من که واقعا گیج شدم.مدت زیادیه که میخوام واسه پسرم خواندن کار کنم اما واقعا نظران مختلفی در مورد معایب هرکدوم از این دو روش شنیدم و خوندم.واقعا کدوم روش بهتره؟من یه جا خوندم که میگه خواندن به روش دومن کل لغت فقط موجب به خاطر سپاری یک لغت در مغز بچه میشه و محدوده اما الفبا محوری میتونه میلیونها لغت رو قادر به خوندنش باشه یه بچه.واقعا نمیدونم
خودمون که با الفبا یاد گرفتیم غلط های املایی کمتری داریم و الان هم بعد از سالها خوندن تقریباً کل کلمه رو در یه نگاه می خونیم نه حرف به حرف. واسه همینم معمولاً غلط هایی که مربوط به تعداد نقطه ها یا جاشونه و یا جابجایی محدود حروف رو ممکنه توی سریع خوندن متوجه نشیم. من به بچه ام الفبایی یاد میدم.
الان هنوز در همه جای دنیا از الفبا شروع میکنند
سلام الفبا بهتره نیمفادورا یادش به خیر قدیما می یومدم تاپیکت داستان زندگیتو می خوندم خیلی خوشحال شدم ای دیت رو دیدم
واقعا؟ پس این همه از روش دومن میگن و اینهمه بچه تو سایتها فیلمهاشونو میزارن که 9 ماهه 11 ماهه هستن و میخونن واقعا به چه روشی بهشون خوندن رو یاد دادن؟ من پسرم داره 3 سالش میشه و من همینطور احساس میکنم از همه چی عقب موندم و به بچم هیچی یاد ندادم.واقعا کاش افرادی که بچه هاشون در ابن زمینه در زیر پیش دبستانی به این موفقیت دست پیدا کزدن کاش بیان بگن چطور و از چه روشی استفاده کردن
به نظرم آوا و الفبا درک عمقی تری نسبت به حفظ شکلها به بچه میده. به همین دلیل هم نمیشه مثل اون روش دومن زودتر شروع کرد چون نیاز به یک مقدار تفکر داره. من تصمیم گرفتم با الفبا شروع کنم. یه مجموعه ای هست برای آموزش خواندن و ریاضی پیش دبستانی به اسم آواورزی با سیبیلک، الفباورزی با کاکاکلاغه و شمارورزی با سیبیلک. از سایت هدهد میشه تهیه کرد. به نظرم جالب اومد و میخوام از روی اینا پیش برم
سایه جون.اتفاقا منم مطالعاتی که در این زمینه میکنم تا الان به الفبا محوری بیشتر اعتقاد پیدا کردم
من نظر شخصی ام اینه که یه بچه با یادگیری شکل کلمات ، کتابخون نمیشه .. من یکی دوتا فیلم از این بچه های دوساله دیدم که داشتن کتاب میخوندن .. اصلا حس خوبی بهم دست نداد انگار طفلک رو مجبور کرده بودن که چهارتا خط بخونه بعد بچه که یه مکث میکرد فوری میگفتن بخون بخون .. اصلا حرکت خوبی نبود .. به نظرم همش نمایشی اومد کار چرتی بود من روش الفبا رو بسیار ترجیح میدم و البته که تو همون سن مدرسه ..
حالا این که یه بچه ای خودش علاقه مند و مستعد باشه و بخواد مثلا تو 5 سالگی چندتا حروف رو یاد بگیره مشکلی نداره ها .. من برادر خودم تو 5 سالگی روزنامه میخوند مامان و بابام هم اصلا نمیدونستن این چجوری یاد گرفته .. یعنی خودش باهوش بود و خودش یاد گرفته بود .. این خیلی فرق داره با اینکه به بچه 6 ماهه هی فلش کارت نشون بدی که کلمات رو یاد بگیره
سمیرا جان به نظرم از هر سنی که بچه اشتیاق به خوندن نشون میده باید کمکش کرد تا راه بیفته. تحقیقات جدید نشون داده که از سن چهار سالگی بچه میتونه کم کم شروع کنه به خوندن و هر چه زودتر خوندن یاد بگیره احتمال این که آدم کتابخونی بشه بیشتره.
