چگونه هم مادر باشیم و هم استاد دورکاری؟

شاید سرکار رفتن شیوه زندگی خیلی از خانم‌‌ها باشد، ولی اگر برخلاف آن‌‌ها برای شما کار کردن در خانه جذاب است، بدانید که تنها نیستید: طبق اطلاعات اداره آمار ایالات متحده حدود 21% از شاغلین، بخشی یا حتی تمام کار خود را در خانه انجام می‌‌دهند. در فکر این هستید که به یک «مادر شاغل در خانه» تبدیل شوید؟ اول به توصیه‌‌های مادران و متخصصینی توجه کنید که بهترین راه‌‌های هدایت زندگی از تقاطع مادر بودن و در خانه کار کردن را به شما نشان می‌‌دهند.

1. برنامه ریزی کنید

مهم است که روز خود را با ساعت کاری اداره تنظیم کنید. چند ساعت در روز می‌‌خواهید کار کنید؟ در چه ساعت‌‌هایی با شما تماس می‌‌گیرند؟ اگر دقیق باشید بهتر کار خواهید کرد. البته استثنا هم وجود دارد. یکی از فواید کار کردن در خانه، انعطاف پذیری است چون شما رئیس خودتان هستید. مثلا اگر در یک روز بهاری قشنگ بچه‌‌ها در خانه کلافه شده باشند، می‌‌توانید کارهایتان را به بعد موکول کنید و با بچه‌‌ها بیرون بروید. وقتی بچه‌‌ها آرام گرفتند می‌‌توانید به کارها رسیدگی کنید.
اگر کارفرمایی دارید که باید به او گزارش دهید، با او هماهنگ کنید که چند ساعت در روز را باید پای سیستم باشید. بعضی کارها را می‌‌شود خارج از ساعت اداری هم انجام داد. اینطوری بدون هیچ احساس گناهی می‌‌توانید بچه‌‌ها را به پارک ببرید.

2. روی زمان خواب بعد از ظهر بچه‌‌ها حساب کنید

مهم نیست فرزندتان یک ساعت در روز می‌‌خوابد یا سه ساعت، از این زمان استفاده کنید و کارهایی را که به تمرکز بیشتری نیاز دارند، انجام دهید.
از آنجایی که خواب بچه‌‌ها و زیر دست و پا نبودنشان، بسیاری از مادرها را به انجام کارهای خانه وسوسه می‌‌کند، شما سعی کنید که تمرکزتان را به کار بدهید. چون اگر بیرون از خانه بودید، نمی‌‌توانستید به چیزی جز کار توجه کنید. فقط روی کارهایی تمرکز کنید که وقتی بچه‌‌ها بیدارند، نمی‌‌توانید انجام دهید. همچنین اگر جزو آدم‌‌های سحرخیز هستید، می‌‌توانید یک سری از کارها را قبل از بیدار شدن بقیه اعضای خانواده انجام دهید. اگر هم شب زنده‌‌داری دارید، چراغ اتاق کار را برای مدت بیشتری روشن بگذارید!

3. مرزها را مشخص کنید

اگر نمی‌‌دانید چطور نقشتان را در قالب یک مادر و یک خانم کارمند از هم جدا کنید و هربار به روی یکی از این نقش‌‌ها تمرکز کنید، هرگز به نتیجه مطلوبی نمی‌‌رسید. یک اتاق کار کوچک برای خود درست کنید تا موقع کار ذهنتان از بقیه خانه جدا شود. اگر به هم ریختگی خانه و شلوغ کاری بچه‌‌ها را نبینید، کمتر وسوسه می‌‌شوید که کار را رها کرده به سراغ آن‌‌ها بروید. اگر چنین فضایی ندارید حداقل لیست کارهایی که قرار است هرروز انجام دهید را جلوی چشمتان بگذارید.
یک راه حل دیگر هم وجود دارد: لباس فرم بپوشید! با این کار تمرکزتان بیشتر شده و وقتی مشغول یک کنفرانس تلفنی هستید حواستان پرت نمی‌‌شود. لازم نیست حتما همه مانتوی رسمی تن کنند. بعضی وقت‌‌ها یک دوش، یک آرایش ملایم و پوشیدن لباس‌‌های تمیز و مرتب بیشتر جواب می‌‌دهد.

