تو رو خدا بیاید بگید این چه حسی من دارم .🥲

تبریک میگم دیگه بزرگ شدی اون که مرده گذشته ات بوده ، میدونی رفته دیگه داری باهاش محترمانه  به خاک بسپارش و باهاش خداحافظی کن

یا قمر بنی هاشم .مثل عموی حضرت رقیه سلام الله

از در خانه او پا نکشیدم هرگز
چون حسینی‌تر از عباس ندیدم هرگز

علی‌اکبر به ثنا گویی او می‌آید
چقدر منبر کعبه به عمو می‌آید

خطبه خواند و همه را محو صدای خود کرد
در حقیقت همه را قبله‌نمای خود کرد

گفت این خانه که حق آمد و ایجادش کرد
مسجدی بود که بابای من آبادش کرد

کاشف الکرب تویی؛ خندۀ ارباب تویی
پدر خاک علی و پدر آب تویی!

روی چشم تو بود جای حسن جای حسین
هست مابین دو ابروی تو بین‌الحرمین

پیش خورشید و قمر سایه ی تو سنگین است
و فقط محضر زینب سر تو پایین است

ساقی ما چه شرابی چه سبویی دارد
بنویسید رقیه چه عمویی دارد

صحبت از مردی تو کار بنی هاشم بود
نام تو در دل میدان رجز قاسم بود

زور بازوی علی ریخته در بازویت
ذوالفقاری نبود تیزتر از ابرویت

تیغ چرخانده‌ای و پیش تو طوفان هیچ است
لشگری پیشت اگر آمده میدان، هیچ است

وسط جنگ زمین را به زمان دوخته‌ای
فن شمشیر زنی را ز که آموخته‌ای؟!

ای جوان! پیر رهت کیست از آن شاه بگو؟
أشهد أن علیاً ولی الله بگو

او علمدار حسین است ببخشید مرا
مدح او کار حسین است ببخشید مرا

این شعر هدیه به عمویت تقدیم به حضرت عباس علیه السلام

گریه اگر کنم همی  بهر تو گریه می کنم
ورنه زدیده ام عبث، اشک رها نمی شود

کلیم اگر دعا کند، بی تو دعا نمی شود
مسیح اگر دوا دهد  بی تو دوا نمی شود

اگر جدائی اوفتد میان جسم و جان من
قسم بجان تو،دلم، از تو جدا نمی شود

گرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من، کرب و بلا نمی شود

کسی که گشت گرد تو، گرد گنه نمی رود
پیرو خط کربلا  اهل خطا نمی شود

جز سر غرق خون تو، که شد چراغ قافله
رأس بریده بر کسی، راهنما نمی شود

ای بدن تو غرق خون  وی سر و روت لاله گون
با چه خضاب کرده ای، خون که حنا نمی شود

کرب و بلا و کوفه شد، سخت به عِترَتَت، ولی
هیچ کجا، به سختیِ، شام بلا نمی شود

چوب به دست قاتلت  سوخت و گفت این سخن
جای سر بریده در طشت طلا نمی شود

سوز درون قلب من بوده شراری از غمت
ورنه ز شعر این همه شور به پا نمی شود

و بدان که سینه تو نیز آسمان لایتناهی است، با قلبی که در آن چشمه خورشید می جوشد

 و گوش کن که چه خوش تر نمی دارد: «حسین حسین حسین حسین!»

نمی تپد بلکه حسین حسین می کند ...

 یاران! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن است که گذرگاه است. گذر از نفس به سوی رضوان حق.

هیچ شنیده ای که کسی درگذرگاه، رحل اقامت بیفکند و مرگ نیز در این جا چنان با تو نزدیک است، که در کربلا...

اگر دهر بخواهد با کسی وفا کند و او را از مرگ معاف دارد، حسین (علیه السلام) که از من و تو شایسته تر است.

الرحیل! الرحیل! یاران شتاب کنید

هر وقت دلت‌گرفت به نیت عموت زیارت حضرت عباس بخون هدیه کن به رقیه مظلوم ۳ساله..و زیارت عاشورا بخون و روضه ی اباعبدالله بخون به نیتش مثل عبدالکریم کفاش صبح و شام در جانسوزترین غم و نصیبت دشت کربلا؛اسارت حضرت زینب کبری سلام الله هدیه به عموجانت که فیض ببره.

این نسخه رو براش انجام بده سر مزارشم رفتی برای بنده التماس دعا و سلامم و عرض حاجاتم رو به حضرت عباس و امام حسین برساند.یادت نره این نسخه رو.روضه ی اباعبدالله یک ویژگی داره وقتی در غم هات بهش پناه می بری سبب می شه تمام وجودت بهجت بگیره.اشکاتم بعدش با دستمال مخصوص جمع کن ببر سر مزار عمو جانت.بگو اشک بر غریبی حضرت رقیه و حضرت زینب ریختم هدیه برات آوردم و بزن روی سنگ مزارش..

فاطمی و عزتمند و خداپسند و رستگار باشید.

خدا رحمت کنه عموی عزیزت هم جوار باشه با حضرت عباس

عزیزم تو دل نگیر.عشق آبجی.قربون دل پرغصه ت.خودم می دونم چی می گی.فدای غمات💐🏵💐