دلخوری از خانواده ام و بلتکلیفی در دوران نامزدی

چه مدت از جدایی شما می گذرد؟ برای گذر از دوران سوگ و افسردگی پس از جدایی چه اقداماتی انجام داده اید؟ آیا دوستان صمیمی یا گروه های حمایتی دارید که بتوانید از کمک و همفکری آنها بهره مند شوید؟ در حال حاضر شاغل هستید؟ آیا در ارتباط عاطفی با فردی قرار دارید؟
شما احساس می کنید مادر نسبت به خواهر/خواهرها توجه بیشتری نشان می دهد؟ از کی چنین احساسی داشته اید؟ یعنی احساس کنید ترجیح داده نمی شوید؟ از پدرتون صحبت نکردید، اینکه احساستون به پدر چطوره؟ رابطه شما با ایشان چطوره؟ آیا در ارتباط با پدر نیز چنین حسی تجربه می کنید؟ در ارتباط با بقیه آدمها چطور؟ آیا آنجا هم چنین داستانی دوباره تکرار می شود؟ (حس کنید ترجیح داده نمی شوید؟)
چقدر احساس خواستنی بودن و دوست داشتنی بودن می کنید؟ چقدر خودتان را دوست دارید؟ حس می کنید به اندازه ی کافی خوب هستید؟ به نظرم کمی اعتماد به نفس تان را از دست داده اید، شاید نگاه سرزنش آمیزی به خودتان دارید (شاید متوجه اش نباشید) احتمالاً خیلی از خودتان انتقاد می کنید و از خودتان راضی نیستید.

- عزت نفس‌تان را تقویت کنید.
طبق پژوهش‌ها افراد با احساس نااَمنی بالا، عزت‌نفس پایین‌تری دارند. وقتی نسبت به وجود خودتان احساس خوشایندی نداشته باشید، برای احیای احساس ارزشمندی به دنیای بیرون متوسل می‌شوید و نیازمند تایید و تحسینِ دیگران خواهید شد. چنین وضعیتی یک موقعیتِ باخت-باخت برای رابطه محسوب می‌شود. وقتی احساس خوب بودن شما مشروط به تایید یا توجه مثبتِ دیگری باشد، قدرت و یگانگی خود را از دست می دهید، از طرفی بار سنگینی بر عهده‌ی دیگران محول می‌نمایید. دوست داشتن خود مستقل از تایید و توجه مثبتِ دیگری‌ یک وضعیت برد-برد در هر رابطه ای محسوب می‌شود. هنگامی حس خوب بودن و ارزشمندی حاصل می‌شود که با دوست داشتن اصیل خویشتن همراه باشد.
 - تمرین کنید سرزنشگر و منتقدِ درونی خود را که به صدایش عادت کرده‌اید را تشخیص دهید و خاموش نمایید.
- با خود همدلی کنید؛ بر جنبه هایی از خود که دوست دارید تمرکز کنید و آنها را گسترش دهید و تقویت کنید، جای آنکه تمرکزتان را بر ویژگی هایی بگذارید که نمی‌پسندید و بابت آنها خود را شماتت می‌کنید.