نیکسانا

بذاره پیش مادرش، سخت نگیر

زندگیت مهمتره، ریکس و بی تفاوت کلاست رو برو. مادرشوهرت خودش بعد یه مدت خسته میشه از بچه داری

آخه موضوع اینه که فقط تایم کار نگهشون میداره.من خودم نظرم اینه که اگه مهد باشه به کلی از کارام میرسم.

چی بگم والا

تا حالا با مشاور صحبت کردی در مورد مشکلاتت؟

شوهرت چرا با مهد مخالفه؟

با مشاور هنوز فرصت نکردم صحبت کنم اما قصدشو دارم بامهدمخالفه چون میگه بچه مریض میشه وباهاش بدرفتاری میشه

اگه شهر بزرگ هستید مهدایی هستن که دوربین دارن و والدین دائم با یه نرم افزار میتونن از طریق گوشی بچه رو ببینن، شاید اینطوری خیالش راحت بشه

حتما مشاوره برو عزیزم، اگه اول خودش شما رو خواسته رفتار الانش عادی نیست. ببین مشاور چی میگه

من اگه بتونم نسبت به حرفاشون بیتفاوت باشم خیلی خوبه.شب وروز تو مغزم مرور میکنم و حرص میخورم و همین باعث شده با بچه هامم تندخو باشم

عادتشونه .با جاری هامم همینطورین.یکیشون که کلا قطع رابطه کرده.اون یکی هم که زبقه پایین مادرشوهرم میشینه داره دیونه میشه.اینقدر از بدی زن پیش شوهر میگن که از چشم شوهرش میندازنش

وای خدا ازشون نگذره، شمام قطع رابطه کن اگه میشه، شوهرت رو ببر مشاور تا راضیش کنه 

خدا چه مخلوقات نحسی داره واقعا

وای  عزیزم یعنی چی آخه :| فکر کردم اسقلال مالی نداری

من بودم احتمال زیباد جدا میشدم با این اوصاف

ببين عزيزم

من همه حرفاي بچه هارو درمورد فرصت دادن تاييد ميكنم

به زندگيتون فرصت بده و سعي كن از نو بسازيش

ولي از طرفي خودم تو يه خونه اي بزرگ شدم كه هيچ مهر و محبتي بين مامان بابام نبود و نيست

انگار دو نفري كه طلاق گرفتن و بخاطر بچه هاشون موندن

قضيه هاي زندگي ما خيلي طولانيه..خيلي

مامانم خيلي تلاش كرد و هيچ جوابي نديد

هنوزم كه هنوزه نا اميد نشده بعد ٢٥ سال و هنوز داره تلاش ميكنه!

ولي خب من كه به عقب برميگردم به مامانم حق ميدم كه طلاق ميگرفت و بدون بابام حداقل يه زندگي با آرامش روحي رواني داشتيم

كلا ميخوام بگم وجود عشق و محبت بين پدر و مادر خيلي مهمتر از بودن يا نبودنشونه

نبودن پدر يه مشكله و بودنش با جنگ و دعوا هزارتا مشكل

كلا اين تجربه منه

اول تا جايي كه ميتوني تلاش كن 

از مشاور كمك بگير

شاد باش براي خودت

در مقابل حرفاش اهميت نشون نده

ببين چي ميشه

خدا بزرگه عزيزم

يعني ميخوام بگم بعضي وقت شرايط خونه جوري هست كه بچه ها با طلاق گرفتن خوشبخت تر هستن و آسيب كمتري ميبينن تا بودن تو يه خونه اي كه ميدون جنگه

آره نظر خودمم همینه فعلا ی مدت صبر میکنم وتلاش اونوقت اگه نشد ی فکراساسی میکنم.چون خیلی سخته تو خونه ای زندگی کنی که جایگاهی نداری وبه زن به چشم کلفت ودشمن نگاه میکنن

قطع رابطه رو دوست ندارم وهمینطور شوهرم اصلا طرف من نیست واختلافمون شدیدتر میشه .به مشاورم که اصلا اعتقادی نداره