرگ مادربزرگها، عمو و عمه و دایی و خاله ها ممکن است بپرسند. گاهی این سوال را پدر یا مادر به شوخی از کودک میپرسد و انتظار دارد فرزند او را انتخاب کند. پدر یک نیمه از بدن روانی کودک است و مادر نیمه دیگر بدن روانی کودک. بدن روانی کودکمان را با این سوالات دو پاره نکنیم. ترس از اجبار به انتخاب بین پدر و مادر، کودک را مضطرب و وحشتزده خواهد کرد. اولین نیاز روانی کودک امنیت و ارامش است. هرگز حتی به شوخی این سوال را نکنید و اجازه ندهید کسی فرزندتان را در چنین موقعیتی قرار دهد.

قوانین بوسیدن کودکان وقتی کودک خود را به زور می بوسید یا بغل می کنید، در واقع به او می آموزید که تسلیم تمایلات دیگران باشد. مهم نیست کودکتان چند سال داشته باشد، حریم او را محترم شمارید و بدون اجازه او حتی ذره ای به حریم او نزدیک تر نشوید. حتی اگر فرزند خردسال شما هنوز قادر به صحبت کردن نیست، قبل از بغل کردن او منتظر دیدن رضایت او با زبان بدنش باشید. احترام گذاشتن به خواسته های کودکتان آنچنان روال همیشگی شما باشد که کودک باور کند که هیچ کس حق ندارد بدون اجازه ی او به او نزدیک شود یا با او تماس داشته باشد

کودک وقتی زمین میخورد به خودی خود فکر میکند کار بدی کرده، و دردش میاد. اگر پدر و مادر در صورتی که کودک به کمک نیازی ندارد به روی خودش نیارند، کودک که نیاز دارد بقیه این زمین خوردنش رو ندیده باشند و خجالت نکشد، تنها درد را میکشد و وحشت و خجالت را نمیکشد. حالا اگر ما سراغ بچه بریم هراسان یا نگران بدنشو چک کنیم که دستتو ببینم پاتو ببینم چرا بدنت خون میاد، بچه علاوه بر درد، وحشت هم میکند و این درد و وحشت به هم گره میخورد. این کودکان در بزرگسالی درد بیشتری نسبت به بقیه افراد حس میکنند و با درد به وحشت می افتند. پس اگر کودک نیاز به کمک ندارد کاملا نشان دهید متوجه افتادنش نشدید و اگر نیاز به کمک داشت با رفتارتان او را نترسانید. حتی اگر خون ریزی داشت به خود مسلط باشید تا وحشت با این نوع اتفاقات در مغز کودک گره نخورد.