خلاصه تموم شد تجربیاتم 😅😅😅😅 خخخ
البته هرکسی یه متد و روشی داره
خواستم از تجربه م بگم ..
و اصلا چون دوس ندارم کسی خودمو نصیحت کنه خخخخ حرفامو تجربه حساب کنید
و هر روشی که میبنید بچه تو ارامش هست و استرسی نداره انجام بدید
اما هرچقدر از بچگی بزارید اتاق و تختشون و خودتون کمی سختی بکشید بعدا راحتید
و بچه از بچگی ببینه اتاق خودش وتختش خوابیده عادت داشته پس ترس نداره و اینکه بچه دوم هم اومد اذیت نمیشید
و البته هر زمان ممکنه بچه ها بخاطر چیزی احساس ترس کنن ممکنه تو خواب واکنش بدن که اینمور چند روزی پیششون بخوابید و دلیل گریه و بهونه و ترسشون رو بپرسید و توضبح بدید بعدش میفهمه
دوست من از 6 ماهگی دوقلوهاشو تو اواقشون تختشون خوابوند خیلی راحت تر بود
الان 5 سالشون شده راحت میخوابن
ولی هرقدر دیرتر بچه رو از خودتون جدا کنید کمی سخت تر هست تا وقتی که خودش امادگی داشته باشه و بگه دوس داره بره تختش و اتاق خودش ...
باز ببینید زمان و وقتش کی هست ... و گاهی با قاطعیت باید برای ارامش خودتون و بچه تون قدم بردارید و تلاش و صبوری کنید به نتیجه میرسید ..
تو همه حرفای من ... منظور من اجبار و زور اصلا منظورم نبوده ...فقط حوصله و صبرو تلاش و محبت منظورم بوده تا بخواستتون برسید
اخه بعضیا میگن اجبار یا زوری نیس که بچه رو از خودمون جدا کنیم یا تو هر مسئله ای این حرفو میگن..اصلا اجبار و زور منظور ما نیس . اینایی که بهونه میگیرن کسایی هستن که نخواستن از راحتی خودشون بگذرن و یا کسایی بودن که صبرو حوصله کمتری داشتن و ترجیح دادن به یه زمان دیگه موکول کنن .. و یا کسایی بودن که بچه ی خیلی سرسختی داشتن که باز تواین زمینه صبرو حوصله و محبت کارساز بوده
قربون همگی بشم ... جسارت نشه حرف اخرم... منظورم شما یا کس خاصی نبوده و نیس
مانیا نایس و بقیه دوستای گلم انشالا همیشه و هرجا هستید شادو سلامت باشید و انشالا این ویروس کرونا هم ازتون بدور باشه ...
فریده جون و همچنین شما بیشتر مواظب خودت باش تا فارغ بشی جیگر...
و التماس دعا از همگی 🌹🌹🌹🌹🌹🌸🌸🌸🌸🌸🌸💐💐💐💐🌺🌺🌺🌻🌻