کیا پشیمونن????

من احساس میکنم بیشتر نارضایتی از ازدواج به خاطر ساختار عجیب اون تو ایرانه! خیلی ها سنتی ازدواج میکنن. یکی میاد خواستگاری بله میگن و تمام! یعنی یکی که تا دیروز هفت پشت غریبه بود میشه نزدیک ترین شخص به آدم. وقتی به مرور زمان بیشتر با هم آشنا میشن تازه میفهمن چقدر تفاوت دارن. از طرفی تمام بار زندگی مشترک با خانمه. و اینکه نمیتونه مثل قبل وقتش رو به خودش اختصاص بده همش تو ذهنش مقایسه میکنه چقدر قبل ازدواج همه چیز عالی بود و الان نیست.

من احساس میکنم خیلی از ماها به ازدواج به چشم یه مرحله از زندگی نگاه میکنیم که حتما باید اتفاق بیفته به هر قیمتی وگرنه باید به دیگران جواب پس بدیم. به نظر شخص من هدف اصلی ازدواج باید بودن در کنار کسی باشه که همه جوره بهش علاقه داریم و از بودن کنارش لذت میبریم. یعنی قبل زندگی مشترک دقیقا خودمون رو توجیه کنیم این شخص چه خوبی ها و بدی هایی داره و ما چرا فکر میکنیم میتونیم باهاش خوشبخت بشیم! 

سلام مسوليت وحشتناك ازدواج و مشقت هاش به كنار كه واقعا توان ادم ميكشه بدتر و سخت تر از اون بچه داشتن وايي واقعا پر مسوليت و خسته كننده والا من به گذشته برگردم اصلا دنيا نميومدم😐

من مثل سگ پشیمونم. و اگه برمیگشتم عقب همچین خریتی رو تکرار نمی کردم.

دختر باهوش و مستقلی بودم با تخصص تو کار خودم و مورد احترام همه اطرافیان. ورزشکار و فیت و اهل مطالعه...

حالا    هیچ پخی نیستم

من اگه برگردم عقب غلط بکنم به مردی که وابسته به خانوادشه ازدواج کنم والا بقرآن مجرد بودم داشتم برای خودم عشقو حال میکردم خاکبرسرم که قبول کردم الان صبح تاشب حرص خوردن کارمه هروزم یه دغدغه فکری .مجرد بودم صدای خنده هام همش توخونه بود الان فقط باید صبح تاشب بشوریو بپزی آخرم هیچکس نیس حتی قدردانه زحمتات باشه