سلام. من سایتمو رو که در مورد تجربه مهاجرتم به آمریکاست آپدیت کردم. واقعن دوست دارم نظرتون رو در مورد آخرین پستم بدونم:
http://www.persian-friends.com/ این یه بخشی از نوشته امه، لطفا بخونید و خوشحالم کنید :
آدم هایی توی سن و سال ما دائم دنبال پیدا کردن راه زندگیشون هستند. دنبال یه روش برای فکر کردن و تصمیم گرفتن که البته علاقه ای به کپی برداری هم ندارند. ( شاید کپی برداری به دوره بیست سالگی و همون دور و برا برمیگرده!) توی این مدتی که وارد آمریکا شدم هزاران تصمیم جدید گرفتم که قبلن اصلن بهش فکر هم نمیکردم، اما الان برام خیلی حیاتی شدن! ( خیلی هاش هم عملی نشدن هنوز.. ) اما خیلی خوبه که فضایی رو پیدا کردم که بتونم بدون الگوبرداری از شخص خاصی و یا ادامه کورکورانه راه خانوادگی ام، در مورد خودم و زندگیم تصمیم بگیرم. فضایی که میشه توش به رفتارهای گذشته ات فکر کنی و بنظرم اگر همه آدم ها قبل از رفتار و کارهاشون “فکر” کنند خیلی از مشکلات دنیا کم میشه … خیلی … البته در سخت بودن عملی کردن این روش شکی نیست! الان به نظرم خیلی بی معنی میرسه که آدم فقط و فقط جلو بره و هرکاری هم که میکنه حتا برنگرده ببینه پشت سرش چه اثری گذاشته، روی روح خودش چه اثری گذاشته. توی ایران خیلی وقت و روحیه نداشتم برای این فکرها و این حرفا، شاید وسط یه صحبت دوستانه توی یه مهمونی چیزی، به یه فکرهایی در مورد رفتارهای قبلیم میرسیدم، اما اینکه بخوام ردیفشون کنم و خودم از خودم بپرسم که کارام بهترین بوده یا نه، اصلن…