بخاطر بچه ها.....یه پسر سه ساله و یه دختر ۹ ماهه دارم....واقعا استراحت نداریم هیچ آرامشی نداریم. منکه رسما دیوونه شدم از صبح تا شب بچه داری میکنم اونم با دوتا بچه کوچیک به هیچی نمیرسم...دور از خانواده هستم و هیچ کمکی ندارم...البته بعضی وقتا مادرشوهرم میاد کمکم... همش سروصدای بچه و خستگی و بیخوابی...احساس میکنم شوهرم اصلا دوس نداره بیاد خونه... ظهر کارش تموم میشه ولی هرروز یه بهونه میاره که بیرون باشه حتی ناهارم بیرون میخوره...از یه طرف درکش میکنم واقعا آرامش. میخواد خسته میشه ولی از یه طرفم شدیدا ناراحتم که داره خودشو میکشه کنار و همه چیزو میندازه سر من....من بهش گفته بودم که ظهرا زود بیاد خونه و کمکم کنه اما حالا...شبم که میرسه فقط گوشی دستشه تا خوابش ببره در طول روز ده کلمه باهم حرف نمیزنیم
یعنی چی اینجوری نمیشه که بهش یفهمون که باید کمکت کنه
فکر میکنم همسرتون یک کمی زرنگ تشریف دارن و همه چیز رو حاضر و آماده میخوان .
نذار تو لاین و وایبر بره خطرناکه
عزیزم تا حالا در مورد این موضوع و ناراحتیت باهاش صحبت کردی؟
چکش کن یعنی چی هرجور باشه خونتون
الان فقط موقع خواب پسرمو میخوابونه و حمومش میبره و بعضی وقتا غذا میده بهش پیش هرکی میشینه میگه پسرم همش بامنه من بهش میرسم
ازش باید خیلی جدی بخواهی که ساعتی مواظب بچه ها باشه و یا براشون بیرون تا شما هم به بقیه کارها برسی و یا وقتی رو به خودت اختصاص بدی
تو این زمونه نمیشه مردا رو ول کرد به حال خودشون به نظرم مشکوکه
اول از همه خودت سعی کن اروم باشی محیط خونتو کنترل کن و همچنین شوهرتو
وای خیلی سخته درکت میکنم.من یه پسر شیطون چهار ساله دارم.با همین یکی به هیچ کاریم نمیرسم.وای اکه دو تا بودن
عزیزم چاره ای نداری مردا همینطورن دیگه باهاش حرف بزن و هی نق نزن براش.با زبون خوش بهش بفهمون که احتیاج داری کنارت باشه و فرار نکنه از مشکلات.
عزیزم چاره ای نداری مردا همینطورن دیگه باهاش حرف بزن و هی نق نزن براش.با زبون خوش بهش بفهمون که احتیاج داری کنارت باشه و فرار نکنه از مشکلات.
چه بی مسئولیت ...اصلا بهش حق نده چزور سهم تو آرامش نیست ولو بک ساعت ولی سهم اون هست فکر می کنم آقایون هم همیشه خودشون مصر به بچه دوم هستن..اینقدر رو نده بگو ظهر بیا نگه دار من یک ساعت برم هواخوری بیرون
اعصابش خیلی ضعیفه منم خسته شدم از بس خودمو خوب نشون دادم دیگه...بخدا هرروز گریه میکنم عصبیم...چند روزه همش سر پسرم داد میکشم....شب که میاد خونه اصلا حال ندارم باهاش حرف بزنم چون همش عصبیم میریزم تو خودم...فکر میکنم اینم بیشتر داره ازم دورش میکنه
وقتی میاد خونه در حین خستگی بهش برس و باهاش مهربون باش کم کم چند روز بگذره میاد سمتت ولى اگه بیاد خونه وسط کار و سر و صدای بچه از زنشم فردا و نامهربونی ببینه فرار میکنه
چرا الکی جو میدین بدبینش کنین!
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