4. بچه‌‌ها را سرگرم کنید

چند اسباب‌‌بازی جذاب برای بچه‌‌ها تهیه کنید یا برنامه‌‌ها و کارتون‌‌هایی بگذارید که موقع کار کردن شما، تماشا کنند. اگر بچه‌‌ها برای انجام یک بازی یا سرگرمی اشتیاق داشته باشند، احتمال اینکه مزاحم کارتان بشوند کمتر است. همچنین می توانید در اتاق کار خود جایی مثل یک اتاق بازی برای بچه‌‌ها درست کنید. اینطوری بچه‌‌ها هم درکنار شما هستند و بیشتر لذت می‌‌برند. اگر حوصله‌‌شان سر رفت، از آن‌‌ها بخواهید با برگه‌‌ها برج کاغذی بسازند، یا اتاق را مرتب کنند. و وقتی بزرگتر شدند در کارهای خوتان هم می‌‌توانید از آن‌‌ها کمک بگیرید. مثلا فایل‌‌ها را جابجا کنند.

5. دخالت‌‌ها را سازماندهی کنید

همه مادران دورکار یک داستان ترسناک مشابه دارند: وسط یک تلفن مهم هستند که ناگهان کودکشان با جیغ از راه می‌‌رسد و می‌‌خواهد کارتون مورد علاقه‌‌اش را ببیند. یا گرسنه است و هوس اسنک کرده و رئیس هم آن طرف گوشی به جای شنیدن ایده‌‌های خلاق کارمند خود، مشغول گوش دادن به ناله‌‌های کودک و عذرخواهی‌‌های مادر است! پیشنهاد ما؟ دکمه قطع صدا را بزنید تا رئیستان جیغ بنفش و ماماااااان گفتن‌‌های فرزندتان را نشنود. اگر می‌‌توانید کلا تلفن را قطع کنید و بعدا برای تماس دوباره برنامه ریزی کنید. در تماس بعدی می‌‌توانید به رئیستان بگویید ممکن است باز هم فرزندتان از راه برسد. مطمئن باشید دیگران این موضوع را درک می‌‌کنند.
بعضی از مادرها دوست ندارند برای تکمیل نشدن کارها از بهانه «کار در خانه» استفاده کنند و بگویند یک بچه وروجک مانع انجام کارها شده است. در این حالت بهتر است کلا ماجرای دورکاری را برای مشتریان خود مطرح نکنید و با اشاره به فرزندتان بفهمانید که الان به سکوت نیاز دارید. اگر اتاق کار دارید، موقع تماس‌‌های مهم یک روبان قرمز پشت در آویزان کنید تا بچه ها بدانند که نباید وارد اتاق شوند.

6. از دیگران کمک بگیرید

شاید فکر کنید با کار در خانه دیگر نیازی به پرستار بچه ندارید. اما بعضی روزها بازهم به این کمک احتیاج پیدا می‌‌کنید. دخترهای دبیرستانی برای این کار مناسبند. نسبت به پرستار تمام وقت دستمزد کمتری می‌‌خواهند و فقط چند ساعت در روز با شما هستند.
یک راه مقرون به صرفه دیگر هم این است که با دیگر مادرهایی که دورکاری می‌‌کنند، صحبت کنید و برای همه بچه‌‌ها یک پرستار بگیرید. حتی اگر پرستار هم نگیرید وقتی بچه‌‌ها دور هم جمع می‌‌شوند، همبازی پیدا می‌‌کنند و سرگرم خواهند بود.
پدر و مادر خودتان هم گزینه خوبی هستند. پدربزرگ و مادربزرگ‌‌ها بهتر از یک پرستار با نوه‌‌هایشان کنار می‌‌آیند و با علاقه آن‌‌ها را به گردش می‌‌برند و اگر کارتان کمی طول بکشد و برای برگرداندن بچه‌‌ها کمی دیر کنید، نه کسی ناراحت می‌‌شود و نه لازم است پول بیشتری پرداخت کنید!