مامانایی که نیاز مالی ندارن کمکم میکنید؟

وقتی صبح بچه ات بیدار میشه و چشمش به چشمات بیفته حس خیلی قشنگیه

....

کسی که مجبور نیست و نیاز مالی نداره نباید بچه رو رها کنه توی مهد یا دست پرستاری که معلوم نیست واقعا چه کارست!! ضمنا هیچ لذتی بالاتر از این نیست که لحظه به لحظه با بچت زندگی کنی و شاهد رشدش باشی

کارتو از دست نده. چند ساله دیگه که بچت بزرگ شه افسوس می خوری. نگران نباش بچه بزرگ میشه . یه مهد خوب براش پیدا کن و سعی کن ساعت کاریتو کم تر کنی

ببین این مشکل خیلی هاست خیلی خیلی ها... برگشت یا رها کردن کار؟ این کاملا بستگی به شرایط خودت داره وخیلی شخصیه...اگه تو زندگی ات حق وحقوق مساوی با شوهرت داری وشوهرت ازاینها نیست که اگه کار نکنی پر رو بازی برات دربیاره وخسیس باشه ویا ازاین مدلها که به زن خانه دار بها نمیدن وبه چشم نون خور اضافه نگاهش می کنن حتما باید کار کنی ولو نیاز مالی نداشته باشی

اگه تو خانواده شوهرت وخودت خانه داربودن زن طبیعی وپدیرفته شده است وخودت هم علاقه به کار نداری وبه قولی مثل من تنبلی وحال زود پاشدن ازخواب درحالیکه شب اصلا نتونستی بخوابی و...نداری وخستگی قاطی وعصبی ات می کنه وکار 100 برابر آدمو خسته تر می کنه خب ول کن اگه ازاین آدمهای زبر وزرنگی که برنامه دارن وانرزی شون زیاده وبه همه چی می رسن وتوخونه موندن براشون دیوانه کننده است چون توانایی های بدنی جسمی وروحی شون تو خونه ارضا نمیشه حتما کارکن...ودرهرحال کاری را انجام بده که شادترت کنه چون شادی تو برای بچه ووظایف مادری ات مهمتره.. من توان بدنی واعصاب کاربیرون وسختیی های بچه وزندگی را با هم ندارم واقعیت اش به نظرم خیلی ازخانمها تنبلی وکم توانی خودشون را با عنوان زیبای ماندن برای کمک به بچه توجیهه می کنن وگرنه اگه ادم روحش وجسمش بکشه که دوبله کار کنه هم بیرون هم تو خونه نیاز به این فکرها نیست...

صفورا خیلی قشنگ توصیف کردی.