بله سایه جان اتفاقا خودم هم از مخالفان کسانی هستم که اموزش جدی رو برای زیر 7 سال به جد رد میکنن و میگن که فقط باید بازی و بازی و بازی باشه .. اما اموزش الفبا رو به روشی غیر از روش مدرسه قبول ندارم چون تو اقوام دیدم که انگار بچه ها بدتر گیج میشن تو دوران مدرسه و اون اموخته ها هیچ کارایی براشون نداشته به جز اینکه مجبور شن از زیرصفر شروع کنن بجای اینکه از صفر شروع کنن من اگه بحث اموزش باشه ترجیح میدم ورزشی رو یاد بگیره ترجیح میدم موسیقی رو یاد بگیره .. و یا حتی زبان
متوجهم سمیرا جان. منم معتقدم آموزش سن خاصی نداره. هر وقت کشش و توان فهم و آموختن چیزی در وجود بچه باشه میشه بهش یاد داد. همون طور که توی سن خاصی راه میفته نه زودتر. تقسیم بندی به قبل هفت سال و بعد هفت سال برای آموزش رو منم قبول ندارم. خودم هم پنج سالگی خوندن رو بلد بودم. توی مدرسه هم مشکل خاصی نبود چون نوشتن بلد نبودم و تو مدرسه نوشتن رو شروع کردم و حوصله ام هم سر نمیرفت. فکر کنم اکثر این سردرگمی ها مال تفاوت روش ها است. بچه ای که خوندن رو با فلش کارت و روش دومن یاد گرفته وقتی قراره حالا الفبا یاد بگیره قطعا گیج میشه. اما به همون روش مدرسه میشه زودتر هم شروع کرد حالا نه تمام حروف اما کم کم میشه بچه یاد بگیره. اون کتابهایی که گفتم هم الفبا رو تک تک یاد میده و مطابق با مدرسه است فقط جذابتره
منم دقیقا همین منظور رو داشتم سایه عزیز اموزش حروف الفبا موردی نداره اگه یه بچه ای چهار یا پنج ساله باشه و خودش هم علاقه مند باشه که مشکلی نداره مشکل مال وقتیه که از شش ماهگی زوم میشه روی بچه و میخوان که دیگه تا دوسالگی خوندن رو کامل بلد باشه .. بارها تو همین سایت دیدم که مادرها میان و بشدت ابراز تاسف میکنن که بچه مثلا 14 ماهشون تا حالا خوندن رو اموزش ندیده!! این دیگه واقعا عجیبه
من که اصلا اسم این کار رو خوندن نمیتونم بذارم. بچه توی اون سن اسم هر شکلی رو میتونه یاد بگیره. حالا شما اگر کلمه توپ رو بهش نشون بدی و بگی توپ یاد میگیره که این شکل توپه. همین. اما اگر هر روز بشینی و براش کتاب بخونی کم کم متوجه میشه که شما داری از روی متن نوشته ها براش میخونی. توجهش به سمت نوشته ها و خطوط کتاب جلب میشه و تازه معنی خوندن رو متوجه میشه. بعد از این مرحله خودش ذوق نشون میده که بتونه مثل شما بخونه. اون وقت کم کم میشه شروع کرد به یاد دادن خوندن. همه اینها هم چند سالی طول میکشه. فکر میکنم هیچی مثل کتاب خوندن روزانه بچه رو تشویق به خوندن نمیکنه. فلش کارت و این چیزها هم اولا برای بچه های شیطون و بازیگوش روش مناسبی نیست ثانیا ذوق بچه رو تحریک نمیکنه
دقیقا به موضوعات کلیدی اشاره کردین دوستای خوبم.من در این مورد چندین روزه که از منابع خارجی هم مطالعه میکنم و تا الان به این نتیجه رسید م که برای زبان فارسی باید و باید به سبک الفبا محوری باشه یعنی اگر غیر از این باشه و کودک کل کلمه رو بخواد به خاطر بسپاره چطور میتونه در مدرسه شعر و متون ادبی و قران و عربی رو یاد بگیره مگر میشه این همه لغت رو به کودک حالت کلیشو گفت و ازش خواست که به خاطر بسپاره.اینطوری باید بچه فقط تا اخر عمرش شکل لغت رو به خاطر بسپاره.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
