عاشقتم ولی باید طلاق بگیرم

کاش عاشقم نبودی کاش با همه جونت برام مایه نذاشته بودی کاش عاشقت نبودم کاش فرشته نبودی کاش یه بدی تو وجودت داشتی

کاش وقتی بهت گفتم کتکم بزن یا فحش بده یا تلافی کن که راحت برم نمیگفتی تو مرام من نیست

کاش گوگولیت نبودم

کاش نمیگفتی بعد تو دیگه عاشق نمیشم کاش نمیگفتی هر اذیتی هم کنی من ازت جدا نمیشم ولی به تو حق انتخاب میدم ک جدابشی

کاش ذره ای فقط ذره ای بدی تو وجودت میدیدم

کاش وقتی اینقدر اذیت و تحقیرت میکردم میکوبیدی تو دهنم کاش یبار میذاشتی حرف حرف تو باشه نه من

کاش هیجوقت نازم نمیکردی من کی میتونم نوازشاتو فراموش کنم

کاش وقتی همه ازم متنفر و زده شده بودن تو هم رو بر میگردوندی ازم

اونوقت راحت و بدون عذاب وجدان میذاشتم میرفتم

حتی همین الانشم بعد همه غذابهایی که کشیدی از دستم و ارزوهای مرگی که برا خودت کردی منو رها نمیکنی و من دارم رهات میکنم

چه کوتاه بود عمر عشقمون عمر زندگیمون

اولین سالگرد ازدواجمونرو باید تو دادگاه طلاق جشن بگیریم و جطوری جلو خودمو بگیرم اونجا بغلت نکنم و دوتایی گریه نکنیم؟