نی نی سایت:مجید حنیفه کاهش اشتها را نشانه یا علامت تعداد زیادی از بیماری‌ها، حالات روحی و روانی، وضعیت‌های اجتماعی و اقتصادی افراد و مصرف بسیاری از داروها برشمرد و گفت: در درمان کاهش اشتها نخست باید به دنبال علت پیدایش و رفع آن بود.وی با تاکیدبر اینکه اگر بی‌اشتهایی به‌طور ریشه‌ای و علمی درمان نشود، عوارض بالقوه‌ای همچون از دست دادن قدرت بدنی و احساس ضعف، سوء تغذیه، پیشرفت بیماری اصلی ایجاد کننده کاهش اشتها، کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی لازم برای عملکرد طبیعی بدن را برای بیمار ایجاد خواهد کرد، تصریح کرد:مصرف خودسرانه داروی سیپروهپتادین برای درمان کاهش اشتها شاید بتواند این علامت را به‌طور موقت برطرف کند، اما درمان اصلی بی اشتهایی نیست و به احتمال زیاد آثار سریع و زودگذر ناشی از مصرف خودسرانه این دارو بر روی بهتر شدن اشتهای افراد، آنان را از پیگیری دقیق عامل ایجاد کننده کاهش اشتها و در نتیجه درمان بیماری اصلی باز می‌دارد.حنیفه در پایان اضافه کرد: سیپروهپتادین خود می‌تواند زمینه‌ساز عوارض شایعی چون گیجی و خواب آلودگی، تشنج، زنگ زدن گوش، احساس ضعف و بی حالی، بالا رفتن ضربان قلب، کاهش دفعات ادرار، زرد شدن چهره فرد، تب، بی‌قراری، اختلالات خواب، تاری دید، خشکی دهان و بینی، ناراحتی معده، حالت تهوع و یا یبوست باشد.
منبع:سلامانه
